Δύο νέες εκδόσεις για όσους αγαπούν το crime fiction.
Ο Κάρλο Λουκαρέλι στον πρόλογο της νέας έκδοσης της «Τριλογίας του φασισμού» (εκδ. Διόπτρα, μτφρ. Δήμητρα Δότση) που μόλις κυκλοφόρησε εξηγεί πώς εμπνεύστηκε τον επιθεωρητή Ντε Λούκα, έναν από τους πιο δημοφιλείς χαρακτήρες του μεσογειακού νουάρ. Πηγή έμπνευσης ήταν ένας συνταξιούχος ανθυπαστυνόμος που είχε γνωρίσει ο Λουκαρέλι στο πλαίσιο της πτυχιακής του εργασίας στη Σύγχρονη Ιστορία που είχε θέμα την Πολιτική Αστυνομία την περίοδο του φασισμού. Ο ηλικιωμένος ανθυπαστυνόμος ο οποίος είχε υπηρετήσει στο σώμα επί τέσσερις δεκαετίες (1940-1980) μιλούσε με ενθουσιασμό για την πορεία του.
Ωστόσο, ο Λουκαρέλι προβληματίστηκε όταν κατάλαβε ότι ο συνομιλητής του τα πρώτα χρόνια υπηρετούσε στη μυστική αστυνομία του Μουσολίνι κυνηγώντας αντιφασίστες και αντιφρονούντες, ενώ στο τέλος του πολέμου που άλλαξε το πολιτικό σκηνικό της Ιταλίας τέθηκε στην υπηρεσία της Αστυνομίας των Παρτιζάνων και στράφηκε εναντίον πρώην φασιστών. «Με λίγα λόγια, επί σαράντα χρόνια, έπειτα από κάθε αλλαγή πολιτικής κατεύθυνσης της κυβέρνησης, ο ανθυπαστυνόμος μου ασχολούνταν με εκείνους που κατά την προηγούμενη περίοδο είτε κάθονταν μαζί του στο ίδιο θρανίο είτε ήταν εργοδότες του» εξηγεί ο Ιταλός συγγραφέας. Ο Ντε Λούκα δηλώνει απολιτίκ, ενώ όπως λέει το μόνο που θέλει είναι να τον αφήσουν να κάνει τη δουλειά του.
Το πρώτο βιβλίο της τριλογίας με τίτλο «Εν λευκώ» εξελίσσεται στη βόρεια Ιταλία τον Απρίλιο του 1945, όταν η Δημοκρατία του Σαλό πνέει τα λοίσθια. Ο Ντε Λούκα εδώ ερευνά τη δολοφονία ενός όμορφου νεαρού ο οποίος είχε περίεργες διασυνδέσεις με ανθρώπους σε υψηλές θέσεις. Τρεις γυναίκες, ένας κόμης και μια κοινωνία σε παρακμή που βιώνει την πιο τεταμένη περίοδο της σύγχρονης ιστορίας της. Κάτι που γίνεται σαφές όχι μόνο από το τι πράττουν και τι συζητούν τα πρόσωπα της ιστορίας, αλλά και από λεπτομέρειες σχετικά με το τι τρώνε, πώς ντύνονται και με τι ουσίες προσπαθούν να ξεφύγουν από τη βαρβαρότητα που βιώνουν – στοιχεία στα οποία έχει δώσει μεγάλη σημασία ο Λουκαρέλι.
Το δεύτερο μέρος έχει τίτλο «Ένα μουντό καλοκαίρι» και διαδραματίζεται ένα μήνα μετά το πρώτο βιβλίο, δηλαδή τον Μάιο του 1945, όταν μετά την απελευθέρωση της Ιταλίας αναλαμβάνουν τον έλεγχο οι αντάρτες. Ο Ντε Λούκα επικηρύσσεται αλλά βρίσκει τη στήριξη ενός αντιστασιακού αστυνομικού ο οποίος ζητά τη συνδρομή του στην αναζήτηση των ενόχων μιας ομαδικής δολοφονίας.
Το «Μπουρδέλο της οδού Όκε» είναι το τρίτο μέρος της τριλογίας και εξελίσσεται τον Απρίλιο του 1948 στην Μπολόνια. Στη συνέντευξη που μου έδωσε πρόσφατα για το Documento, o Ιταλός συγγραφέας (βρέθηκε για λίγες μέρες στην Ελλάδα, προσκεκλημένος του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου) εξηγεί πώς προέκυψε το βιβλίο: «Όταν έγραφα το “Μπουρδέλο της οδού Οκε” το 1996 ήταν η εποχή που την πρωθυπουργία διεκδικούσαν ο Μπερλουσκόνι και ο Πρόντι. Δηλαδή Δεξιά και Αριστερά. Η εκλογική αναμέτρηση ήταν πολύ σκληρή, όχι επειδή υπήρξε κάποιο βίαιο επεισόδιο αλλά γιατί η βία ήταν λεκτική. Κι ενώ ήθελα να αναδείξω τις αντιθέσεις της περιόδου εκείνης, δεν μπορούσα να γράψω ένα μυθιστόρημα για τον Μπερλουσκόνι και τον Πρόντι. Έτσι από το 1996 μετέφερα την πλοκή στο 1948». Η Ιταλία που περιγράφει ο Λουκαρέλι προετοιμάζεται για τις δεύτερες βουλευτικές εκλογές, εξού και το κλίμα είναι βαρύ. Σε αυτό το πλαίσιο ο Ντε Λούκα καλείται να διαλευκάνει τη δολοφονία ενός νεαρού κομμουνιστή που βρέθηκε κρεμασμένος μέσα σε ένα πορνείο.
Για λίγες μέρες βρίσκεται στην Ελλάδα και ο Γάλλος συγγραφέας του νέο-πολάρ Καρύλ Φερέ, από τους πολύ αγαπημένους του ελληνικού κοινού, με αφορμή την έκδοση στα ελληνικά του πρόσφατου μυθιστορήματός του «Οκαβάνγκο» (εκδ. Άγρα, μτφρ. Αργυρώ Μακάρωφ). Το βιβλίο έχει θέμα τη διαλεύκανση της δολοφονίας ενός λαθροθήρα σε ένα καταφύγιο άγριας πανίδας στη Ναμίμπια, τη στιγμή που τα ζώα αποδεκατίζονται. Ο Φερέ φωτίζει πολύπλευρα την ιστορία της λαθροθηρίας στην αφρικανική ήπειρο δείχνοντας ότι στην πραγματικότητα τα πάντα είναι ένα ντόμινο που καταλήγει στον καπιταλιστικό τρόπο ζωής.
Ο Φερέ είναι γνωστός για τις ιστορίες των «αχανών εκτάσεων και των ξένων τόπων» στις οποίες διαπρέπει. Εδώ και χρόνια ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο προσπαθώντας να αποτυπώσει τη σχέση των ανθρώπων με την πολιτική και την Ιστορία, αποκαλύπτοντας τον τρόπο που το έγκλημα καταλήγει να γίνεται διαταξική υπόθεση. Το «Οκαβάνγκο» όπως και ο «Πάγος» (εκδ. Άγρα, μτφρ. Αργυρώ Μακάρωφ) που εκδόθηκε στα ελληνικά πριν από δύο χρόνια είναι ένα οικολογικό θρίλερ και ταυτόχρονα ένας στοχασμός για όσα χάνει η ανθρωπότητα στο βωμό του κέρδους των λίγων.
Info
- Εδώ ολόκληρη η συνέντευξη του Κάρλο Λουκαρέλι https://www.documentonews.gr/article/karlo-loykareli-den-xreiazetai-na-logokrithei-mia-dimosiografiki-ereyna-gia-na-afanistei/)
- Στο σημερινό Documento δημοσιεύεται η συνέντευξη του Καρίλ Φερέ. Αύριο Δευτέρα 27/5 στις 19.00 ο Γάλλος συγγραφέας θα συνομιλήσει για το βιβλίο του με τη Γενική Διευθύντρια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης Ελίζ Ζαλαντό και τον θεωρητικό των εκδόσεων & του πολιτισμού, Χρίστο Μάη.
