Η δημοσιογράφος και μέλος της ΕΣΗΕΑ Μαρίνα Βήχου πραγματοποιεί από σήμερα Τρίτη απεργία πείνας έξω από τα γραφεία της ΕΣΗΕΑ διαμαρτυρόμενη για την βίαιη κατάλυση της ελευθερίας της ενημέρωσης στον τόπο που γέννησε την Δημοκρατία.
Στην παρέμβασή της με αφορμή την έναρξη απεργίας πείνας αφού τοποθετήθηκε σχετικά με τους λόγους που την οδήγησαν σε αυτή την απόφαση και κυρίως την καθημερινή κατάφωρη παραβίαση του Κώδικα Δημοσιογραφικής δεοντολογίας, ζήτησε:
«Την δημιουργία Παρατηρητηρίου καθημερινής καταγραφής των περιστατικών παραβίασης του Κώδικα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας, προκειμένου το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ να εκδίδει άμεσα ανακοινώσεις.
– Την ενημέρωση εκ μέρους του ΔΣ όλων των επαγγελματιών του κλάδου αναφορικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους, που απορρέουν από τον Κώδικα.
– Να θέσει η ΕΣΗΕΑ άμεσα το αίτημα η ΕΡΤ και το ΑΠΕ να τεθούν κάτω από έλεγχο διακομματικής επιτροπής.
– Να απαιτήσει οι ενημερώσεις από την Επιτροπή των Λοιμωξιολογων και τον κ. Χαρδαλιά να γίνονται μέσω τηλεδιάσκεψης με συμμετοχή των δημοσιογράφων και όχι με ερωτήσεις που έχουν κατατεθεί πριν την ενημέρωση.
– Να απαιτηθεί από την ΕΣΗΕΑ να ασκηθεί έρευνα για το κατά πόσο ο έγκλειστος για συμμετοχή στην ηγεσία της εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή Ηλίας Κασιδιάρης έχει δικαίωμα να ηχογραφεί μηνύματα σε διαδικτυακό μέσο ενημέρωσης μέσα από τις φυλακές του Δομοκού.
Αναμένω τις απαντήσεις του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, συνεχίζοντας την απεργία πεινας, γιατί χωρίς Ελεύθερη έκφραση και Ενημέρωση δεν μπορεί να υπάρχει ούτε Δημοκρατία».
Στο κείμενό της η Μαρίνα Βήχου αναφέρει:
«Ως ενεργός πολίτης αυτής της χώρας και μέλος της ΕΣΗΕΑ αναγκάζομαι να προχωρήσω σε απεργία πείνας, διαμαρτυρόμενη για την βίαιη κατάλυση της ελευθερίας της ενημέρωσης στον τόπο που γέννησε την Δημοκρατία.
Επικαλούμαι το άρθρο 1 παρ.1του Κώδικα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας μας που ρητά αναφέρει ότι «το δικαίωμα του ανθρώπου και του πολίτη να πληροφορεί και να πληροφορείται ελεύθερα είναι ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟ. Η πληροφόρηση είναι ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΑΘΟ και όχι εμπόρευμα η μέσο προπαγάνδας».
Επικαλούμαι το άρθρο 1 Παρ. 2 που ορίζει ότι οι δημοσιογράφοι αυτοδεσμεύονται «να θεωρούν προσβολή για την κοινωνία και πράξη μειωτική για τον εαυτό τους την διαστρέβλωση, απόκρυψη,αλλοίωση και την πλαστογράφηση των πραγματικών περιστατικών».
Επικαλούμαι το άρθρο 2 Παρ. 7 που ορίζει ότι «ο δημοσιογράφος οφείλει να ελέγχει και να τεκμηριώνει πληροφορίες, που αναφέρονται στον ευαίσθητο τομέα της υγείας, όπου η παραπλανητική πληροφόρηση και η εντυπωσιακή προβολή μπορούν να προκαλέσουν αδικαιολόγητη αναστάτωση στην κοινή γνώμη».
Επικαλούμαι το άρθρο 3 παρ.1,2 που ορίζει ότι ο δημοσιογράφος οφείλει «να υπερασπίζεται σθεναρά το δημοκρατικό πολίτευμα που διασφαλίζει την ελευθεροτυπία και την απρόσκοπτη άσκηση του δημοσιογραφικού λειτουργήματος» και «να αποκρούει και να καταγγέλει τις εκδηλώσεις κρατικού αυταρχισμού και τις αυθαιρεσίες των ιδιοκτητών ΜΜΕ και ιδιαίτερα των ολιγοπωλίων».
Επικαλούμαι επίσης την παρ.4 του ίδιου άρθρου που ορίζει ότι «ο δημοσιογράφος δεν πρέπει να δέχεται τη σύνταξη είδησης, σχολίου ή άρθρου και την παραγωγή εκπομπής κατά τις υποδείξεις των προϊσταμένων η του εργοδότη του, αν το περιεχόμενό τους δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και να καταγγέλλει τις εν άγνοια του παραποιήσεις και διαστρεβλώσεις του δημοσιογραφικού του προϊόντος»
Επικαλούμαι συγχρόνως τον Παγκόσμιο Χάρτη Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας, που ορίζει ότι «η ευθύνη των δημοσιογράφων απέναντι στην κοινή γνώμη υπερβαίνει όποιας άλλης ευθύνης, ιδιαίτερα απέναντι σε εργοδότες και δημόσιες αρχές, ενώ παράλληλα ‘οφείλει να αποφεύγει να ενεργεί ως αρωγός της αστυνομίας η των άλλων υπηρεσιών του κράτους».
Διαχρονικά στην Ελλάδα παρατηρείται προσπάθεια ελέγχου από τις κυβερνήσεις κυρίως του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου. Εν τούτοις τους τελευταίους μήνες ιδιαίτερα από τότε που ο ίδιος ο Πρωθυπουργός ανέλαβε την ευθύνη για την ΕΡΤ και το ΑΠΕ και από τότε που άρχισαν να συρρέουν τα «πακέτα οικονομικής ενίσχυσης» της κυβέρνησης προς τα εθνικής εμβέλειας ΜΜΕ το επίπεδο της ελευθερίας της έκφρασης και της ενημέρωσης στην Ελλάδα έχει πέσει επικίνδυνα.
Το γεγονός αυτό έχουν παρατηρήσει και διεθνείς οργανισμοί, όπως το Ινστιτούτο Gothenburg και το Παν/ μιο της Οξφόρδης που κατατάσσουν πλέον την Ελλάδα στις τελευταίες θέσεις τόσο στο επίπεδο της δημοκρατίας, όσο και της ενημέρωσης στην Ε.Ε, μαζί με την Ουγγαρία του Ορμπάν.
Παράλληλα όμως το έχουν παρατηρήσει πλέον και οι πολίτες που έχουν προχωρήσει στην «τιμωρία»πολλών τηλεοπτικών καναλιών, μειώνοντας κατά 50% την ακροαματικότητα των ειδησεογραφικών τους δελτίων.
Επειδή η ελεύθερη και πολύπλευρη ενημέρωση αποτελεί βασικό πυλώνα της Δημοκρατίας, ζητώ:
Από την ΕΣΗΕΑ να σταθεί επιτέλους στο ύψος των περιστάσεων και να πάρει ξεκάθαρη θέση καταδικάζοντας κάθε φαινόμενο παραβίασης της ελευθερίας της ενημέρωσης, αλλιώς αφήνει την κοινωνία να θεωρεί ότι τα συγκαλύπτει και προσβάλλει συνολικά το κύρος του δημοσιογραφικού επαγγέλματος.
Πιστεύω επίσης ότι συνιστά άμεση ανάγκη η δημιουργία ενός Μετώπου από τα κάτω, με συμμετοχή δημοσιογράφων, νομικών, πανεπιστημιακών και ανθρώπων των Γραμμάτων και Τεχνών που θα θέσει επί τάπητος τα θέματα σεβασμού του Συντάγματος και Προστασίας της ελεύθερης και πολύπλευρης ενημέρωσης, καθώς κάθε περαιτέρω ολιγωρία συμβάλλει στην διολίσθηση της Δημοκρατίας και την εμπέδωση ενός αυταρχικού μοντέλου διακυβέρνησης, που παραπέμπει σε μαύρες εποχές της ιστορίας της χώρας μας…
Μαρίνα Βήχου»
