Στο στόχαστρο οι νόμιμα καταγεγραμμένες συνομιλίες και όχι τα αδικήματα συνεργατών του Βγενόπουλου
Μεγάλη έρευνα του περιοδικού Hot Doc, το οποίο προ τεσσάρων ετών αποκάλυψε νομίμως καταγεγραμμένες συνομιλίες από τις οποίες προέκυπταν στοιχεία για πιθανές σχέσεις του Ανδρέα Βγενόπουλου με μαύρο χρήμα και κρυφές εταιρείες, βάζει στο στόχαστρο η Δικαιοσύνη.
Με μια νομικά αδιανόητη ενέργεια η Εισαγγελία Πλημμελειοδικών της Αθήνας καλεί τον δημοσιογράφο και εκδότη του περιοδικού και του Documento Κώστα Βαξεβάνη να δώσει εξηγήσεις (ανωμοτί κατάθεση) για χρήση πληροφοριών που προέρχονται από παραβίαση υπηρεσιακού απορρήτου, διότι αποκάλυψε ακόμη μια πτυχή του μεγάλου σκανδάλου Βγενόπουλου, την οποία η Δικαιοσύνη δεν έχει αξιολογήσει επί της ουσίας παρότι έχουν περάσει τέσσερα ολόκληρα χρόνια. Με άλλα λόγια, όπως έγινε και μετά την αποκάλυψη της λίστας Λαγκάρντ, επιχειρείται να διωχθεί εκείνος που αποκάλυψε το σκάνδαλο προς όφελος του δημόσιου συμφέροντος και όχι εκείνοι που το προκάλεσαν.
Επιπλέον, η αρμόδια εισαγγελία, σε ακόμη μια ενέργεια που προκαλεί ερωτήματα για τις προθέσεις της και προβληματισμό στον νομικό κόσμο, επιδιώκει τη δίωξη του Κ. Βαξεβάνη με βάση νόμο ο οποίος δεν υπήρχε κατά την ημερομηνία της υποτιθέμενης τέλεσης του αδικήματος, πράγμα βέβαια που δημιουργεί ακυρότητα.
Τα στοιχεία με βάση τα οποία η Δικαιοσύνη καλεί ως ύποπτο τον δημοσιογράφο και εκδότη του Documento δημοσιοποιήθηκαν το καλοκαίρι του 2016, την εποχή που ακόμη βρισκόταν σε εξέλιξη το εφετείο που ερευνούσε αν ήταν συκοφαντικές οι αποκαλύψεις του Κ. Βαξεβάνη για τον Ανδρ. Βγενόπουλο, τις ευθύνες του για την κατάρρευση της Λαϊκής Τράπεζας Κύπρου και κατ’ επέκταση της ίδιας της κυπριακής οικονομίας. Επρόκειτο για συνομιλίες μεταξύ στελεχών του Βγενόπουλου αλλά και με τον ίδιο τον επιχειρηματία στις οποίες γίνονται αναφορές σε κίνηση χρημάτων. Τα αρχεία εντοπίστηκαν σε έρευνα της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς για άλλο θέμα και παραδόθηκαν στην εισαγγελία επειδή περιείχαν σαφείς ενδείξεις ότι τα στελέχη του Βγενόπουλου μιλούσαν για συναλλαγές που δεν είναι νόμιμες.
Κυνηγούν τον δημοσιογράφο και όχι τους υπευθύνους
Στο πλαίσιο της ευρύτερης έρευνας για την υπόθεση η Εισαγγελία Εφετών απέστειλε τότε τα στοιχεία του ρεπορτάζ για περαιτέρω διερεύνηση, ενώ ταυτόχρονα επισύναψε τις αποφάσεις εκείνες που όχι απλώς απάλλασσαν τον Βαξεβάνη και τη δημοσιογραφική ομάδα του Hot Doc από τις κατηγορίες, αλλά δικαίωναν μέχρι κεραίας την έρευνα.
Είναι ενδιαφέρουσα και ταυτόχρονα απορίας άξια η σπουδή της Δικαιοσύνης να κινηθεί σήμερα σε βάρος του εκδότη του Documento, παρά το γεγονός ότι σε εκείνα τα διαβιβαστικά έγγραφα αλλά και στο σκεπτικό των απαλλακτικών αποφάσεων δεν περιεχόταν η παραμικρή νύξη για ενδείξεις τέλεσης αδικημάτων από τον δημοσιογράφο. Αντιθέτως μάλιστα, τα στοιχεία διαβιβάστηκαν στην αρμόδια εισαγγελία προκειμένου να αξιολογηθούν για τα τυχόν αδικήματα που προκύπτουν από το περιεχόμενό τους.
Όμηρος της Δικαιοσύνης εδώ και τέσσερα χρόνια
Είναι ταυτόχρονα εντυπωσιακό το γεγονός ότι ο εκδότης του Documento δεν είχε ενημερωθεί ότι διεξάγεται έρευνα με πιθανό ύποπτο και τον ίδιο. Σε κάθε περίπτωση, η πρώτη εισαγγελική παραγγελία για τη διερεύνηση του αδικήματος της παραβίασης του υπηρεσιακού απορρήτου δόθηκε τον Οκτώβριο του 2016. Ακολούθησαν δύο ακόμη εισαγγελικές παραγγελίες, μία το φθινόπωρο του 2017 και μία τον περασμένο Μάιο, αλλά και μια τέταρτη μόλις τον περασμένο Αύγουστο. Δηλαδή εδώ και τέσσερα χρόνια η Δικαιοσύνη, η οποία διερευνά, υποτίθεται, αν ο Κ. Βαξεβάνης έχει «εμπλοκή» σε παραβίαση υπηρεσιακού απορρήτου, κρατάει τον δημοσιογράφο όμηρο μιας δυσώδους υπόθεσης την οποία οφείλει να ερευνήσει επί της ουσίας ώστε να διαπιστωθεί αν οι πρωταγωνιστές των επίμαχων συνομιλιών έχουν υποπέσει σε αδικήματα.
Στον αντίποδα, κι ενώ είναι γνωστό ότι οι επίμαχες συνομιλίες είχαν διαβιβαστεί και στην Τράπεζα της Ελλάδος, δεν έχει διερευνηθεί, όπως φαίνεται, σε ποιες ακριβώς ενέργειες προέβη εκείνη και αν τα στελέχη της παρέβησαν ή όχι το καθήκον τους. Οπως σημειώνει ο συνήγορος υπεράσπισης του δημοσιογράφου Γιάννης Απατσίδης, η Δικαιοσύνη θα όφειλε αν μη τι άλλο «να καλέσει σε εξηγήσεις όσους έλαβαν γνώση του περιεχομένου των επίδικων εγγράφων και πληροφοριών, ήτοι τα στελέχη της Τράπεζας Πειραιώς, τα στελέχη της Τράπεζας της Ελλάδος, συμπεριλαμβανομένου του Γιάννη Στουρνάρα, τους γραμματείς των αρμόδιων εισαγγελιών, τους αστυνομικούς υπαλλήλους ή άλλους υπαλλήλους που μετέφεραν τα σχετικά έγγραφα, ακόμη δε και όλους τους εμπλακέντες εισαγγελείς στη διερεύνηση της υπόθεσης».
Ζητούν να κατονομάσει τις πηγές του
Η Εισαγγελία Πρωτοδικών ζητάει παράλληλα από τον δημοσιογράφο να κατονομάσει εκείνον που δήθεν του προώθησε τις επίμαχες συνομιλίες από τις οποίες προκύπτουν ενδείξεις τέλεσης σοβαρότατων ποινικών αδικημάτων. Η Δικαιοσύνη δηλαδή απαιτεί από τον εκδότη του Documento να προβεί σε ανεπίτρεπτη παραβίαση του δημοσιογραφικού απορρήτου, το οποίο ο αρμόδιος εισαγγελέας προφανώς γνωρίζει ότι προστατεύεται από την πλούσια νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ). Επί της ουσίας πάντως ο ποινικός κώδικας καθιστά απολύτως σαφές ότι η δημοσιοποίηση ενός κατά τα λοιπά απόρρητου εγγράφου «δεν αποτελεί άδικη πράξη» εφόσον γίνεται «για την ικανοποίηση του δικαιολογημένου ενδιαφέροντος της ενημέρωσης της κοινής γνώμης». Στην προκειμένη περίπτωση η αποκάλυψη δεν στόχευε βέβαια στην ικανοποίηση της περιέργειας του κοινού, αλλά στο γεγονός ότι δημόσια εκ του ρόλου τους πρόσωπα, όπως ο Ανδρ. Βγενόπουλος και οι στενότεροι εκ των συνεργατών του, ελέγχονται από τις αρμόδιες κρατικές αρχές για σειρά αδικημάτων.
