Θυμάστε ότι οι νομικές ρυθμίσεις που έχει κάνει η ΝΔ για τα «κόκκινα» δάνεια και τον τρόπο που θα τα διαχειριστούν τα funds και οι ευ-fund-αστοι της ληστείας έχει τον τίτλο «πρόγραμμα Ηρακλής», αγγλιστί Hercules. Ο άθλος συνίσταται στο ότι τα funds με διάφορες εταιρείες εξαφάνισης του χρήματος ως ενδιάμεσους θα προχωρούν σε πλειστηριασμούς σπιτιών αφού έχουν αγοράσει τα «κόκκινα» δάνεια μπορεί και στο ένα δέκατο της τιμής. Η κυβέρνηση δεν θέλησε να κάνει καμία ρύθμιση ώστε να έχει δικαίωμα κάποιος που χάνει το σπίτι του να το επαναγοράσει σε τέτοια τιμή αν θέλει. Σε τραπεζική διάλεκτο αυτό μπορεί να λέγεται εξυγίανση ή ρύθμιση, στην καθομιλουμένη είναι ληστεία και απάτη με κρατική ρύθμιση. Εδώ, βλέπετε, παρεμβαίνει το κράτος και ο νεοφιλελευθερισμός ταυτίζεται με τις ρυθμίσεις του κράτους γιατί κερδίζουν οι Λερναίες Υδρες του κέρδους, τις οποίες ο Μητσοτάκης δεν σκοπεύει να σκοτώσει. Μάλλον τις έχει για κατοικίδια. Η αποκάλυψη λοιπόν του σκανδάλου Πάτση, δηλαδή του γεγονότος ότι ένας άφραγκος πήρε δάνειο από την τράπεζα για να κάνει εταιρεία που θα βγάλει σε πλειστηριασμό τα σπίτια του κοσμάκη, χτυπάει κάτω από τη μέση και το «πρόγραμμα Ηρακλής» και τον Χερκούλη. Σου λέει ο άλλος, τι γίνεται σε αυτήν τη χώρα; Υπάρχει περίπτωση να ξεβρομίσουμε από την κόπρο του Αυγεία; Το μόνο για το οποίο δεν υπάρχει αμφιβολία είναι ότι θα βρεθεί ένας δημοσιογράφος να αποκαλέσει τον Μητσοτάκη «Ηρακλή». Ή έστω μια δημοσκόπηση να δείξει ότι έχει αυτοδυναμία.
Τικ-τακ
Τον γερουσιαστή Μπομπ Μενέντεζ τον έχουν σκιαγραφήσει τα ελληνικά ΜΜΕ ως φιλαλήθη και φιλέλληνα γερουσιαστή. Δεν ξέρω αν αυτούς τους χαρακτηρισμούς ενστερνίζονται και στην πέραν του Ατλαντικού ακτή.
Και το λέω γιατί πάνε κι έρχονται τα τηλεγραφήματα από την Ουάσινγκτον προς το εγχώριο υπουργείο Εξωτερικών τα οποία ενημερώνουν ότι κάτι τρέχει με τον γερουσιαστή.
Φαίνεται να τον έχει στοχοποιήσει μία έρευνα η οποία πιθανόν συνδέει τις θέσεις του με κάποια κονδύλια.
Θα είναι κρίμα να αποδειχθεί ότι το ελληνικό λόμπι στις ΗΠΑ και τα ταξίδια του Μητσοτάκη προς δυσμάς έχουν και άλλες ουρές εκτός του πρωθυπουργικού αεροπλάνου.
Ο πρωθυπουργός της χώρας αποκάλυψε, όπως ακούσατε, ότι αμυντικά μας συστήματα μεταφέρονται από τα νησιά προς τον Έβρο.
Υπάρχει κάποιος αφελής που θεωρεί ότι ήταν μία αφελής τοποθέτηση του Μητσοτάκη; Στρατηγοί και διπλωμάτες θεωρούν ότι ο Μητσοτάκης αποστρατιωτικοποιεί τα νησιά κατά τις επιταγές Ερντογάν και ΗΠΑ και το φωνάζει κιόλας από τη χαρά του.
Η προηγούμενη φορά που αποχώρησαν αμυντικά όπλα από νησί ήταν το 1967 από την Κύπρο. Η αποχώρηση είχε ως αποτέλεσμα την επέμβαση των Τούρκων.
Μιλώντας για θέματα εξωτερικής πολιτικής θυμήθηκα την πρώην ΥΠΕΞ Ντόρα Μπακογιάννη. Όπου βρεθεί κι όπου σταθεί βρίζει τον Γρηγόρη Δημητριάδη ως υπεύθυνο για τις «ζημιές» που παθαίνει η Οικογένεια. Φαντάζομαι δεν εννοεί μόνο τον Κυριάκο.
Έμπειρη και ικανή καθώς είναι, η Ντόρα θα έπρεπε να ξέρει τη σημασία της παροιμίας «δεν μπορεί να δείρει τον γάιδαρο και δέρνει το σαμάρι». Γιατί δεν πάει ως τον στάβλο να τα πει; Να προσέχει μόνο, γιατί στους στάβλους υπάρχουν και σκύλες που δαγκώνουν.
Εγώ ειμί ο κύριος ο Θεός σου
Μερικές φορές η μοίρα παίζει περίεργα παιχνίδια. Η αγαπημένη μου ενασχόληση το τελευταίο διάστημα είναι να διαβάζω εκλαϊκευμένα βιβλία ψυχολογίας. Διάβαζα λοιπόν για τη «ναρκισσιστική διαταραχή της προσωπικότητας» και, όπως κάνουν σχεδόν όλοι, αναζητούσα τα χαρακτηριστικά που διάβαζα σε οικεία μου πρόσωπα. Εγραφε λοιπόν το βιβλίο για τη διαταραχή: «Είναι η έντονη αίσθηση σπουδαιότητας και μεγαλείου του ατόμου, έντονη ανάγκη για θαυμασμό και έλλειψη ενσυναίσθησης (αδυναμία του ατόμου να αναγνωρίσει και να νιώσει τις επιθυμίες, τα βιώματα και τα αισθήματα των άλλων). Τα άτομα αυτά θεωρούν πολύ σπουδαίο και σημαντικό τον εαυτό τους, υπερεκτιμούν τις ικανότητες και τα επιτεύγματά τους και συχνά υποτιμούν τις ικανότητες και τα επιτεύγματα των άλλων. Συχνά, επίσης, αφήνονται σε φαντασίες απεριόριστης δύναμης, επιτυχίας, ευφυΐας, ομορφιάς κ.λπ. Πιστεύουν ότι είναι ξεχωριστά και μοναδικά και επιζητούν την παρέα ή τις υπηρεσίες άλλων αναγνωρισμένων “κορυφαίων” ατόμων».
Ξαφνικά χτύπησε ένα sms στο τηλέφωνό μου. Ενας καλός φίλος ήταν μάρτυρας σε ένα περιστατικό. Οπως μου έγραφε, ενώ βρισκόταν στη λεωφόρο Βασιλίσσης Αμαλίας στο
Σύνταγμα, ο πρωθυπουργός έβγαινε από ένα κτίριο φουριόζος με την πολυμελή συνοδεία του. Χωρίς να προσέξει έπεσε πάνω σε έναν διερχόμενο με ορμή και τον παρέσυρε. Ο κακόμοιρος αιφνιδιασμένος από το χτύπημα άρχισε να μονολογεί κάτι του τύπου «τι κάνεις, άνθρωπέ μου;». Το έκανε μάλιστα χωρίς απαραίτητα να έχει καταλάβει ποιος τον χτύπησε. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αντί να του ζητήσει συγγνώμη, γύρισε και του είπε «εγώ είμαι ο πρωθυπουργός, πώς μιλάς έτσι;». Αποχώρησε στη συνέχεια χωρίς να τρέχει κάστανο. Το θύμα (πρόκειται μάλιστα για πολύ γνωστό πρόσωπο της τέχνης) κατέγραψε το περιστατικό στην προσωπική του σελίδα, αλλά μία που το ανέβασε, μία που το κατέβασαν. Η ανάρτηση εξαφανίστηκε από τα social media (Facebook) και ο άνθρωπος ενημερώθηκε ότι η ανάρτηση δεν πληροί τους όρους δημοσίευσης. Αφού διάβασα το μήνυμα του φίλου επανήλθα στο βιβλίο μου της ψυχολογίας, ταραγμένη γιατί το περιστατικό με έκανε να κάνω μαύρους συνειρμούς. Μερικές φορές οι κακές συμπεριφορές κάνουν τους ανθρώπους να αδικούν άλλους ανθρώπους και να υποθέτουν τα χειρότερα. Πάντως δεν είναι αργά ο πρωθυπουργός να ζητήσει συγγνώμη. Εκτός αν δεν κατάλαβε ότι είχε κακή συμπεριφορά…
200 χρόνια κοτζαμπάσηδες
Μεγάλη έρευνα, απ’ ό,τι μαθαίνω, βρίσκεται σε εξέλιξη στη Γαλλία με αντικείμενο τα εξοπλιστικά. Και όταν λέμε εξοπλιστικά εννοούμε και τις πωλήσεις Rafale. Η έρευνα έχει προσανατολιστεί στην αγορά των πολεμικών αεροσκαφών από την Ελλάδα και έχει επικεντρωθεί σε Ελληνα εθνικό ευεργέτη ή κάτι τέτοιο (δεν με βοηθούν τα γαλλικά μου, βλέπετε), ο οποίος κάπως
σχετίζεται με όλα αυτά. Είναι πολύ νωρίς για συμπεράσματα, αλλά επειδή η έρευνα ξεκίνησε πέρυσι που γιορτάζαμε τα 200 χρόνια από το 1821 μου ήρθε στο μυαλό αυτό το απαισιόδοξο ιστορικό συμπέρασμα του Γιάννη Κορδάτου, ότι τη χώρα ληστεύουν και ταλαιπωρούν οι κοτζαμπάσηδες και οι ευεργέτες. Φοβάμαι μήπως αυτός για τον οποίο μιλάμε βρεθεί και με μίζες.