Μερικά πράγματα είναι απλά: Οι παρεμβάσεις μελών και υποστηρικτών του Τάγματος Αζόφ στο ελληνικό κοινοβούλιο είναι απαράδεκτες. Πρόκειται κυριολεκτικά για μια μαύρη στιγμή που δεν έπρεπε επουδενί να έχει υπάρξει.
Υπήρξε όμως. Και οι ευθύνες του κυβερνώντος κόμματος και προσωπικά του προέδρου της Βουλής είναι τεράστιες. Και το λιγότερο που θα μπορούσαν να κάνουν ήταν να τις αναλάβουν.
Δεν το έκαναν όμως! Και επιπροσθέτως προσπάθησαν να… ενοχοποιήσουν τις αντιδράσεις. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος λχ χαρακτηρίζοντας «εξοργιστικές» τις διαμαρτυρίες για αυτή τη μαύρη στιγμή έδειξε πόσο προσχηματική ήταν η προηγούμενη αναφορά του για «λανθασμένη και άστοχη συμπερίληψη στην ομιλία του μηνύματος μέλους του τάγματος Αζόφ». Έδειξε δηλαδή σε όλους όσους δεν φορούν παρωπίδες ότι η «αναγνώριση» του λάθους έγινε μόνο για τα αυτιά του κόσμου, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να μετριαστεί η κριτική και να περιοριστούν οι αντιδράσεις.
Αντίστοιχη ήταν και η στάση του προέδρου της Βουλής Κωνσταντίνου Τασούλα ο οποίος προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα δια των συνεργατών του επιχείρησε να ρίξει τις ευθύνες στη… διερμηνεία.
Όσο κι αν προσπαθούν όμως οι παρατρεχάμενοι του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν μπορούν να αποσείσουν τις πολιτικές τους ευθύνες, ενός εκάστου, με πρώτο βέβαια τον πρωθυπουργό και όλων μαζί, ευθύνες οι οποίες αποκαλύπτονται με μια απλή παρατήρηση: ο Πρόεδρος της Ουκρανίας έχει μιλήσει σε πολλά κοινοβούλια, από το γαλλικό και το γερμανικό μέχρι την Κνεσέτ στο Ισραήλ. Πουθενά δεν «συνοδεύτηκε» από εκπροσώπους του Αζόφ.
Αυτό το… φύλαξε για τη χώρα μας και τη «δεδομένη» κυβέρνηση Μητσοτάκη.
documentonews.gr
