Η διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση, πάνω από ένα χρόνο είναι γεμάτη εγκληματικές παλινωδίες, πίσω μπρος και βλέποντας και κάνοντας. Σε ότι αφορά την εκπαιδευτική διαδικασία, θυμόμαστε ότι τρείς μήνες πριν στην καρδιά του χειμώνα η κυβέρνηση αποφάσιζε να ανοίξει τα σχολεία της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης με «ολοκληρωμένο σχέδιο» αναχαίτισης της μετάδοσης του ιού, το οποίο στηριζόταν βασικά στα ανοικτά παράθυρα.
Αποτέλεσμα του ολοκληρωμένου σχεδίου το ξανακλείσιμο τους τάχιστα. Στην σημερινή χειρότερη κατάσταση από την αρχή της πανδημίας, η κυβέρνηση αποφάσισε και εισηγήθηκε στην επιτροπή λοιμωξιολόγων το άνοιγμα των λυκείων όλης της χώρας την Δευτέρα 12 Απριλίου, κάτι που λογικά θα έπρεπε να γίνει αντίστροφα.
Βέβαια έχουμε συνηθίσει πλέον να μαθαίνουμε τις αποφάσεις που θα πάρει η επιτροπή από τα κανάλια και τους υπουργούς, πριν ακόμα οριστικοποιηθούν.
Το ευτράπελο είναι ότι τα σχολεία και όλες οι άλλες δραστηριότητες έκλεισαν όταν τα κρούσματα ήταν ελάχιστα και ανοίγουν στην πιο δύσκολη κατάσταση, στην κορύφωση.
Αυτό που μας παρουσιάζουν ως νέο σχέδιο αυτή την φορά, είναι τα self τest, που θα πρέπει να γίνονται από εκπαιδευτικούς και μαθητές με ατομική ευθύνη. Είναι δεδομένο ότι η συγκεκριμένη λύση είναι ανεπαρκής και πρόχειρη και δεν συνοδεύεται από ένα συνολικό σχέδιο υγειονομικής ασφάλειας.
Σε αυτό το σημείο να αναφέρω άλλη μια απόδειξη της απαξίωσης της κυβέρνησης προς την επαγγελματική εκπαίδευση και ειδικότερα αυτή των εσπερινών ΕΠΑΛ, τον αποκλεισμό λόγω ηλικίας αυτών των μαθητών από τα δωρεάν selftest.
Είναι απαράδεκτο να μην υπάρχει μέριμνά για αυτούς τους μαθητές, οι οποίοι στην συντριπτική πλειοψηφία εργάζονται, έχουν οικογένεια και με κόπο προσπαθούν να πάρουν ένα εφόδιο για την ζωή τους.
Το «σχέδιο» όμως συνολικότερα, δεν επιλύει τα αυτονόητα, δεν περιλαμβάνει μείωση των μαθητών στις τάξεις αντί των 25 ή και 27 που έχουμε σήμερα, επιπλέον αίθουσες διδασκαλίας, απαραίτητους διορισμούς σε προσωπικό καθαριότητας και τους 10.000 μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών.
Επιπλέον στην σημερινή πολύ επιβαρυμένη επιδημιολογικά κατάσταση δεν προβλέπονται οργανωμένα τεστ για ορθή επιδημιολογική επιτήρηση. Αυτές οι εύλογες ανησυχίες εκφράζονται από την πλειοψηφία των πολιτών και όχι μόνο της εκπαιδευτικής κοινότητας, που δίκαια αναρωτιούνται και εκπλήσσονται από τις αλλοπρόσαλλες και επικίνδυνες αποφάσεις της κυβέρνησης.
Λογικά κάποιος σκέπτεται τι μπορεί να γίνει αν από ένα περιστατικό ή από μια αστοχία των selftest κολλήσει ένα σχολείο και ακολούθως ο κοινωνικός περίγυρος τους. Τις ίδιες απορίες έχουν και για το άνοιγμα του λιανεμπορίου, όταν τα κρούσματα είναι στα ύψη και η πίεση στο εθνικό σύστημα υγείας στο κόκκινο.
Ενδεικτικό της ανευθυνότητας της κυβέρνησης και της αδιαφορίας για την διασφάλιση της υγείας των πολιτών αποτελούν οι ενστάσεις των επιστημόνων, οι οποίες εκδηλώνονται όλο και πιο έντονα.
Δεν τίθεται σε καμία περίπτωση θέμα αν προτιμάται η δια ζώσης ή η εξ αποστάσεως τηλεκπαίδευση. Η Εκπαίδευση γίνεται στο χώρο των σχολείων ή των δομών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και όλα τα άλλα είναι λύσεις ανάγκης και προσωρινές.
Όμως ,το λιγότερο που θα έκανε μια κυβέρνηση που σκέπτεται τους μαθητές ειδικά της Β΄και Γ΄ Λυκείου που από την περσινή χρονιά ταλαιπωρούνται θα ήταν αναπροσαρμογή των προγραμμάτων σπουδών στις συνθήκες της πανδημίας, με μείωση της διδακτέας και εξεταστέας ύλης, συμπεριλαμβανομένης της διδακτέας ύλης των πανελλαδικών εξετάσεων και κατάργηση της ρύθμισης για τη μείωση του αριθμού των εισακτέων, που συνιστά ξεκάθαρη βαναυσότητα, κατάφωρη αδικία και ανισότητα για τα παιδιά της Γ΄ Λυκείου.
Αντίθετα παρατηρείται μια άνιση, ταξική και εμμονική αντιμετώπιση, η οποία στην ουσία δημιουργεί και δεν επιλύει προβλήματα. Αυτό που καταλαβαίνουν πλέον οι πάντες, είναι ότι δεν μπορούμε να εμπιστευόμαστε αυτή την ανεύθυνη κυβέρνηση και επειδή όλα μπορούν να συμβούν σε όλους μας, ας προσέχουμε όσο γίνεται περισσότερο για εμάς, τους δικούς μας ανθρώπους και την κοινωνία γενικότερα.