Τα εντάλματα, η Χάγη και η αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους από Ιρλανδία, Ισπανία και Νορβηγία στήνουν στον τοίχο την κυβέρνηση του Ισραήλ
Στριμωγμένοι στα σκοινιά είναι ο Μπενιαμίν Νετανιάχου και η κυβέρνησή του εθνικής ενότητας παρά την «κακοτυχία» του βασικού αντιπάλου τους στην περιοχή, του Ιράν, με τον θάνατο του προέδρου Εμπραχίμ Ραϊσί και του υπουργού Εξωτερικών Χοσεΐν Αμιραμπντολαχιάν στην πτώση του ελικοπτέρου. Η εβδομάδα που πέρασε κι αυτή που έρχεται εκτιμάται ότι θα είναι καθοριστικές για το πολιτικό μέλλον του Νετανιάχου και για τη σφαγή που συνεχίζουν να διαπράττουν στη Γάζα οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις υπό τις οδηγίες του και υπό αυτές του υπουργού Αμυνας Γιοάβ Γκάλαντ.
Το πρόβλημα για τους Νετανιάχου και Γκάλαντ είναι πολύ μεγαλύτερο από το γεγονός ότι τα ονόματά τους είναι γραμμένα δίπλα δίπλα με εκείνα των ηγετών της Χαμάς, των Ισμαήλ Χανίγια, Γιαχία Σινουάρ και Μοχάμεντ Ντέιφ, στο έγγραφο που παρέδωσε ο εισαγγελέας Καρίμ Χαν στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ) ζητώντας τη δίωξή τους για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Ζήτησε πλάνο ο Γκαντζ
Πέραν της πιθανότητας να βρεθούν καταζητούμενοι σε σχεδόν ολόκληρο τον κόσμο για την πολεμική επιχείρηση στη Γάζα, Νετανιάχου και Γκάλαντ είναι αντιμέτωποι και με την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου του ΟΗΕ στη Χάγη (ΔΔΧ) για άμεση κατάπαυση του πυρός στη Ράφα, αλλά και με τη σταδιακή πολιτική ενίσχυση του κυβερνητικού εταίρου τους στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας Μπένι Γκαντζ. Ο Γκαντζ –κατά τα φαινόμενα με τη στήριξη των ΗΠΑ– πιέζει για να μπουν όροι και όρια στην επιχείρηση και τη σφαγή που διαπράττει το Ισραήλ στη Ράφα και αλλού.
Οπως ανέφερε σε σχετικές δηλώσεις του την εβδομάδα που πέρασε, αναμένει από τον Νετανιάχου και το πολεμικό συμβούλιο να παρουσιάσουν συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και ένα πλάνο για το πώς θα αντικατασταθεί η εξουσία της Χαμάς στη Γάζα –στην ουσία πότε θα σταματήσουν οι επιχειρήσεις και θα επιτευχθεί ο υποτιθέμενος τελικός στόχος τους– μέχρι τις 8 Ιουνίου. Εάν αυτό δεν συμβεί, όπως είπε, παρότι ο ίδιος δεν είναι αντίθετος στην επιχείρηση, θα αποχωρήσει από την κυβέρνηση με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για τη συνοχή της, τη νομιμοποίησή της και το πολιτικό της μέλλον.
Οργή και απειλές
Ο άλλος μεγάλος πονοκέφαλος για τον Νετανιάχου αλλά και γενικότερα για την ισραηλινή ηγεσία δεν είναι άλλος από την απόφαση της Ισπανίας, της Ιρλανδίας και της Νορβηγίας να ανακοινώσουν ότι μες στις επόμενες ημέρες θα αναγνωρίσουν επισήμως το κράτος της Παλαιστίνης στα σύνορα του 1967 και με την Ιερουσαλήμ ως κοινή πρωτεύουσα του Ισραήλ και της Παλαιστίνης. Στην εξέλιξη αυτή η ισραηλινή ηγεσία και το υπουργείο Εξωτερικών απάντησαν με οργή και απειλές, ενώ άρχισαν να κάνουν και διπλωματικές κινήσεις παραδίδοντας διακοινώσεις διαμαρτυρίας και παίρνοντας μέτρα κατά της εξυπηρέτησης Παλαιστινίων από τις προξενικές αρχές της Ισπανίας στην Ιερουσαλήμ. Μάλιστα ο υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ Ισραελ Κατς ενοχλήθηκε ιδιαίτερα από την ομιλία της αντιπροέδρου της ισπανικής κυβέρνησης Γιολάντα Ντίαθ, η οποία ανέφερε ότι το επόμενο βήμα τώρα είναι να απελευθερωθεί η Παλαιστίνη «από το ποτάμι ως τη θάλασσα».
Στο μεταξύ, παράλληλα με όλα αυτά, η σφαγή στη Γάζα συνεχίζεται ενώ υπήρχε σοβαρό θέμα με την παράδοση της ανθρωπιστικής βοήθειας από το πέρασμα της Ράφα, αφού εξαιτίας του ισραηλινού αποκλεισμού της πόλης τα φορτηγά που περίμεναν αδυνατούν να μπουν από το πέρασμα και τα προϊόντα έχουν αρχίσει να σαπίζουν.
Η διεθνής κοινότητα και αρκετές κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένης και αυτής της Νότιας Αφρικής, έχουν κατηγορήσει το Ισραήλ για την πρακτική του –αποτελεί και κατηγορία στην αιτιολογική έκθεση του εισαγγελέα Καρίμ Χαν για τα εντάλματα σύλληψης– να μην επιτρέπει να περάσει ανθρωπιστική βοήθεια. Το θέμα της απαγόρευσης παράδοσης ανθρωπιστικής βοήθειας αλλά και η κατάσταση στη Ράφα βρέθηκαν στην καρδιά της νέας προσφυγής της Νότιας Αφρικής στο ΔΔΧ και επέφεραν τη δικαστική απόφαση να ζητηθεί άμεση κατάπαυση πυρός από το Ισραήλ.
