Δύο μέλη της πανκ κολεκτίβας φεμινιστριών από τη Ρωσία που μπήκε στο μάτι του Πούτιν έρχονται στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
Αυτήν τη στιγμή είναι η πιο διάσημη γυναικεία κολεκτίβα στον κόσμο. Οι Pussy Riot είναι μια ομάδα περίπου 15 διανοούμενων και καλλιτεχνών, 25-38 χρόνων, η οποία έγινε γνωστή χάρη στις απροσδόκητες πανκ περφόρμανς που έδινε σε διάφορα σημεία της Μόσχας, αλλά και χάρη στα σαρκαστικά βίντεο που πόσταρε στο ίντερνετ. Κεντρικό θέμα τους, η πολιτική κατάσταση στη Ρωσία, ο αυταρχισμός του Βλαντίμιρ Πούτιν, η καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, τα δικαιώματα της ΛΟΑΤ κοινότητας. Σήμα κατατεθέν τους, οι χρωματιστές μπαλακλάβες τους, οι κουκούλες που φορούν.
Το 2012 έγιναν διάσημες στη Δύση με την περφόρμανς που έδωσαν στον καθεδρικό ναό του Σωτήρα στη ρωσική πρωτεύουσα. Συνελήφθησαν. Στη Μάσα Αλιόχινα και τη Νάντια Τολοκονίκοβα, τα δύο πιο προβεβλημένα μέλη της ομάδας, επιβλήθηκε διετής φυλάκιση για χουλιγκανισμό. Απελευθερώθηκαν ύστερα από 18 μήνες, όταν η Δούμα τούς έδωσε αμνηστία.
Τώρα δύο από την ομάδα έρχονται στην Ελλάδα. Την Παρασκευή 24 Μαρτίου η Μάσα Αλιόχινα και η Σάσα Μπογκίνο θα βρεθούν στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση για να παρουσιάσουν τη δουλειά τους και να συνομιλήσουν με το κοινό. Τίτλος της εκδήλωσης «Ποιος φοβάται τις Pussy Riot;». Λίγο προτού πετάξει σε μια ακόμη αμερικανική πόλη για να παρουσιάσει την παράσταση «Pussy Riot Theatre», η Μάσα Αλιόχινα μας μίλησε τηλεφωνικά για την κολεκτίβα, τις δράσεις τους, τη σύγχρονη Ρωσία και μας έδωσε μια μικρή γεύση για το τι μας περιμένει την ερχόμενη Παρασκευή.
Ας ξεκινήσουμε με τη μουσική προτού περάσουμε στην πολιτική. Πώς θα χαρακτηρίζατε το μουσικό στιλ των Pussy Riot;
Θα έλεγα ότι μας εμπνέει το πανκ. Δεν αναφέρομαι όμως αποκλειστικά στο μουσικό στιλ. Είναι τρόπος ζωής για μας και αυτό φαίνεται σε όλες τις δράσεις μας και όχι μόνο στις περφόρμανς που δίνουμε. Έτσι ήταν από την αρχή. Αυτό θέλαμε. Απλώς με τον καιρό ωριμάσαμε και συνειδητοποιήσαμε ακόμη περισσότερο τι μας εμπνέει και τι θέλουμε να κάνουμε.
Τι ακριβώς είναι αυτό που θέλετε να κάνετε; Οι δράσεις σας άλλωστε δεν περιορίζονται στον χώρο της τέχνης, αλλά επεκτείνονται και στον χώρο της κοινωνίας, της πολιτικής και του ακτιβισμού.
Αυτό που θέλουμε είναι να αγωνιστούμε ενάντια στον φόβο και στις διαφορετικές μορφές του, τον φόβο που υπάρχει στην κοινωνία και στους συνανθρώπους μας. Από την αρχή αυτό θέλαμε. Χρησιμοποιήσαμε λοιπόν διαφορετικές καλλιτεχνικές φόρμες και δράσεις για να μπορέσουμε να πετύχουμε τους στόχους μας. Ξεκινήσαμε από την τέχνη. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα, η κατάσταση στις ρωσικές φυλακές, η καταστολή των ελευθεριών, ο ρόλος των ανεξάρτητων Μέσων και θεσμών. Είναι διαρκής αγώνας, αλλά δεν το βάζουμε κάτω. Όλα αυτά που σας ανέφερα συνδέονται άμεσα με το πώς επιβιώνεις σε ένα πολιτικό πεδίο που δεν επιτρέπει πολλά, όπου κυριαρχούν οι συγκρούσεις, όπου η ζωή του καθενός μας δεν έχει καμιά σημασία. Αυτοί που έχουν την εξουσία και την ισχύ προσπαθούν να καθαρίσουν το τοπίο από τους αντιφρονούντες, να πνίξουν ό,τι είναι διαφορετικό.
Για ένα διάστημα ήσασταν στη φυλακή για χουλιγκανισμό. Πώς σας επηρέασε αυτή η εμπειρία; Γιατί δημιουργήσατε τον οργανισμό Zona Prava;
Ήταν καθοριστική εμπειρία για μένα. Η κατάσταση στις ρωσικές φυλακές είναι πραγματικά τραγική. Ιδρύσαμε τον οργανισμό με τη Νάντια Τολοκονίκοβα για να προσφέρουμε βοήθεια σε φυλακισμένους, για να τους παράσχουμε το στοιχειώδες δικαίωμα της προστασίας της ζωής. Είναι και αυτοί άνθρωποι σαν όλους μας. Δεν είναι διαφορετικοί επειδή ζουν πίσω από τα κάγκελα. Αυτός ήταν ο λόγος που ξεκινήσαμε την πρωτοβουλία.
Υπάρχει ελευθερία έκφρασης στη Ρωσία; Μπορείτε να εκφραστείτε ελεύθερα ή αισθάνεστε ότι η ζωή σας βρίσκεται σε μόνιμη απειλή;
Η ελευθερία είναι το διαρκές ζητούμενο. Δεν πιστεύω ότι κάποια κυβέρνηση ή εξουσία μπορεί να μου αφαιρέσει την ελευθερία μου. Γιατί δεν έχει να κάνει με το αν περπατάς ελεύθερα ή είσαι πίσω από κάγκελα. Είναι περισσότερο αυτό που αισθάνεσαι, που βιώνεις. Το πνεύμα μου, το μυαλό μου δεν ήταν ποτέ φυλακισμένο, ακόμη και όταν ήμουν μέσα στο κελί.
Έχετε ελπίδα ότι η χώρα σας θα δει περισσότερη δημοκρατία στο μέλλον;
Νομίζω ότι το μέλλον μάς ανήκει. Η ελπίδα μου βασίζεται σε αυτό που κάνω. Δεν πιστεύω στην πολιτική αλλαγή. Δεν πιστεύω σε αφηρημένα πράγματα.
Ποια είναι η γνώμη σας για τον Βλαντίμιρ Πούτιν;
Ο Πούτιν είναι ο μπάτσος, ο πράκτορας που εκπροσωπεί τη Σοβιετική Ένωση, το κομμουνιστικό καθεστώς. Και είναι ο ηγέτης της χώρας μας τα τελευταία 16 χρόνια. Κυβερνά με αυταρχικότητα. Δεν θέλω να μιλάω γι’ αυτόν. Μιλάει το έργο μου.
Η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην αμερικανική προεδρία δεν σας γεμίζει απαισιοδοξία;
Είμαι Ρωσίδα. Πρέπει να είμαι αισιόδοξη για το μέλλον. Αν δεν υπάρχει αισιοδοξία, δεν μου μένει τίποτε άλλο από το να αυτοκτονήσω. Πιστεύω όμως ότι η εκλογή του Τραμπ είναι δυσοίωνο σημάδι για όσους αγωνίζονται για τη δημοκρατία, για δικαιώματα, για όσους πιστεύουν στη συνεργασία των λαών και την ειρηνική διευθέτηση των προβλημάτων.
