Οι «αδιευκρίνιστες πιστώσεις», η διαδρομή των οποίων δεν ελέγχθηκε, μαζί με το «τσουβάλιασμα» όλων των εσόδων των τριών εταιρειών μέσω των οποίων ξεδιπλωνόταν την κρίσιμη περίοδο 2012-14 η επαγγελματική δραστηριότητα του Αδωνη Γεωργιάδη συνιστούν το «μελάνι της σουπιάς» με την οποία η εισαγγελική πράξη αρχειοθέτησης στην ουσία «ξεπλένει», διά της δημιουργίας θολούρας, τον νυν υπουργό Ανάπτυξης της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Η ίδια «παράλογη και έξω από τον τρόπο λειτουργίας των εισαγγελικών αρχών» πρακτική υφίσταται και στους ελεγχόμενους τραπεζικούς λογαριασμούς της οικογένειας Γεωργιάδη. Ολοι οι λογαριασμοί της συζύγου, των παιδιών τους και των παιδιών από τον πρώτο γάμο της συζύγου «τσουβαλιάζονται και αθροίζονται» ώστε να επέλθει η απαραίτητη για το «ξέπλυμα που οδηγεί στην αρχειοθέτηση της υπόθεσης» θολούρα. Είναι τέτοιες οι εμπεριεχόμενες στην πράξη αρχειοθέτησης αντινομίες που εύκολα οδηγείται κάποιος (ακόμη και αν δεν είναι νομικός) στο συμπέρασμα ότι κάτι σάπιο υπάρχει στο «βασίλειο της ελληνικής Δικαιοσύνης».
Εν αρχή ην οι «αδιευκρίνιστες πιστώσεις»
Οπως αναγράφεται ρητώς στις σελίδες 61-62 της εισαγγελικής πράξης αρχειοθέτησης, το 2018 «διατάχθηκε η άρση του τραπεζικού απορρήτου του Σπυρίδωνος Αδωνι Γεωργιάδη και των συνδεόμενων με τους τραπεζικού του λογαριασμούς προσώπων». Οπως αναγράφεται σχετικά, από την ανάλυση των τραπεζικών λογαριασμών της οικογένειας Γεωργιάδη «προέκυψαν αρκετές αδιευκρίνιστες πιστώσεις». Σύμφωνα με τον εισαγγελέα Παναγιώτη Καψιμάλη, ο οποίος υπογράφει την πράξη αρχειοθέτησης, «οι αδιευκρίνιστες πιστώσεις αφορούν κυρίως καταθέσεις σε μετρητά στους λογαριασμούς του ιδίου και συγγενικών του προσώπων».
Πάντα σύμφωνα με τον Π. Καψιμάλη, οι αδιευκρίνιστες πιστώσεις στους τραπεζικούς λογαριασμούς της οικογένειας Γεωργιάδη, οι οποίοι όλως περιέργως δεν αναλύονται ξεχωριστά ανά λογαριασμό αλλά «τσουβαλιάζονται», ανέρχονται από το 2013 έως και το 2018 στο ποσό των 150.374,7 ευρώ. Σε αυτά βέβαια θα πρέπει να προστεθεί και το ποσό των 8.800 ευρώ το οποίο δεν δηλώθηκε και αφορά έμβασμα του Σκάι συνολικού ποσού 18.800 ευρώ.
Αναλυτικότερα και σύμφωνα πάντα με τον εισαγγελέα Καψιμάλη:
• Το 2013 οι αδιευκρίνιστες πιστώσεις από άγνωστη πηγή ανήλθαν σε 11.370 ευρώ.
• Το 2014 οι αδιευκρίνιστες πιστώσεις από άγνωστη πηγή ανήλθαν σε 33.421,85 ευρώ.
• Το 2015 οι αδιευκρίνιστες πιστώσεις ανήλθαν σε 39.190 ευρώ (δεν διευκρινίζεται αν είναι άγνωστη πηγή).
• Το 2016 οι αδιευκρίνιστες πιστώσεις ανήλθαν σε 18.300 ευρώ (δεν διευκρινίζεται αν είναι άγνωστη πηγή).
• Το 2017 οι αδιευκρίνιστες πιστώσεις ανήλθαν σε 34.252,85 ευρώ (δεν διευκρινίζεται αν είναι άγνωστη πηγή).
• Το 2018 οι αδιευκρίνιστες πιστώσεις ανήλθαν σε 13.840 ευρώ (δεν διευκρινίζεται αν είναι άγνωστη πηγή).
Πάντως το έμβασμα από τον Σκάι δείχνει και τη θολούρα που συνεπάγεται η παράλογη πρακτική του εισαγγελέα Π. Καψιμάλη να «τσουβαλιάσει» όλους τους λογαριασμούς και να αναγράφει απλώς άθροισμα ανά έτος των αδιευκρίνιστων πιστώσεων. Με ανακοίνωσή της η εταιρεία Ειδήσεις Ντοτ Κομ Ανων. Ραδιοτηλεοπτ. (Σκάι) κάνει λόγο για αμοιβή της συζύγου του υπουργού Ανάπτυξης, αλλά ουδέν επεξηγηματικό αναγράφει για το ποσό των 8.800 ευρώ το οποίο δεν δηλώθηκε.
Σε αυτό το σημείο τίθεται το πρώτο μεγάλο ερώτημα που αφορά τον Π. Καψιμάλη και σε όποιον ειδικό επιστήμονα συνέταξε τη σχετική έκθεση ελέγχου. Πώς έτσι χωρίς καμία αιτιολόγηση αποδέχονται ότι οι «αδιευκρίνιστες πιστώσεις» αφορούν «άγνωστες πηγές». Είναι γνωστό τοις πάσι ότι με εγκύκλιό της η Τράπεζα της Ελλάδος έχει υποχρεώσει τους ταμίες των τραπεζών σε κάθε κατάθεση (ακόμη και ενός ευρώ) να εισέρχεται το όνομα του καταθέτη και το όνομα του δικαιούχου του τραπεζικού λογαριασμού στον οποίο κατατίθενται χρήματα.
Σύμφωνα δε με τραπεζικά στελέχη, αυτή η υποχρέωση των τραπεζών αιτιολογείται αρχικώς στο να εξευρεθεί το πρόσωπο που κατέθεσε το οποιοδήποτε ποσό αν τα χρήματα που κατατέθηκαν είναι πλαστά και κατά δεύτερον για να αποτραπεί η νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες («ξέπλυμα χρήματος»). Αλλωστε είναι σαφές και παγκοσμίως αποδεκτό ότι για να αποτραπεί το «ξέπλυμα» οι αρχές ακολουθούν τον κανόνα «ακολούθησε τη διαδρομή του χρήματος». Είναι σαφές ότι για τις 150.374,7 ευρώ που κατατέθηκαν «τσουβαλιαστά» σε τραπεζικούς λογαριασμούς της οικογένειας του Αδ. Γεωργιάδη, ο Π. Καψιμάλης δεν ακολούθησε τη συνήθη πρακτική για τη διαδρομή του χρήματος.
«Τσουβάλιασμα» και στις εταιρείες Γεωργιάδη
Εκεί ωστόσο που η αντινομία του εισαγγελέα Π. Καψιμάλη χτυπά κόκκινο είναι στις εταιρείες στις οποίες συμμετείχε ο υπουργός Ανάπτυξης. Είναι προφανές και το γνωρίζουν όλοι όσοι ασχολούνται με το εταιρικό και το φορολογικό δίκαιο ότι δεν μπορείς να «τσουβαλιάσεις» τους τζίρους μίας Εταιρείας Περιορισμένης Ευθύνης και δύο Ετερόρρυθμων Εταιρειών. Ωστόσο αυτό έπραξε ο Π. Καψιμάλης. Ουδείς μπορεί να διαχωρίσει τι συνέβαινε στις εταιρείες του Αδ. Γεωργιάδη. Πρόκειται για τις Ελληνική Αγωγή ΕΠΕ, Λεωνίδας Α. Γεωργιάδης και Σία ΕΕ και Αφοί Γεωργιάδη και Σία ΕΕ. Οπως αναγράφεται στις σελίδες 65 και 66 της εισαγγελικής πράξης αρχειοθέτησης, από τον έλεγχο των πιστώσεων των λογαριασμών σε συνδυασμό με τα δηλωθέντα ακαθάριστα έσοδα των εταιρειών σε ευρώ προέκυψαν (προσοχή, έχουν «τσουβαλιαστεί» τα ακαθάριστα έσοδα όλων των εταιρειών):
• Το 2013 και για τις τρεις εταιρείες οι τραπεζικές πιστώσεις ανέρχονται σε 82.281,33 ευρώ και τα δηλωθέντα ακαθάριστα έσοδα σε 1.548.512,82 ευρώ.
• Το 2014 και για τις τρεις εταιρείες οι τραπεζικές πιστώσεις ανέρχονται σε 453.238,84 και τα δηλωθέντα ακαθάριστα έσοδα σε 1.156.270,91 ευρώ.
• Για τα έτη 2015, 2016, 2017, 2018 ο εισαγγελέας αποφαίνεται ότι υπάρχει απόκλιση, ωστόσο, όπως αναγράφει, τα συνολικά δηλωθέντα ακαθάριστα έσοδα των εταιρειών μειώνονται και κυμαίνονται από 442.322 ευρώ (2018) έως 877.904,4 ευρώ (2017).
Παραβλέποντας τις προφανείς προχειρότητες και αοριστίες στο συγκεκριμένο σημείο της εισαγγελικής πράξης αρχειοθέτησης μπορούμε να εστιάσουμε αρχικά στο 2013. Είναι η κρίσιμη περίοδος…
Ουδεμία αναφορά υφίσταται στις υποχρεώσεις που είχαν αυτές οι εταιρείες προς τους προμηθευτές. Ουδεμία αναφορά στα ποσά που κατευθύνθηκαν σε αποπληρωμή δόσεων δανείων. Ουδεμία αναφορά στις συγκεντρωτικές αγορών και πωλήσεων. Ειδικά με βάση τις καταγγελίες ότι κάποιες φαρμακοβιομηχανίες αγόραζαν σωρηδόν βιβλία του εκδοτικού οίκου των αδελφών Γεωργιάδη, θα έπρεπε να είχαν όχι μόνο «ξεψαχνιστεί» τα τιμολόγια, αλλά και να έχουν αποτυπωθεί για κάθε εμπλεκόμενη εταιρεία στην εισαγγελική πράξη αρχειοθέτησης αν υπάρχουν τέτοια τιμολόγια, ποιου μεγέθους είναι και βέβαια ποιες φαρμακοβιομηχανίες «ενίσχυσαν» έτσι τις επιχειρηματικές δραστηριότητες των αδελφών Γεωργιάδη.
Ωστόσο δεν είναι μόνο αυτά. Αν δεχτούμε ότι, για παράδειγμα, στο έτος 2013 οι τραπεζικές πιστώσεις των τριών εταιρειών ήταν 82.281,33 ευρώ και τα δηλωθέντα ακαθάριστα έσοδα ήταν 1.548.512,82 ευρώ! Αρα με βάση όσα υιοθέτησε ένας οικονομικός εισαγγελέας οι πωλήσεις λιανικής (βιβλία δηλαδή αλλά και υπηρεσίες, τύπου μαθήματα αρχαίων ελληνικών, που πώλησε σε πελάτες λιανικής) του συνόλου των εταιρειών ανήλθαν για το 2013 στο ποσό του 1.466.231,49 ευρώ.
Επιπρόσθετα είναι δεδομένο ότι όλες οι συναλλαγές προς τους προμηθευτές σε ποσά άνω των 3.000 ευρώ θα έπρεπε να γίνονται το 2013 μέσω τραπεζικών λογαριασμών (ν. 3842/2010 άρθρο 20). Εδώ λοιπόν εισέρχεται το παράλογο, το οποίο απλώς κατέγραψε και έτσι το ξεπέρασε για να οδηγηθεί στην πράξη αρχειοθέτησης ένας οικονομικός εισαγγελέας. Οι λογιστές το ονομάζουν κόστος πωληθέντων. Αφορά στην ουσία τον λόγο του κόστους ενός προϊόντος και του κέρδους που αποκομίζει η επιχείρηση. Με βάση λοιπόν τα δεδομένα που υιοθέτησε ο Π. Καψιμάλης, οι εταιρείες του Αδ. Γεωργιάδη δούλευαν με κόστος 5,3% και κέρδος 94,7%. Από αυτό βέβαια το κέρδος θα πρέπει να αφαιρεθεί επιπροσθέτως το κόστος για το προσωπικό και τις ασφαλιστικές εισφορές (τότε δεν υπήρχε υποχρέωση κατάθεσης σε τραπεζικό λογαριασμό του μισθού). Οσο όμως και να αφαιρέσεις από το περιθώριο κέρδους του 94,7%, δεν προκύπτει λογικό συμπέρασμα. Αλλωστε αυτό συνιστά τη «θολούρα με το μελάνι της σουπιάς» που συντελείται με το τσουβάλιασμα στην πράξη αρχειοθέτησης των ακαθάριστων εσόδων των τριών ελεγχόμενων εταιρειών.
Οι καταθέσεις σε εταιρικούς λογαριασμούς
Ομως ο οικονομικός εισαγγελέας που υπογράφει την πράξη αρχειοθέτησης αναγράφει σε αυτήν ότι διάφορα κοντινά πρόσωπα του Αδ. Γεωργιάδη (μεταξύ αυτών και η γραμματέας του Βασιλική Κατραβά, η οποία έχει κατονομαστεί από μάρτυρα ότι ελάμβανε τα «δώρα» της Novartis διά χειρός Φρουζή) κατέθεταν διάφορα ποσά στις εταιρείες του υπουργού.
Σύμφωνα με την εισαγγελική πράξη αρχειοθέτησης (σελ. 64), κατατέθηκαν από το 2013 έως το 2018 συνολικά 345.841,27 ευρώ. Αλλη μία φορά υιοθετείται η πρακτική του «τσουβαλιάσματος». Δεν αναγράφεται σε ποια εταιρεία, ποια πρόσωπα κατέθεσαν, τι ποσά. Μόνο το σύνολο ανά έτος αναγράφεται. Αναλυτικότερα, σύμφωνα με όσα έχει συμπεριλάβει ο Π. Καψιμάλης, πρόσωπα εμπιστοσύνης του Αδ. Γεωργιάδη κατέθεσαν στις ελεγχόμενες εταιρείες:
• 24.313 ευρώ το 2013.
• 185.857 ευρώ το 2014.
• 47.050 ευρώ το 2015.
• 40.350 ευρώ το 2016.
• 33.500 ευρώ το 2017.
Συνολικά από το 2013 έως το 2017 κατατέθηκαν 331.070 ευρώ στις εταιρείες του υπουργού από πρόσωπα εμπιστοσύνης του, με βάση πάντα την εισαγγελική πράξη αρχειοθέτησης.
Εδώ λοιπόν υφίσταται ένας παραλογισμός. Ενας οικονομικός εισαγγελέας, εν προκειμένω ο Π. Καψιμάλης, διαπιστώνει μόνο φορολογικές παραβάσεις και το προσπερνά έτσι, δεν ακολουθεί πάλι τη διαδρομή του χρήματος, δεν καλεί τους καταθέτες να δώσουν κατάθεση για το πόθεν των χρημάτων, γιατί κατέθεσαν όλο αυτό το υπέρογκο ποσό στους λογαριασμούς των εταιρειών Γεωργιάδη. Ο Π. Καψιμάλης διαπιστώνει απλώς φορολογική παράβαση, την προσπερνά (καίτοι συνιστά ποινικό αδίκημα) και προχωρά στην αρχειοθέτηση!
