Για μια κυβέρνηση που μας έχει συνηθίσει σε επικοινωνιακές φανφάρες και λαθροχειρίες δεν ήταν έκπληξη το δελτίο Τύπου του υπουργείου Πολιτισμού για το κτίριο της Ερμού που έχει παραχωρηθεί στον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων. Οχι προτού στεγνώσει αλλά προτού καν πέσει το μελάνι της απόφασης του ΣτΕ και λάβει γνώση η έτερη πλευρά, ο ΣΕΑ, η υπουργός έσπευσε να θριαμβολογήσει και να μιλήσει για «αμετάκλητη» απόφαση. Τα basics της νομικής επιστήμης προβλέπουν ότι στις 23/10 κρίθηκε η αίτηση αναστολής της έξωσης –την οποία έχασε ο ΣΕΑ– αλλά το βασικό επίδικο, η νομιμότητα ή όχι της έξωσης, θα κριθεί στις 20 Μαρτίου 2024.
Ας προσπεράσουμε τα φαιδρά επιχειρήματα της υπουργού ότι ο ΣΕΑ προξενεί βλάβη στο κτίριομνημείο. Πάμε παρακάτω. Ο ΣΕΑ από τις 10 Οκτωβρίου αιτήθηκε προσωρινή στέγαση και τελικά θα μεταφέρει ορισμένα υπάρχοντά του σε κτίριο της οδού Πανός. Ας προσπεράσουμε ακόμη κι ότι πρόκειται για διάθεση κι όχι παραχώρηση, όπως διατείνεται το ΥΠΠΟ. Κι ας σταθούμε στο ότι τα πολύτιμα αρχεία του ΣΕΑ θα στεγαστούν, προσωρινώς, σε ένα κτίριο ακατοίκητο και παρατημένο εδώ και εννέα χρόνια. Γίνονται βιαστικές εργασίες σωστικής αποκατάστασης και εκεί θα αποθηκευτεί προσωρινά μέρος της κινητής περιουσίας, το οποίο εκτός από τους χιλιάδες τόμους της βιβλιοθήκης περιλαμβάνει ιστορικά ντοκουμέντα 59 χρόνων για τη σχέση των αρχαιολόγων με το ΥΠΠΟ, για τα αιτήματα επίλυσης αρχαιολογικών ζητημάτων και αναφορών προς τις εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες για σοβαρά ζητήματα, όπως για τα νεώρια της Πύλου κ.ά. Πρόκειται για διάθεση αποθήκης κι όχι βέβαια οικήματος όπου ο ΣΕΑ θα μπορούσε να συνεχίσει τις δραστηριότητές του.
Τουλάχιστον βέβαια «γλιτώσαμε» από εκδηλώσεις σαν αυτή για το έγκλημα του ναυαγίου της Πύλου. Αφήστε δε που οι αρχαιολόγοι του ΣΕΑ ήταν ικανοί να κάνουν καμιά εκδήλωση για τη σφαγή στη Γάζα και να ακούσουμε για γενοκτονία των Παλαιστινίων, κόντρα στη γραμμή Μητσοτάκη. Ευτυχώς δεν έχουν χώρο.
