Υπάρχουν καλοί άνθρωποι και από τις δύο πλευρές είπε ο Αμερικανός πρόεδρος για τα επεισόδια στη Βιρτζίνια. Πρόκειται για τη θεωρία των δύο άκρων του Αντώνη Σαμαρά, του ΣΚΑΪ και της Καθημερινής, ανεστραμμένη υπό την πίεση της κατακραυγής ακόμη και εντός των ρεπουμπλικάνων.
Στην ημεδαπή η Καθημερινή ανεβάζει το σχετικό ρεπορτάζ υπό τον τίτλο «Ένας
νεκρός στη Βιρτζίνια, μετά τις βίαιες συγκρούσεις ακροδεξιών και μελών
αντιρατσιστικών οργανώσεων» και δεν ιδρώνει το αυτί κανενός.
Δεν βρίσκεται ένας χριστιανός (όχι από αυτούς του Πειραιώς ή του Άνθιμου τους
άλλους, τους πραγματικούς) να τους φωνάξει μέσα στα μούτρα ότι η νεκρή κοπέλα
δεν ήταν αποτέλεσμα των βίαιων συγκρούσεων δύο υποτίθεται αντιμαχόμενων
παρατάξεων αλλά επειδή ένας διαταραγμένος ακροδεξιός έπεσε με το αυτοκίνητό του
σε μια διαδήλωση κατά του ρατσισμού.
Ότι στην αμερικανική πόλη μαζεύτηκαν πάνοπλοι ρατσιστές και ακροδεξιοί για να
διαδηλώσουν, εν έτει 2017, υπέρ της δουλείας και των φυλετικών διακρίσεων.
Και ότι σε τελική ανάλυση «δεν υπάρχουν καλοί άνθρωποι μεταξύ των ρατσιστών»,
μόνο κακοί. Οι καλοί δεν φοράνε άσπρες κουκούλες.
Ότι δεν υπάρχουν καλοί άνθρωποι μεταξύ αυτών που επιθυμούν την επαναφορά του
καθεστώτος της δουλείας!
Δεν υπάρχουν καλοί άνθρωποι μεταξύ των υμνητών του μίσους και του διαχωρισμού
των ανθρώπων με βάση το χρώμα του δέρματος.
Δεν υπάρχουν καλοί άνθρωποι μεταξύ των υπερασπιστών της εκμετάλλευσης ανθρώπου
από άνθρωπο.
Οι κοινωνίες προχώρησαν όποτε προχώρησαν με εκ διαμέτρου αντίθετα
προτάγματα. Και βυθίστηκαν στον ζόφο
όποτε το μίσος «παντρεύτηκε» την εξουσία.
Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι το σύμπτωμα της ανόδου ακροδεξιών και ξενοφοβικών
αντιλήψεων σε Ευρώπη και Αμερική.
Κι επειδή η επικράτηση του κυνισμού των αγορών είναι το λίπασμα εντός του
οποίου φύονται ανάλογες απόψεις, είναι καιρός και για τις αγορές να αντιληφθούν
ότι ή θα λειτουργήσουν ανθρωποκεντρικά ή θα καταρρεύσουν. Ο απομονωτισμός και
το «Πρώτα η Αμερική» είναι πισωγύρισμα.
Η πολιτική ίσων αποστάσεων αποθρασύνει τους υμνητές του μίσους.
Πίσω από τις υποτιθέμενες θεωρίες περί «αριστείας» κρύβεται η επιθυμία για
διατήρηση της οικογενειοκρατίας και του νεποτισμού, της διαφθοράς και της
ασυλίας των ισχυρών.
Τα μοναδικά άκρα που φαίνεται στις μέρες μας να έρχονται όλο και πιο κοντά
είναι η ακροδεξιά και ο νεοφιλελευθερισμός.
Η Ελλάδα της κρίσης είναι ένα έξοχο παράδειγμα για να δούμε την αρρώστια, το
σύμπτωμα και τη θεραπεία.