Oταν η τέχνη αντιγράφει τη ζωή, η φαντασία ξεπερνάει κάθε όριο. Απόδειξη οι κορυφαίες κινηματογραφικές αποδράσεις που άφησαν εποχή, πολλές φορές βασιζόμενες σε πραγματικές ιστορίες.
Φυσικά το αφιέρωμα αυτό πραγματοποιείται με αφορμή την ταυτόχρονη προβολή στις αίθουσες του παλιού «Πεταλούδα» και του σύγχρονου ομότιτλου ριμέικ του.
1) Τελευταία έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ (The Shawshank Redemption) – 1995
Σκηνοθεσία: Φρανκ Ντάραμποντ
Παίζουν: Τιμ Ρόμπινς, Μόργκαν Φρίμαν, Κλάνσι Μπράουν
Το έγκλημα: Το 1947 ο τραπεζίτης Αντι Ντιφρένς καταδικάζεται δις ισόβια για τη δολοφονία της γυναίκας του και του εραστή της. Στέλνεται να εκτίσει την ποινή του στη φυλακή Shawshank κι εκεί γίνεται φίλος με τον Ελις Μπόιντ «Ρεντ» Ρέντινγκ.
Και η μη τιμωρία: Ο «Ρεντ» με το ταλέντο και τις κατάλληλες γνωριμίες βρίσκει ό,τι του ζητήσουν οι συγκρατούμενοί του. Ο Αντι ζητάει να του βρει ένα μικρό σφυράκι για να συνεχίσει το χόμπι της κατασκευής μικρών πέτρινων πιονιών σκακιού. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία βγαλμένη από το ευφάνταστο μυαλό του Στίβεν Κινγκ, την οποία αποθέωσαν κριτικοί και εκλέκτορες των Οσκαρ (επτά υποψηφιότητες). Αν και το κοινό αρχικά της γύρισε την πλάτη, σήμερα συγκαταλέγεται στις πιο δημοφιλείς ταινίες των 90ς.
Αριθμοί: Κόστισε 25 εκατ. δολάρια και στις ΗΠΑ συγκέντρωσε μόλις 29 εκατ. στην πρώτη προβολή της.
2) Ο μεγάλος δραπέτης ( Cool Hand Luke) – 1967
Σκηνοθεσία: Στιούαρτ Ρόζενμπεργκ
Παίζουν: Πολ Νιούμαν, Τζον Κένεντι, Τζο Βαν Φλιτ, Λου Αντόνιο
Το έγκλημα: Ο βετεράνος πολέμου Λούκας «Λουκ» Τζάκσον καταδικάζεται για τον αντικομφορμισμό του. Μια νύχτα που ήταν μεθυσμένος αφαίρεσε τα χρήματα από τα παρκόμετρα για να πιει κι άλλο!
Και η μη τιμωρία: Καταγγελία του αμερικανικού σωφρονιστικού συστήματος μέσα από το μυθιστόρημα του Ντον Πιρς (είχε εκτίσει κι ο ίδιος δύο χρόνια σε φυλακή της Φλόριντα) και την ιστορία του κατάδικου που έχει τις αποδράσεις για χόμπι. Ο αντιηρωικός χαρακτήρας του Λουκ που τον συμπαθούν όλοι (ακόμη και οι δεσμοφύλακες παρότι διατάζονται να του σπάσουν τον τσαμπουκά), χλευάζει το σύστημα –όταν πεθαίνει η μητέρα του δραπετεύει, τον πιάνουν και μετά το ξανασκάει– όμως εκείνο θα βρει τρόπο για να τον αποβάλει. Οσκαρ β΄ ρόλου για τον Τζορτζ Κένεντι , ενώ η ταινία ήταν υποψήφια για ακόμη τρία βραβεία (A΄ ανδρικού ρόλου για τον Πολ Νιούμαν, μουσικής επένδυσης, διασκευασμένου σεναρίου).
Αριθμοί: Κόστισε 3,2 εκατομμύρια δολάρια και στις ΗΠΑ συγκέντρωσε 15,6 εκατομμύρια στην πρώτη προβολή της.
3) Η απόδραση των 11 (Escape to victory) – 1981
Σκηνοθεσία: Τζον Χιούστον
Παίζουν: Σιλβέστερ Σταλόνε, Μάικλ Κέιν, Πελέ, Μαξ φον Σίντοφ, Οσβάλντο Αρντίλες, Μπόμπι Μουρ
Το έγκλημα: 1943. Σε ένα στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου οργανώνεται ένας ποδοσφαιρικός αγώνας μεταξύ Γερμανών και συμμάχων. Το ματς γίνεται η αφορμή για να σχεδιαστεί η απόδραση των φυλακισμένων παικτών από τους συμμάχους μέσω ενός τούνελ που καταλήγει στα αποδυτήρια.
Και η μη τιμωρία: Αν και το σενάριο είναι βασισμένο στο πραγματικό «ματς του θανάτου» που διεξάχθηκε στις 9 Αυγούστου 1942 στο γερμανοκρατούμενο Κίεβο μεταξύ ποδοσφαιριστών αιχμαλώτων –οι οποίοι πριν από τον πόλεμο αγωνίζονταν σε Ντιναμό Κιέβου και Λοκομοτίβ– και Γερμανών επίλεκτων, το φινάλε είναι πολύ διαφορετικό από την πραγματική τραγική ιστορία. Στο Κίεβο οι φυλακισμένοι τιμωρήθηκαν για τη νίκη τους με βασανιστήρια και εκτελέσεις, στην ταινία (που έγραψε ως χάιλαϊτ το ψαλίδι του Πελέ) οι παίκτες αρνούνται να τον σκάσουν στο ημίχρονο του αγώνα και μένουν για να νικήσουν τους Γερμανούς. Ετσι και γίνεται με το πέναλτι που αποκρούει ο τερματοφύλακας Σταλόνε στις καθυστερήσεις του ματς, σκορπώντας ενθουσιασμό στους ντόπιους οπαδούς που μπουκάρουν στο γήπεδο για να αποθεώσουν και να φυγαδεύσουν τους νικητές κάτω από τα έκπληκτα μάτια των Γερμανών!
Αριθμοί: Κόστισε δέκα εκατομμύρια δολάρια και στις ΗΠΑ συγκέντρωσε 27,5 εκατομμύρια στην πρώτη προβολή της.
4) Απόδραση από το Αλκατράζ (Escape from Alkatraz) – 1979
Σκηνοθεσία: Ντον Σίγκελ
Παίζουν: Κλιντ Ιστγουντ, Φρεντ Γουόρντ, Πατρικ Γκούχαν
Το έγκλημα: Ενας κατάδικος, ο Φρανκ Μόρις, ύστερα από αλλεπάλληλες αποδράσεις μεταφέρεται στις ομοσπονδιακές φυλακές του Αλκατράζ στην ομώνυμη νήσο, οι οποίες θεωρούνται υψηλής ασφαλείας καθώς κανείς δεν είχε καταφέρει να αποδράσει μέχρι εκείνη την εποχή.
Και η μη τιμωρία: Η πραγματική υπόθεση της απόδρασης του Μόρις και δύο ακόμη κατάδικων που θεωρείται ότι τον βοήθησαν στην εκτέλεση του καλοστημένου σχεδίου θεωρείται ακόμη μυστήριο (εκτός από το τεράστιο σκάνδαλο που προκλήθηκε) για τις αμερικανικές αρχές που μέχρι τότε πίστευαν ότι στο Αλκατράζ ακόμη και η σκέψη για απόδραση ήταν κάτι εξωφρενικό. Για τους ίδιους λόγους επίσημα θεωρείται ότι οι τρεις δραπέτες πνίγηκαν στην προσπάθειά τους να δραπετεύσουν.
Αριθμοί: Κόστισε οκτώ εκατομμύρια δολάρια και στις ΗΠΑ συγκέντρωσε 43 εκατομμύρια στην πρώτη προβολή της.
5) Η μεγάλη απόδραση (The great escape) – 1963
Σκηνοθεσία: Τζον Στάρτζες
Παίζουν: Στιβ ΜακΚουίν, Ρίτσαρντ Ατένμπορο, Ντόναλντ Πλέζανς, Τζέιμς Γκάρνερ, Τσαρλς Μπρόσνσον
Το έγκλημα: Tο 1943 οι Γερμανοί δημιούργησαν το στρατόπεδο «Luft North», το οποίο λειτουργούσε σαν φυλακή υψίστης ασφαλείας για αιχμαλώτους πολέμου που προσπάθησαν στο παρελθόν να δραπετεύσουν. Μέγιστο λάθος των Γερμανών να συγκεντρώσουν στον ίδιο χώρο μερικούς εξπέρ της απόδρασης, αφού οι αιχμάλωτοι καταστρώνουν ένα σχέδιο που θα επιτρέψει σε 250 (!) άντρες να περάσουν τα συρματοπλέγματα και να το σκάσουν στην Ελβετία.
Και η μη τιμωρία: Το σκάψιμο ενός τούνελ από τους ίδιους τους κρατουμένους για αρκετούς μήνες είναι το ιδανικό σχέδιο απόδρασης στο φιλμ, το οποίο εκτός από την αφρόκρεμα των σταρ της εποχής που συγκέντρωσε, έγραψε ιστορία και για μερικούς ακόμη λόγους. Οπως η ριψοκίνδυνη σκηνή με τη μοτοσικλέτα που ίπταται πάνω από τα συρματοπλέγματα, την οποία γύρισε ο ίδιος ο Στιβ ΜακΚουίν (καθώς δεν δέχτηκε να τον αντικαταστήσει κασκαντέρ) ή η παροιμιώδης αυταπάρνηση και το ταλέντο που επέδειξε ο Τσαρλς Μπρόνσον στις σκηνές του σκαψίματος, αφού στα νιάτα του ο δημοφιλής σταρ των 70ς υπήρξε όντως ανθρακωρύχος!
Αριθμοί: Κόστισε 3,8 εκατομμύρια δολάρια και στις ΗΠΑ συγκέντρωσε 11,8 εκατομμύρια στην πρώτη προβολή της.
