«Αδύνατον να συλλάβει ο νους το μέγεθος του Εγκλήματος. Κάθε άνθρωπος πρέπει να έρθει εδώ μία τουλάχιστον φορά στην ζωή του. Και τον αντισημιτισμό πρέπει να τον αποκλείσουμε από τις ζωές μας. Ποτέ ξανά!».
Αυτό ήταν το σχόλιο του Άδωνη Γεωργιάδη μετά την πρόσφατη επίσκεψή του στο Άουσβιτς. Πρόκειται για την τελευταία από τις ομολογουμένως πολλές προσπάθειες του αντιπροέδρου της ΝΔ και υπουργού Ανάπτυξης να αποδείξει ότι έχει αποκηρύξει οριστικά το αντισημιτικό παρελθόν του.
Ο Γεωργιάδης έχει καταφέρει μέσα σε μόλις 13 χρόνια (τόσα περίπου βρίσκεται στο πολιτικό προσκήνιο) να αλλάξει άποψη σχεδόν για τα πάντα. Κάπως έτσι, μετατράπηκε ξαφνικά από φιλοχουντικός και λάτρης του φασίστα Κώστα Πλεύρη –κατά δήλωση του ιδίου– σε φιλελεύθερο δημοκράτη και από διαφημιστής του αντισημιτισμού και των αρνητών του Ολοκαυτώματος σε φιλοεβραίο πολιτικό.
Ο ίδιος έχει επιδοθεί τα τελευταία χρόνια σ’ έναν αγώνα να αποδείξει τη συμπάθειά του προς το Ισραήλ. Η συχνά άτσαλη προσπάθειά του να πείσει τόσο για την ανάγκη ενδυνάμωσης των σχέσεων της Αθήνας με το Τελ Αβίβ όσο και για τη δική του αγάπη προς τους Ισραηλινούς, βέβαια, σκοντάφτει στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν του. Δεν πάνε άλλωστε πολλά χρόνια από τότε που ως βουλευτής του ΛΑΟΣ προωθούσε τον αντισημιτισμό του Κώστα Πλεύρη μέσα από την εκπομπή του, διαφημίζοντας το περιβόητο πια βιβλίο μέσω του οποίου ο τελευταίος αμφισβητούσε ακόμη και το Ολοκαύτωμα.
Αν και δεν έδειξε ποτέ στην εκπομπή του το εξώφυλλο του συγκεκριμένου βιβλίου, δεν είχε κανέναν ενδοιασμό να το χαρακτηρίζει «αγαπημένο του» και «βόμβα» και να εκθειάζει τον Πλεύρη, υποστηρίζοντας ανάμεσα σε άλλα ότι «ξεπέρασε τον εαυτό του». Ο αντιπρόεδρος της ΝΔ πράγματι ισχυριζόταν ότι διαφωνεί ιδεολογικά με το βιβλίο, την ίδια στιγμή όμως συνέχιζε να το διαφημίζει. Για τον ίδιο, το βιβλίο περιείχε στοιχεία που δημιουργούσαν τρομακτικά ερωτήματα ακόμη και σ’ εκείνους που διαφωνούσαν με τον συγγραφέα.
Σε μια προσπάθεια μάλιστα να πείσει το ακροατήριό του για την αναγκαιότητα αγοράς τής λεγόμενης και μαύρης βίβλου του Πλεύρη εξηγούσε με στόμφο πως «υπάρχουν ορισμένα στοιχεία τα οποία αν δεν τα έχετε υπόψη σας πραγματικά ζείτε στο σκοτάδι» και πρόσθετε ότι «παρουσιάζει πράγματα που θα τα διαβάζετε και θα τρίβετε τα μάτια σας». Τελικά στην αντιδικία του Πλεύρη με την ελληνική εβραϊκή κοινότητα ο Γεωργιάδης έσπευσε να καταθέσει ενόρκως υπέρ του, ενώ ο ίδιος ο Πλεύρης είχε φροντίσει να τον ευχαριστήσει δημόσια και ονομαστικά, μέσα από τον πρόλογο του βιβλίου, για το θάρρος του να το παρουσιάσει στην τηλεόραση.
Ο εκλεκτός του Κυριάκου Μητσοτάκη αισθάνθηκε για πρώτη φορά την ανάγκη να αποκηρύξει τον αντισημιτισμό που προωθούσε εντέχνως μέσω της εκπομπής του όταν διεκδίκησε την ηγεσία της ΝΔ. Προσπαθώντας κατά πολλούς να θολώσει τα νερά, πρακτικά δηλαδή το ακροδεξιό του παρελθόν, χαρακτήρισε τότε την εμπλοκή του με το βιβλίο του Πλεύρη «μεγαλύτερο λάθος της πολιτικής του καριέρας», ενώ πιο πρόσφατα απολογήθηκε για την «ανοχή του στις απόψεις ανθρώπων που έδειξαν ασέβεια στους Εβραίους».
Αυτές τις πρώτες δηλώσεις μεταμέλειας επρόκειτο να ακολουθήσουν ταξίδια του αντιπροέδρου της ΝΔ στο Ισραήλ και συνεχείς αναρτήσεις του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για το… αγαπημένο του Ισραήλ. Από υποστηρικτής του αντισημιτισμού ο Γεωργιάδης έφτασε να αναρτά στο twitter δεκάδες ειδήσεις σχετικές με το Ισραήλ ακόμη όμως και δηλώσεις του Σαουδάραβα πρίγκιπα περί δικαιώματος των Ισραηλινών να έχουν τη δική τους γη, τις οποίες ο Γεωργιάδης βρήκε «συγκλονιστικές». Εφτασε μάλιστα στο σημείο να πει πως οι Άραβες της περιοχής καπηλεύονται το όνομα της Παλαιστίνης περίπου όπως οι Σκοπιανοί καπηλεύονται το όνομα της Μακεδονίας.
«Έχω πολλές φορές δημοσίως απολογηθεί διότι στο παρελθόν και κυρίως λόγω της προσωπικής μου σχέσης με τον Κώστα Πλεύρη, επέτρεψα να θεωρήσουν πολλοί ότι ανεχόμουν, ή και συμμεριζόμουν αντισημιτικές απόψεις. Ήταν απαράδεκτη η τότε συμπεριφορά μου και τώρα καταλαβαίνω ότι αυτά τα πράγματα δεν μπορείς να τα παίρνεις ελαφρά» έγραψε μετά την επίσκεψή του στο Άουσβιτς στο facebook, επιδιώκοντας για μια ακόμη φορά να γίνει πιστευτός.
Ίσως πράγματι και να άλλαξε. Μόνο που αν εξαιρέσει κανείς το Ισραήλ και τους εβραίους, ο υπουργός Ανάπτυξης επιμένει ρατσιστικά. Το αποδεικνύουν οι δηλώσεις του περί εισβολής και προσπάθειας αλλοίωσης της χώρας από κατατρεγμένους πρόσφυγες. Απόψεις τις οποίες ο ίδιος εξέφραζε από τα πρώτα του χρόνια στη ΝΔ Τότε που είχε φτάσει στο σημείο να καταθέσει στη Βουλή ερώτηση μετά δολοφονική ρατσιστική επίθεση σε κουρείο στη Μεταμόρφωση το οποίο ανήκε σε Πακιστανό, ζητώντας να μάθει αν «ο συγκεκριμένος αλλοδαπός είχε έγγραφα που αποδεικνύουν ότι διέμενε νόμιμα στη χώρα μας».
