Ο Γρίβας της Κατοχής και ο Διγενής του αντιαποικιακού αγώνα των Κυπρίων κατά των Άγγλων απέχουν μόλις 11 χρόνια. Εκ πρώτης όψεως δεν υπάρχει κάτι αντιφατικό. Στο αυτό τεύχος το «εκ πρώτης όψεως» καταρρίπτεται.
Έτσι θα ΄ταν εάν ο Γεώργιος Γρίβας δεν χρωστούσε τη ζωή του στους Άγγλους και δεν είχε γίνει υποχείριο τους. Το 1941-44 κινείται τα όρια του δωσιλογισμού, ως ιδρυτής της διαβόητης οργάνωσης «Χ». Κάνει …αντίσταση μόνο εναντίον της ΕΑΜικής Αντίστασης. Προτείνει συνεργασία στη Βέρμαχτ – όπως καταγράφεται σε γερμανικές πηγές – αλλά «οι ηλίθιοι την απορρίπτουν». Προτείνει συνεργασία και στην εξόριστη κυβέρνηση του Καϊρου όμως ακόμη και ο Παν. Κανελλόπουλος τον αποπέμπει σκαιότατα.
Αρπάζει το εγγλέζικο σωσίβιο που του προσφέρουν τα Δεκεμβριανά και η Βάρκιζα για να αναβαπτισθεί στην εθνική κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Οι «Χίτες» του σαρώνουν τη χώρα την περίοδο της Λευκής τρομοκρατίας.
Το 1955 κηρύσσει τον αντιαποικιακό αγώνα αποκλείοντας τους Αριστερούς δηλαδή έναν στους τρεις Κύπριους! Ο ηρωικός αγώνας των μελών της ΕΟΚΑ φαλκιδεύεται από τους ακραίους, διχαστικούς χειρισμούς του «Διγενή». Αποδέχεται τις αγγλικής εμπνεύσεως συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου και καταθέτει τα όπλα. Τα ξανασηκώνει όταν ο Μακάριος προσχωρεί στους Αδεσμεύτους. Όταν η φιλοΝΑΤΟϊκή ελληνική δεξιά αρχίζει να φλερτάρει με την ιδέα της «διπλής ένωσης» για την …Κούβα της Μεσογείου όπως αποκαλούσε την Κύπρο.
Ιδρύει την ακροδεξιά, προδοτική ΕΟΚΑ-Β και αφήνει πίσω του σπορά το «ψυχοπαίδι» του Ν. Σαμψών. Ο οποίος μαζί με τη χούντα θα ανατρέψουν πραξικοπηματικά τον Μακάριο, ανοίγοντας τον δρόμο για την τουρκική εισβολή του 1974 που έκοψε το νησί στα δύο.
