Η στοχοποίηση συγκεκριμένων ΜΜΕ και η χυδαία – κενή περιεχομένου – αντιμετώπισή τους, φαίνεται πως αποτελεί μανιέρα της οικογένειας Μητσοτάκη. Για την ακρίβεια, των ανδρών της οικογένειας, αφού οι γυναίκες, ως πιο περίπλοκα όντα, αρέσκονται στο mind game και όχι στο «μα τα χίλια ελάφια, Ούγκ» Μπλέκ.
Και φαίνεται ότι είναι μανιέρα, αφού δεν είναι η πρώτη φορά που με χυδαίες εκφράσεις η Νέα Δημοκρατία, υπό την αρχηγία ενός Μητσοτάκη, προσπαθεί να ψελλίσει απαντήσεις απέναντι σε ένα ΜΜΕ που βρίσκεται ευθέως απέναντι στις πολιτικές επιλογές και πρακτικές τους.
Βλέπετε, ο Άδωνις Γεωργιάδης δεν εκτελεί προσωπική ατζέντα. Θα ήταν λάθος να το πιστέψει κανείς αυτό. Εκτελεί την κεντρική στρατηγική που χαράσσει ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας με τους εξ απορρήτων του.
Ο Γεωργιάδης απλώς επιλέχθηκε γιατί διακρίνεται από υπερευαισθησία των αρθρώσεων, αφού με μια εκπληκτική ευκολία αποθεώνει τον αρχηγό του, Κυριάκο Μητσοτάκη, όταν πριν από μερικά χρόνια, για την ακρίβεια στις 9 Ιουνίου 2011, από το βήμα της Βουλής τον αποκαλούσε «βαθύπλουτο γόνο του πολιτικού συστήματος, τεμπέλη και λαϊκιστή».
Επειδή, όμως, δεν έχουμε όλοι μνήμη χρυσόψαρου, θα γυρίσουμε το χρόνο πίσω. Τότε, πριν από 25 χρόνια, που κάποιος άλλος «Άδωνις» της ΝΔ, αντιμετώπιζε με χυδαιότητα τις αποκαλύψεις του ΣΚΑΪ για την κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.
Γιατί ο ΣΚΑΪ τότε, με επιλογή του ιδιοκτήτη του, Γιάννη Αλαφούζου, είχε επιλέξει να είναι απέναντι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Και η επιλογή αυτή γινόταν πράξη καθημερινά με ρεπορτάζ αδιαμφισβήτητα, που εξέθεταν την κυβέρνηση ανεπανόρθωτα.
Και απέναντι σε αυτά τα ρεπορτάζ, που κανείς κυβερνητικός δεν μπορούσε να αμφισβητήσει, επιλέχθηκε ως άμυνα η χυδαιότητα, με τον ίδιο τον τότε πρωθυπουργό Κων. Μητσοτάκη να αποκαλεί το ραδιοφωνικό σταθμό ΣΚΑΙ «χαμαιτυπείο», δηλαδή, μπουρδέλο…
Τον Ιανουάριο του 1992, μάλιστα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιχείρησε να διακόψει το σήμα του ραδιοφωνικού σταθμού με σκηνές απείρου κάλλους να εκτυλίσσονται στις κεραίες του Υμηττού, με ΜΑΤ και τη σύλληψη του Γιάννη Αλαφούζου.
Είκοσι πέντε χρόνια μετά, και ενώ τα ηνία της Νέας Δημοκρατίας έχει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, η εφημερίδα Documento βγαίνει στα περίπτερα έχοντας σαφή τοποθέτηση απέναντι στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Μια τοποθέτηση που υπηρετεί με ρεπορτάζ τα οποία ενοχλούν γιατί είναι στοιχειοθετημένα και δεν επιδέχονται αμφισβήτησης.
Για παράδειγμα το ρεπορτάζ για τα δάνεια του «Κήρυκα Χανίων» που πήρε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στηρίχθηκε στο πόρισμα της Τράπεζας της Ελλάδος. Και συγκεκριμένα:
-Η εφημερίδα «Κήρυκας Χανίων», στην οποία είναι μέτοχος κατά το 60% ο νυν πρόεδρος της ΝΔ, πήρε δάνεια από δύο Τράπεζες με όρους που χαρακτηρίζονται ως «ασυνήθιστοι για τα τραπεζικά δεδομένα» από τη Τράπεζα της Ελλάδος.
-Για το ένα από αυτά τα δάνεια, δεν κατέβαλε ούτε ένα ευρώ επί έντεκα χρόνια χωρίς η τράπεζα να το καταγγείλει ενώ για τμήμα των δανείων υπάρχει έλλειψη εξασφαλίσεων.
-Οι ρυθμίσεις των δανείων έγιναν αφού συστάθηκε η Εξεταστική Επιτροπή για τα (θαλασσο)δάνεια σε κόμματα και ΜΜΕ και αποκαλύφθηκε η σκανδαλώδης χορήγηση και κυρίως η μη πληρωμή.
-Οι ρυθμίσεις χαρακτηρίστηκαν σκανδαλώδεις αφού ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα δίνει 3.000 ευρώ για δύο χρόνια και το 2018 τα υπόλοιπα 600.000 αλλά έχει ταυτόχρονα τη δυνατότητα να προχωρήσει σε νέα ρύθμιση (σ.σ.: κλασική σύμβαση τύπου balloon).
Η απάντηση της Νέας Δημοκρατίας και προσωπικά του δανειολήπτη Κυριάκου Μητσοτάκη ήταν απλώς ότι η εφημερίδα Documento έχει ως πραγματικό σκοπό έκδοσής της «την εκτέλεση συμβολαίων σε βάρος των πολιτικών αντιπάλων της».
Για το δεύτερο ρεπορτάζ του Documento, που αφορούσε στη μη υποβολή Πόθεν Έσχες της συζύγου του Κυριάκου Μητσοτάκη, η απάντηση ήταν επίσης καρμπόν. Κουβέντα για την ταμπακιέρα παρά μόνον κραυγές για «πληρωμένα πιστόλια και πληρωμένους εκτελεστές».
Τη σκυτάλη πήρε, στη συνέχεια, για την λαϊκή ώρα, ο Άδωνις Γεωργιάδης ο οποίος χαρακτήριζε από τηλεπαράθυρα και ερτζιανά την εφημερίδα «πατσαβούρα» και ο Μακάριος Λαζαρίδης που έκανε μπούλινγκ σε εκπομπή της ΕΡΤ, επιπλήττοντας τους δημοσιογράφους που τόλμησαν να αναφερθούν στο Documento και το Πόθεν Έσχες του Κυριάκου.
Και κάπως έτσι θα ξεχάσουμε κι αυτά που ξέραμε. Ότι μια εφημερίδα, η οποία πωλείται στο περίπτερο και ένας αναγνώστης αποφασίζει εάν θα την αγοράσει ή όχι, δεν δικαιούται να επιλέγει γραμμή. Δεν δικαιούται να κάνει ρεπορτάζ. Γιατί εάν το κάνει είναι «πατσαβούρα» και οι δημοσιογράφοι της «πληρωμένοι δολοφόνοι».
Έτσι από το χαμαιτυπείο του Κων. Μητσοτάκη για τον ΣΚΑΙ, φτάσαμε στην πατσαβούρα και τους πληρωμένους δολοφόνους του Κυριάκου Μητσοτάκη για το Documento.
Αυτό κι αν είναι déjà vu για κάποιους – όπως εγώ- που είχαν την τύχη να εργαστούν και στο χαμαιτυπείο του ΣΚΑΙ και στους πληρωμένους δολοφόνους του Documento.
