Η ισραηλινή στρατηγική στη Γάζα φαίνεται να ακολουθεί ένα οργανωμένο σχέδιο, το οποίο αναπτύσσεται σε τρεις διακριτές φάσεις, απορρίπτοντας πλήρως οποιαδήποτε προοπτική ειρηνευτικής διαδικασίας ή ανοικοδόμησης της περιοχής. Η προσέγγιση αυτή δεν καθορίζεται μόνο από τις εσωτερικές πολιτικές ισορροπίες στο Ισραήλ, αλλά αντικατοπτρίζει μια βαθιά ριζωμένη πεποίθηση πως η λύση των δύο κρατών δεν αποτελεί επιλογή.
Ο Σωτήρης Ρούσσος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, σε ανάρτησή του αναλύει με σαφήνεια το ισραηλινό σχέδιο, επισημαίνοντας την επιδίωξη εκδίωξης της Χαμάς, τη δημιουργία θυλάκων εξαθλίωσης υπό ισραηλινή κατοχή, αλλά και τις γεωπολιτικές επιπτώσεις αυτής της στρατηγικής. Παράλληλα, αναδεικνύει την παθητική στάση της διεθνούς κοινότητας, με τις αραβικές κυβερνήσεις να τηρούν σιωπηρή ανοχή, τις ΗΠΑ να δίνουν το “πράσινο φως” και την ΕΕ να αδυνατεί να αντιδράσει ουσιαστικά.
Το ζήτημα της ασφάλειας του Ισραήλ, ωστόσο, παραμένει ανοιχτό. Η αποχώρηση της Χαμάς από τη Γάζα δεν εξαλείφει την αντίσταση ενός λαού που συνεχίζει να βιώνει εθνοκάθαρση στη γη του. Εάν το τελικό στάδιο του σχεδίου προβλέπει τη μαζική εκδίωξη Παλαιστινίων προς την Αίγυπτο, η επιτυχία του φαντάζει αβέβαιη. Η παρούσα ανάλυση φωτίζει την πραγματική στόχευση της ισραηλινής πολιτικής και τις ευρύτερες προεκτάσεις της στη Μέση Ανατολή.
Πιο συγκεκριμένα, ο κ. Ρούσσος γράφει:
1. Το ισραηλινό σχέδιο φαίνεται να έχει 3 φάσεις ακριβώς όσες και το σχέδιο εκεχειρίας και ανοικοδόμησης της Γάζας το οποίο πέταξε στο καλάθι των αχρήστων.
Η πρώτη φάση είναι ο εξαναγκασμός της Χαμάς, ηγεσίας και μαχητών, να αποχωρήσει από την Λωρίδα της Γάζας κατά το πρότυπο της εξόδου του Αραφάτ και των φενταγίν της ΟΑΠ από τον Λίβανο το 1982. Για τον προορισμό τους έχουν ακουστεί το Σουδάν και ακόμη.και η Σομάλιλαντ στην Ανατολική Αφρική.
Η δεύτερη φάση είναι να υπάρξει πλήρης Ισραηλινή κατοχή περιοχών της Γάζας, κυρίως στο βόρειο τμήμα και τα σύνορα με την Αίγυπτο από όπου θα εκδιωχθούν οι Παλαιστίνιοι και θα περιοριστούν σε θύλακες όπου θα κυριαρχούν η εξαθλίωση και οι συμμορίες. Δεν θεωρώ πιθανόν να επιτρέψει το Ισραήλ την ανάληψη της διοίκησης ούτε από την Παλαιστινιακή Αρχή. Σε αυτή τη φάση ευελπιστεί να υπάρξει κύμα φυγής προς την Αίγυπτο, η οποία λόγω της οικονομικής κρίσης και της αστάθειας που δημιουργεί στο καθεστώς αλ Σίσι θα αναγκαστεί να υποχωρήσει στις πιέσεις Τραμπ και να υποδεχθεί έναν αριθμό Παλαιστινίων.
Η τρίτη φάση είναι η εδραίωση της ισραηλινής κατοχής στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας όπου βρίσκεται και η πόλη της Γάζας με εποικισμούς και resorts…
2. H νεα επίθεση στην Γάζα δεν οφείλεται στους εσωτερικούς πολιτικούς συσχετισμούς στο Ισραήλ και τις συμμαχίες με τον θρησκευτικό σιωνισμό. Εξυπηρετεί βέβαια τον Νετανιάχου στο να παραμείνει γατζωμένος στην εξουσία αλλά εδράζεται σε μια ηγεμονική πια πεποίθηση στο Ισραήλ ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να αποδεχθεί λύση δύο κρατών.
3. Η αντίδραση των αραβικών κρατών ήταν μάλλον υποτονική. Άλλωστε οι ηγεσίες μερικών εκ των κρατών αυτών θα έβλεπαν ευνοϊκά την αποχώρηση των μαχητών της Χαμάς από την Γάζα. Η Ουάσινγκτον έχει δώσει καταπράσινο φως και η ΕΕ είναι σε … “άρνηση”.
4. Ακόμη κι αν φύγει η Χαμάς από την Γάζα, όσο οι γενιές της εθνοκάθαρσης παραμένουν στη γη τους, η ασφάλεια του Ισραήλ θα παραμένει ζητούμενο. Εκτός κι αν το σχέδιο της εκδίωξης στην Αίγυπτο επιτευχθεί, πράγμα που θεωρώ εξαιρετικά απίθανο.
