Δικαστικό και πολιτικό θρίλερ με την αμφιλεγόμενη επένδυση από κεφάλαια του Κατάρ στη Ζάκυνθο
Σε πολιτικό και δικαστικό θρίλερ έχει εξελιχτεί η περιβόητη επένδυση που συνδέθηκε με πρώην εμίρη του Κατάρ κοντά στην ξακουστή παραλία Ναυάγιο της Ζακύνθου. Το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών που εκδόθηκε στις 11 Ιουνίου έδωσε νέα τροπή στην υπόθεση, καθώς διέταξε περαιτέρω ανάκριση και άσκηση νέων ποινικών διώξεων στα εμπλεκόμενα πρόσωπα. Το δικαστικό συμβούλιο έκρινε ότι ο φερόμενος ως ιδιοκτήτης της έκτασης Γεώργιος Χάρος, την οποία πούλησε αντί 9 εκατ. ευρώ στην εταιρεία Pimana SA που φερόταν ως συμφερόντων της οικογένειας του πρώην εμίρη του Κατάρ, δεν είχε ποτέ την κυριότητά της.
Την ίδια ώρα μάλιστα ο Αδωνης Γεωργιάδης εμφανίζεται έκθετος απέναντι στους κατοίκους του νησιού, καθώς παρά τον χρόνιο δικαστικό αγώνα τους ο ίδιος ήταν ένθερμος υποστηρικτής της επένδυσης, σε σημείο που υποστήριξε δημόσια ότι αν χρειαστεί, θα πρέπει να αλλάξει και η ελληνική νομοθεσία!
Απάτη οι τίτλοι ιδιοκτησίας
Τον Μάιο του 2014 ο Γ. Χάρος πούλησε στην Pimana SA έκταση 14.387 στρεμμάτων στη δημοτική ενότητα Ελατίων του Δήμου Νέου Ζακύνθου. Εκταση-φιλέτο κοντά στην ξακουστή παραλία Ναυάγιο. Το τίμημα της πώλησης ανήλθε σε 9 εκατ. ευρώ ενώ η αντικειμενική αξία της έκτασης εκτιμήθηκε σε 17,221 εκατ. ευρώ. H Pimana SA ιδρύθηκε τον Δεκέμβριο του 2012 με έδρα την Αθήνα και φέρεται να σχετίζεται με τη βασιλική οικογένεια του Κατάρ.
Οπως ήταν αναμενόμενο, η είδηση της αγοραπωλησίας άρχισε να απασχολεί όχι μόνο την τοπική κοινωνία αλλά και τον πανελλαδικό Τύπο. Η είδηση χαιρετίστηκε από διάφορα ΜΜΕ. Στην Ελλάδα των μνημονίων, της ύφεσης και της φτώχειας το γεγονός ότι η βασιλική οικογένεια του Κατάρ ενδιαφέρεται για τουριστική επένδυση-μαμούθ ύψους 2,5 δισ. ευρώ φάνταζε ως μάννα εξ ουρανού. Ωστόσο η συνέχεια δεν ήταν αυτή που θα περίμεναν ούτε οι επενδυτές ούτε οι πωλητές της έκτασης.
Στις 12 Νοεμβρίου 2014 η Μητρόπολη Ζακύνθου και Στροφάδων και η Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου των Κρημνών κατέθεσαν μηνυτήρια αναφορά στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου. Σε αυτήν κατήγγειλαν μια σειρά από παρανομίες αναφορικά με την αγοραπωλησία, οι οποίες και θα έπρεπε να ερευνηθούν, ενώ έθεσαν υπό αμφισβήτηση τους τίτλους ιδιοκτησίας του Γ. Χάρου.
Τον Οκτώβριο του 2016 η Δικαιοσύνη ολοκλήρωσε την έρευνα. Συγκεκριμένα, ο τότε αναπληρωτής εισαγγελέας Οικονομικού Εγκλήματος Γαληνός Μπρης ζήτησε από την Εισαγγελία Πρωτοδικών την άσκηση ποινικής δίωξης σε βάρος έξι προσώπων για ψευδή βεβαίωση, καθώς και κατά του πωλητή και του αγοραστή της έκτασης για απάτη.
Ακολούθησε η κύρια ανάκριση της υπόθεσης. Στα τέλη Οκτωβρίου του 2019 η αντεισαγγελέας Πλημμελειοδικών Αθηνών Μαρία Καραμανώλη εισηγήθηκε την απαλλαγή όλων των κατηγορουμένων και την οριστική παύση της ποινικής δίωξής τους. Λίγες μέρες μετά η Ιερά Μητρόπολη Ζακύνθου και Στροφάδων και η Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου των Κρημνών κατέθεσαν προσφυγή στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών μαζί με 141 αποδεικτικά έγγραφα. Επρόκειτο για έγγραφα που χρονολογούνταν από το 1550 μέχρι και το 2019, τα οποία σύμφωνα με την προσφυγή καταδείκνυαν τις νομικές πλημμέλειες της εισαγγελικής πρότασης.
Ξανά στον ανακριτή με βούλευμα-φωτιά
Τελικά το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών εξέδωσε βούλευμα-φωτιά που έδωσε νέα τροπή στην υπόθεση. Σύμφωνα με αυτό, η επίμαχη έκταση δεν ανήκει στον Γ. Χάρο, καθώς δεν προέκυψε ότι ο συγκεκριμένος «κατέστη κύριος αυτής με κάποιο νομικό (πρωτότυπο ή παράγωγο) τρόπο». Επίσης, από το σύνολο της πωληθείσας έκτασης περίπου 3.056 στρέμματα ανήκουν στην Ιερά Μονή Θεοτόκου Αναφωνήτριας Ζακύνθου, ενώ μέσα σε αυτήν περιέχεται το Κτήμα Μονής Αναφωνήτριας που περιλαμβάνει τα ερείπια του παλαιού ναού του Αγίου Γεωργίου και τον περιβάλλοντα χώρο και «είναι εκτός συναλλαγής». Επίσης στο βούλευμα γίνεται αναφορά και στους τίτλους ιδιοκτησίας του Γ. Χάρου, οι οποίοι προέκυπταν από διαθήκη προγόνων του. Σύμφωνα με το βούλευμα ο πρόγονος του Γ. Χάρου, ο οποίος ονομαζόταν κόντε Στέλιος Φλαμπουριάρης, δεν είχε καταστεί κύριος της επίδικης έκτασης, καθώς με τα δύο επίδικα συμβόλαια που είχε στη διάθεσή του δεν είχε την κυριότητα της έκτασης αλλά μόνο την «απονομή πατρονικού δικαιώματος». Επομένως, κατά το βούλευμα
Νέα τροπή στην υπόθεση μετά το βούλευμα-φωτιά του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών της 11ης Ιουνίου βάσει του οποίου διατάσσεται περαιτέρω ανάκριση και ασκούνται ποινικές διώξεις σε βάρος των εμπλεκομένων ούτε ο Γ. Χάρος απέκτησε «κυριότητα επί του κτήματος Αναφωνήτριας κατά τον αναφερόμενο στα συμβόλαια τρόπο». Ακόμη ένα σημείο στο οποίο στέκεται το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών είναι ότι η πωληθείσα έκταση, ειδικότερα «η θέση και τα όριά της δεν προκύπτουν από τα επικαλούμενα δημόσια και μη έγγραφα που προσαρτώνται στα σχετικά συμβόλαια».
Περαιτέρω κύρια ανάκριση και νέες κατηγορίες
Το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών διατάσσει επίσης να διεξαχθεί περαιτέρω κύρια ανάκριση ώστε να απαγγελθεί η κατηγορία της ψευδούς βεβαίωσης στους κατηγορούμενους σε βάρος του δημοσίου αλλά και νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου (ΝΠΔΔ), ενώ γίνεται λόγος για μεγάλη οικονομική ζημία που καθιστά το αδίκημα κακούργημα. Επίσης ζητεί να κληθούν οι κατηγορούμενοι σε συμπληρωματική απολογία αλλά και να απαγγελθεί η κατηγορία της ηθικής αυτουργίας σε ψευδή βεβαίωση σε βάρος του δημοσίου και ΝΠΔΔ με επιτευχθέν όφελος και προκληθείσα ζημία άνω των 150.000 ευρώ στη νομική εκπρόσωπο της Pimana Τζουμάνα Μπεχάρα.
Σύμφωνα με το βούλευμα, η εκπρόσωπος φέρεται ότι «από κοινού με τον κατηγορούμενο πωλητή με πειθώ και φορτικότητα και με παραινέσεις, υποδείξεις και οδηγίες έπεισαν την πρώτη κατηγορούμενη συμβολαιογράφο να συμπεριλάβει τις ως άνω ψευδείς δηλώσεις του Γεωργίου Χάρου στα συμβόλαια, με αποτέλεσμα να εμφανίσει σε αυτά την επίδικη έκταση να περιέρχεται δήθεν κατά πλήρη κυριότητα στον κληρονόμο Γ. Χάρο και ακολούθως να μεταβιβάζεται δήθεν νόμιμα […] εις βάρος των αληθινών κυρίων, ήτοι της Ιεράς Μονής Θεοτόκου Αναφωνήτριας, της Ιεράς Μονής Αγίου Γεωργίου των Κρημνών και του ελληνικού δημοσίου, με την ελάττωση της περιουσίας τους κατά 17,2 εκατ. ευρώ». Επίσης ζητεί να διερευνηθεί αν ο Γ. Χάρος είχε προβεί σε πράξη αποδοχής κληρονομιάς για τη νήσο Αγιος Ιωάννης ή σε τυχόν πώληση αυτής.
Όταν ο Άδωνης υποστήριζε την επένδυση
Παρά τη δικαστική εμπλοκή της υπόθεσης, η επένδυση είχε φανατικούς υποστηρικτές τόσο από την τωρινή κυβέρνηση όσο και από την προηγούμενη. Μεταξύ αυτών ο νυν υπουργός Ανάπτυξης –και μέχρι και πριν από λίγες μέρες και Επενδύσεων– Αδ. Γεωργιάδης. Σύμφωνα με δημοσιεύματα ο και αντιπρόεδρος της ΝΔ είχε «καλέσει τους φορείς της Ζακύνθου» από το καλοκαίρι του 2019 και τους είχε ενημερώσει ότι η κυβέρνηση επιθυμεί να προχωρήσει η επένδυση. Μάλιστα ο ίδιος πριν από δύο χρόνια σε συνέντευξή του στον ραδιοφωνικό σταθμό Σίγμα 9,67 είχε ταχθεί με κάθε τρόπο υπέρ της καταριανής επένδυσης, ακόμη κι αν παρέβαινε την ελληνική νομοθεσία.
«Δεν μπορεί να έρχεται ο εμίρης του Κατάρ να επενδύσει κι εμάς να μας ξινίζει. Οσο για τη νομιμότητα, μπορούμε και να αλλάξουμε τους νόμους για να επενδύσει ο εμίρης» είχε δηλώσει στον ραδιοφωνικό σταθμό Σίγμα 9,67 σύμφωνα με καταγγελίες κατοίκων της Ζακύνθου. Ο ίδιος μάλιστα τον περασμένο Μάρτιο στη Βουλή έπειτα από ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ για τη συγκεκριμένη επένδυση δεν δίστασε να αποκαλύψει το πραγματικό νεοφιλελεύθερο πρόσωπο τόσο του ίδιου όσο και της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Αυτό της επένδυσης με κάθε κόστος, ακόμη κι αν είναι παράνομη. «Εμείς υπηρετούμε ένα μοντέλο και όπως λέγαμε προεκλογικά, γι’ αυτό μας ψήφισε ο ελληνικός λαός, θα είμαστε κυβέρνηση φιλοεπενδυτική. Και αν έρθουν εδώ πέρα επενδυτές και χρειαστεί η κυβέρνηση να τρέξει και να ξεπεράσει τη γραφειοκρατία για να τους βοηθήσει να κάνουν την επένδυσή τους, δεν θα διστάσουμε να το κάνουμε. Αυτή είναι η διαφορά μας» είχε δηλώσει μεταξύ άλλων στη δευτερολογία του, ενώ αναφέρθηκε σε απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ζακύνθου σύμφωνα με την οποία είχε κερδίσει η Pimana SA και κατά τον ίδιο «δικαίωνε την επιχείρηση των συμφερόντων του εμίρη του Κατάρ».
Τελικά το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών τρεις μήνες μετά άλλαξε άρδην τα δεδομένα.
