Απευθείας αναθέσεις στη χώρα της μίζας…

Η απευθείας ανάθεση έργου από τον υπουργό Υποδομών και Μεταφορών Χρήστο Σταϊκούρα στην εταιρεία συμβούλων όπου εργάζεται η σύζυγός του έγινε πρωτοσέλιδο θέμα από την εφημερίδα «Δημοκρατία». Θέμα που είχε συνέχεια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όχι όμως και από τις ειδησεογραφικές εκπομπές των καναλιών που προστατεύουν συστηματικά την κυβέρνηση. Γιατί όμως να είναι μεγάλο θέμα όταν οι αναθέσεις είναι ο κανόνας της κυβέρνησης Μητσοτάκη; Σύμφωνα με τα στοιχεία του Κεντρικού Ηλεκτρονικού Μητρώου Δημοσίων Συμβάσεων για το σύνολο του έτους 2023, από το σύνολο 252.799 συμβάσεων που υπογράφηκαν το προηγούμενο έτος, οι 184.757 ήταν με απευθείας ανάθεση. Δηλαδή περισσότερες από 7 στις 10 συμβάσεις, συγκεκριμένα το 73%, δόθηκαν με απευθείας ανάθεση. Πρόκειται για ρεκόρ εποχών, καθώς έως και το 2022 το ποσοστό των συμβάσεων με απευθείας ανάθεση δεν ξεπερνούσε το 65%. Ποιος μπορεί να υπολογίσει το ποσοστό των μιζών;

Είναι τόσο σικέ το παιχνίδι μεταξύ κυβέρνησης και των χορηγών-προστατών της που φτάσαμε στο σημείο η Εθνική Τράπεζα να κάνει δώρο (!) στους εφοπλιστές καναλάρχες 3.369.020 ευρώ για το πρώτο εξάμηνο του 2024 όταν στο αντίστοιχο εξάμηνο του 2023 το δώρο ήταν 1.212.328! Φαίνεται πως υπολόγισαν και τον πληθωρισμό και πρόσθεσαν στη δόση 2.156.692. Είναι η ανταμοιβή για την προστασία τους σχετικά με όσα πράττουν και λογαριασμό δεν δίνουν;

Και τι κάνουν οι τράπεζες, εκτός από τη ληστρική υπερχρέωση των πελατών τους; Τι κάνουν για την ελληνική οικονομία; Τα επίσημα στοιχεία για τη χρυσοφόρα περίοδο του Μητσοτάκη δείχνουν ότι η γενική συνολική χρηματοδότηση της οικονομίας παρουσίασε μείωση κατά 2,4%. Η χρηματοδότηση του ιδιωτικού τομέα παρουσίασε μείωση κατά 26,1%. Η χρηματοδότηση προς τις μη χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις έμεινε στάσιμη στο 0%. Η χρηματοδότηση προς τα νοικοκυριά μειώθηκε δραστικά κατά 51,1%. Η χρηματοδότηση προς τη Γενική Κυβέρνηση αυξήθηκε σημαντικά κατά 87,7%. Η αγορά (χρηματοδότηση) χρεογράφων (κυρίως κρατικών και δευτερεύοντος εταιρικών) αυξήθηκε κατά 91,6%.

Κάποιοι έθεσαν ηθικό θέμα στην ανάθεση Σταϊκούρα. Υπερβολές, όταν για να εξυπηρετηθεί το σκληρό καρτέλ των παρόχων ηλεκτρικής ενέργειας που έφτασε τη χώρα να είναι η ακριβότερη στην ΕΕ, ο πρωθυπουργός έχει διορίσει στο Πράσινο Ταμείο την αδελφή του Αλεξάνδρα Μητσοτάκη και στην εποπτεύουσα αρχή, τη ΡΑΕ, τη σύζυγο του υπουργού Γεραπετρίτη, η οικογένεια της οποίας έχει δεσπόζουσα θέση στη ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, που εκτός από τα κατασκευαστικά έργα έχει μεγάλο μερίδιο και στην ηλεκτρική ενέργεια. Ελέγχουν απόλυτα τη Δικαιοσύνη και όλες τις ανεξάρτητες αρχές και συνεχίζουν!

Ακόμη ένα παράδειγμα για την αντίληψη των υπουργών της κυβέρνησης για το δημόσιο χρήμα αποκάλυψε πρόσφατα ο Συνήγορος του Πολίτη Ανδρέας Ποττάκης που έστειλε στους υπουργούς Υγείας Αδωνη Γεωργιάδη και Οικονομικών Κωστή Χατζηδάκη πλήρη καταγραφή των αμαρτωλών σχέσεων του ΕΟΠΥΥ με ιδιωτικές κλινικές, με υπερχρεώσεις εκτός συμβολαίων.

Ας μη συνεχίσουμε. Μένουμε Ευρώπη. Πρόσφατα ο Μάριο Ντράγκι με την έκθεση που υπέβαλε στην Κομισιόν έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου χαρακτηρίζοντας όσα εξελίσσονται πορεία παρακμής! Και η ειρωνεία του πράγματος προκύπτει από την αναφορά στην έκθεση για το κόστος της ενέργειας για την ευρωπαϊκή βιομηχανία, η οποία σήμερα αναγκάζεται να πληρώνει 158% περισσότερο για ηλεκτρική ενέργεια απ’ ό,τι οι ΗΠΑ και 345% περισσότερο για φυσικό αέριο. Επίσης η ΕΕ δεν θα είναι σε θέση να εξασφαλίσει αρκετό χαλκό, λίθιο και άλλες πρώτες ύλες όπως η Κίνα.

Και μετά ήρθε η έκθεση Στουρνάρα που μας ενημέρωσε ότι απαιτούνται τέσσερις δεκαετίες (!) με μεταρρυθμίσεις που θα τρέχουν παράλληλα για να δει «φως στο τούνελ» η Ελλάδα και να επιστρέψει σε δημόσιο χρέος 60% του ΑΕΠ. Με αναθέσεις θα γίνουν αυτές οι μεταρρυθμίσεις;

«Δεν είναι τυχαίο ότι για να επιβιώσουν στρατηγικοί τομείς της οικονομίας, περνούν σταδιακά ή θα περάσουν σύντομα στον ξένο έλεγχο» τόνισε σε πρόσφατη ομιλία του ο πρώην πρόεδρος της Τράπεζας Πειραιώς Μιχάλης Σάλλας, συμπληρώνοντας: «Είναι λυπηρό ότι υποδομές όπως επικοινωνίες, λιμάνια, αεροδρόμια περνάνε σε διαχείριση και ιδιοκτησία κρατικών (!) εταιρειών άλλων χωρών, απόδειξη της διαχειριστικής ανεπάρκειας. Αφήσαμε τους πλουτοπαραγωγικούς μα ςπόρους χωρίς σχέδιο και στόχο. Αφήνουμε τις βιομηχανίες εγκαταλελειμμένες στη διεθνή λαίλαπα, σε αντίθεση με άλλες χώρες της Δύσης. Αφήνουμε τον τουρισμό σε χαοτική και αντιαναπτυξιακή πορεία, χωρίς να σχεδιάζουμε πώς θα μπορούσαμε να πολλαπλασιάσουμε τα μακροπρόθεσμα οφέλη του. Πρώτος κλάδος της χώρας σε τζίρο, υπερδιπλάσιος και των σουπερμάρκετ, είναι τα τυχερά παιχνίδια»!

Ασχολείται κανείς με όλα αυτά; Εγινε ποτέ δημόσια συζήτηση και υποβλήθηκαν συγκεκριμένες προτάσεις;