Κατά καιρούς, όσοι έχουν στοιχηματίσει ότι γνωρίζουν πώς θα εξελιχθεί το θέμα της Εκλογής Προέδρου τη Δημοκρατίας, συνήθως χάνουν. Από τη εποχή που ο Χρήστος Σαρτζετάκης, εισήλθε από το πολιτικό κενό στο προεδρικό Μέγαρο, έως την εποχή (ΣΥΡΙΖΑ), που ο Δημήτρης Αβραμόπουλος έραβε Προεδρικό κουστούμι που δεν φόρεσε τελικώς ποτέ, το συμπέρασμα είναι πάντα το ίδιο: Ο τρόπος που τα κόμματα επιλέγουν πρόσωπα για το Πολιτειακό Αξίωμα, δεν έχει σχέση με όσα ακούγονται στις ανακοινώσεις των επίσημων βιογραφικών τους και με τις αγιογραφίες που τα συνοδεύουν. Οι προτάσεις για τις υποψηφιότητες Προέδρων είναι συνήθως αποτέλεσμα πολιτικών συσχετισμών και σκοπιμοτήτων, μερικές από τις οποίες είναι ποταπές και καταλήγουν σε πλήρη αποτυχία. Η σημερινή Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, επιλέχθηκε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη γιατί γνώριζε καλά ότι θα αποτελέσει το απαραίτητο αξεσουάρ των πολιτικών του επιλογών. Τώρα γιατί την επέλεξε και ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει κάποια στιγμή να το απαντήσει.
Ο Μίμης Ανδρουλάκης, όταν κάποτε συζητιόταν η πιθανότητα ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης να προτείνει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Μίκη Θεοδωράκη με σκοπό να στριμώξει την Αριστερά στην επιλογή του, είχε πει χαρακτηριστικά «νομίζω ότι ο Μίκης είναι πολύ ψηλός σε όλα για να σκύβει και να μοιράζει σπαθάκια σε Ευέλπιδες». Ήταν μια ειλικρινής τοποθέτηση για το πώς τα κόμματα αποτιμούν γενικώς τα πρόσωπα για τον συγκεκριμένο ρόλο.
Είναι απολύτως λογικό, ένας πολιτικός όπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης, να μεγιστοποιήσει την συμφεροντολογική προσέγγιση στο θέμα της επιλογής υποψήφιου Προέδρου Δημοκρατίας. Κατ αρχήν θεωρείται δεδομένο πως δεν θα επαναπροταθεί η σημερινή Πρόεδρος, η οποία πλέον αρέσει μόνο στον Μητσοτάκη. Η επιλογή της θα είναι casus belli για τον σκληρό πυρήνα της ΝΔ, που αποδίδει στην Πρόεδρο, το «ατόπημα» ότι η κυρία Κατερίνα Σακελλαροπούλου γιόρτασε επιδεικτικά σε μπαρ της Αθήνας την νίκη για το νομοσχέδιο που αφορούσε τον γάμο ομόφυλων ζευγαριών. Προφανώς δεν μπορούν να δείρουν τον γάιδαρο και δέρνουν την εκλεκτή Πρόεδρο του Μητσοτάκη. Ο πρωθυπουργός ήταν αυτός που κατέβασε και ψήφισε το νομοσχέδιο αλλά τα βάζουν με την Πρόεδρο που φωτογραφήθηκε χαμογελώντας για τη νίκη.
Σε κάθε περίπτωση, Μητσοτάκης και άσπονδοι φίλοι κατανοούν την μεταξύ τους υποκρισία και απλώς θα προχωρήσουν σε επιλογή άλλου Προέδρου. Ποιος όμως θα είναι; Ο Μητσοτάκης πιέζεται για «κομματική λύση» που θα αποτελεί μήνυμα προς το κομματικό ακροατήριο ότι πέρασε ο καιρός των επιλογών από τον Σημιτικό ξενοδοχειακό μπουφέ και ήρθε ώρα να σουβλίσουν στο σπίτι.
Πιο πολυσυζητημένο είναι ο όνομα του Νίκου Δένδια, αν και αυτό δεν σημαίνει ότι είναι και επικρατέστερο, αφού σε τέτοιες περιπτώσεις, τα ονόματα που φορτίζονται επικοινωνιακά είναι απλώς για να καούν. Ωστόσο η επιλογή Δένδια, θεωρητικά βολεύει τον Μητσοτάκη. Ο νυν υπουργός Άμυνας, 64 ετών, είναι ο επικρατέστερος για να αναλάβει το κόμμα, όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης δραπετεύσει προς όποια κατεύθυνση βρει παράθυρο ανοιχτό. Ο Κωστής Χατζηδάκης, ο οποίος έχει πάρει το δαχτυλίδι διαδοχής (αμέσως μετά την αποκάλυψη της παγίδευσής του από το predator), στο χώρο της ΝΔ, ενδεχομένως να έχει λιγότερες συμπάθειες ακόμη και από την αφεντιά μου. Πολύ δε περισσότερο, αν στο παιχνίδι διαδοχής μπει (που θα μπει) ο Άδωνης Γεωργιάδης, έστω για να δώσει αντιπαροχή το ποσοστό του στον μέλλοντα αρχηγό. Αυτή τη φορά όμως υπάρχει και το σοβαρό ενδεχόμενο, ο Άδωνης να μην επαναλάβει το προηγούμενο της συμφωνίας με τον Μητσοτάκη και να διεκδικήσει με ισχυρές πιθανότητες την κομματική εξουσία.
Σε κάθε περίπτωση, αυτό που ενδιαφέρει τον Μητσοτάκη, είναι να εξουδετερώσει τον Νίκο Δένδια, ο οποίος έχει πρόσβαση και ερείσματα όχι μόνο στο κόμμα αλλά και στην επιχειρηματική ελίτ. Με αυτή την έννοια, αν ο Νίκος Δένδιας πάει για Πρόεδρος βγαίνει από το κάδρο της διαδοχής το οποίο θέλει να ορίσει ο Μητσοτάκης και ταυτόχρονα, απομακρύνεται η πιθανότητα των παρεμβάσεών του σε διάφορα θέματα όπως το Ελληνοτουρκικό. Η ένδεια πολιτικής οδηγεί στον Δένδια για ασφάλεια.
Το ερώτημα φυσικά δεν είναι μόνο τι θα κάνει ο Μητσοτάκης αλλά και ο ίδιος ο Νίκος Δένδιας. Θα αποδεχθεί την τιμητική πρόταση για να γίνει ένας Πρόεδρος στα πρότυπα Κωστή Στεφανόπουλου όπως υποστηρίζουν αρκετοί, ή θα επιλέξει να ρισκάρει για να γίνει ίσως πρωθυπουργός; Και τι θα γίνει αν αποτύχει σε αυτό; Με αυτή την έννοια η αποδοχή της πρότασης είναι μια σίγουρη, θεσμική λύση.
Είναι πολύ νωρίς για να μιλήσει κάποιος με ασφάλεια, ακόμη και ο ίδιος ο Μητσοτάκης. Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος έκανε πρόβα στον ράφτη του το προεδρικό κουστούμι, όταν χτύπησε το τηλέφωνο και ενημερώθηκε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα τον προτείνει για Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Τι θα έκανε όμως ο Μητσοτάκης, αν για παράδειγμα κάποιο κόμμα, κατέβαζε πρόταση να ανανεωθεί η θητεία της Κατερίνας Σακελλαροπούλου; Πώς ο πρωθυπουργός θα απέρριπτε την πρόταση; Θα έλεγε ότι δεν ήταν καλή Πρόεδρος αυτή που έπλεκε το εγκώμιό του και ταυτιζόταν με τις επιλογές του όπως το κουταλάκι με το γλυκό; Μια τέτοια σατανική πρόταση θα δημιουργούσε σοβαρό πρόβλημα στον Μητσοτάκη. Μπορεί ενδεχομένως να την καταθέσει το ΠΑΣΟΚ. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ ίσως έως τότε αναζητεί ακόμη τον δικό του Πρόεδρο.
Διαβάστε επίσης
Μετά τους Σαμαρά και Καραμανλή, ούτε ο Κακλαμάνης πάει στη ΔΕΘ (Video)
