Ο έρωτας και ο βήχας, λέει ο λαός, δεν κρύβονται. Το ίδιο δύσκολο να κρυφτεί είναι και η επιχείρηση άντλησης εκλογικών κερδών από την κηδεία του Κωνσταντίνου Γλύξμπουργκ που συντελείται από το Μέγαρο Μαξίμου, ανεξαρτήτως εάν με τους χειρισμούς του κατάφερε να μπει στο στόχαστρο ακόμα και των υποστηρικτών του έκπτωτου μονάρχη.
Είναι προφανές πως η κινητήριος δύναμη των αντιδραστικών ακροατηρίων των Μακεδονομάχων που έφερε τη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη στην εξουσία έχει πληγεί ανεπανόρθωτα. Το δείχνει σειρά μετρήσεων όλα αυτά τα χρόνια, όπως και τα ποσοστά του κόμματος του Βελόπουλου που στη βόρεια Ελλάδα φλερτάρουν με το διψήφιο ποσοστό!
Σε συνδυασμό με τις «δύσκολες σχέσεις» του κόμματος με το ίδιο ακροατήριο στα θέματα της πανδημίας, που διακρίθηκε για τη συμμετοχή στο αντιεμβολιαστικό κίνημα, αλλά και με σειρά εθνικών ζητημάτων που χαρακτηρίζονται από τον ίδιο χώρο από ενδοτισμό αλλά και επικίνδυνους χειρισμούς, η κηδεία του Κωνσταντίνου Γλύξμπουργκ εμφανίστηκε στα μάτια του πρωθυπουργού ως πεδίο δόξης λαμπρό, προς άγραν ακροδεξιών και δη βασιλοφρόνων ψήφων.
Άλλωστε, το αυτό δείχνουν όλες οι κινήσεις του Μεγάρου Μαξίμου γύρω από τα όσα αφορούν την κηδεία. Την αρχική αμηχανία και την ντροπαλή αντιμετώπιση των ζητημάτων της κηδείας διαδέχθηκε η αντεπίθεση. Μέσα σε λίγες ώρες, η «κηδεία ιδιώτη» μετατράπηκε σε γεγονός υψίστης σημασίας, με αναβάθμιση της κυβερνητικής εκπροσώπησης, με τεράστια κυβερνητικά έξοδα για τις προετοιμασίες στο καμένο Τατόι, με αποδοχή του λαϊκού προσκυνήματος και με «ελευθέρας» παρουσίας βουλευτών και υπουργών, με αποκορύφωμα αυτές του Αντώνη Σαμαρά και Μάκη Βορίδη.
Μπορεί η κριτική που γίνεται στον Κυρ. Μητσοτάκη να τονίζει το πως ο πρωθυπουργός σύρθηκε για μία ακόμα φορά από το στρατόπεδο Σαμαρά και την ομάδα του ΛΑΟΣ σε όλο και πιο ακροδεξιές θέσεις, όμως αυτή είναι η μισή αλήθεια. Είναι ο ίδιος ο Κυρ. Μητσοτάκης που έχει ποντάρει σε αυτό ακριβώς το πολιτικό προσωπικό για να μεταγγίσει στο κόμμα του το ακροδεξιό αίμα που λείπει πλέον δραματικά ενόψη των επερχόμενων εκλογών, ειδικά από τη στιγμή που η υπογραφή του στο σκάνδαλο των υποκλοπών του έχει αφαιρέσει κάθε ψήγμα υποστήριξης του φιλελεύθερου ακροατηρίου.
Επί της ουσίας, για να παραμείνει στην εξουσία δεν διστάζει ακόμα και να ξαναγράψει την ιστορία, τόσο της χώρας, όσο και της ίδιας της παράταξης του Κωνσταντίνου Καραμανλή, που μία από τις μεγαλύτερες υπερηφάνιες της ήταν η καταβαράθρωση του Κ. Γλύξμπουργκ.
Από το «μην παραχαράσσετε την ιστορία, η Μακεδονία είναι μία» στο «παραχαράσσουμε ακόμα και την ιστορία, αρκεί να μείνουμε στην εξουσία», μία κηδεία δρόμος…
