Πολλά έχουν ειπωθεί και γραφτεί για τη μεγάλη κόντρα της υπουργού Πολιτισμού και του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, η οποία πήρε ακραίες διαστάσεις με την πρωτοφανή εκπαραθύρωση του συλλόγου από το ιστορικό του κτίριο (ιδιοκτησίας του ΥΠΠΟ) επί της οδό Ερμού, το οποίο είχε παραχωρηθεί στο σύλλογο από τη Μελίνα Μερκούρη.
Έκτοτε έχουμε ακούσει τόσα που χάθηκε ο λογαριασμός. Μέχρι για πλυντήρια, κρεμάστρες και στεγνωτήρια έγινε λόγος στον ξενώνα του συλλόγου, χώρια οι κατηγορίες για κακοδιαχείριση και για την κακή κατάσταση του κτιρίου. Μάλιστα, στην πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή του ν/σ για την προστασία του ελληνόφωνου τραγουδιού, η υπουργός αφιέρωσε πολύ από το χρόνο της σε αναφορές εναντίον του συλλόγου.
Την απάντησή τους στις κατηγορίες έδωσαν οι αρχαιολόγοι σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν στις 25/4. Ανάμεσα σε άλλα θέματα που συζητήθηκαν (https://www.documentonews.gr/article/syllogos-ellinon-arxaiologon-ta-provlimata-poy-evale-sto-trapezi-o-sea-kai-oi-apantiseis/) ήταν και οι διευκρινίσεις για το ρόλο και τη χρήση του κτιρίου της οδού Ερμού. Ο ΣΕΑ διευκρίνισε, προσκομίζοντας σχετικά έγγραφα, ότι ο ξενώνας (μαζί με τον εξοπλισμό του) δημιουργήθηκε για να φιλοξενούνται αρχαιολόγοι από την επαρχία και η αναγκαιότητά του είχε τη σύμφωνη γνώμη και τη στήριξη της τότε υπουργού Πολιτισμού Μελίνας Μερκούρη (1984). Επομένως, ο ισχυρισμός του υπουργείου ότι το κτίριο είχε παραχωρηθεί μόνο για τη στενή διοικητική λειτουργία του συλλόγου δεν ευσταθεί.
Επίσης, οι αρχαιολόγοι αναφέρθηκαν σε πρωτοκολλημένα έγγραφα του ΣΕΑ, με τα οποία αιτούνταν τη δημιουργία πνευματικού κέντρου και την έγκριση του σχετικού αιτήματος. Η πρωτοκολλημένη μάλιστα επιστολή προς τον Γενικό Γραμματέα του ΥΠΠΟ (1991) σχετικά με την αποκατάσταση του παραχωρηθέντος κτιρίου, το οποίο θα συνέβαλε στην αναβάθμιση της περιοχής, όπως και η υπουργική έγκριση της δημοπράτησης του έργου, σημαίνει ότι υπήρχε σύμπνοια των δύο μερών και κοινός στόχος. Η τεχνική έκθεση της οριστικής αρχιτεκτονικής μελέτης με τις χρήσεις του κτιρίου σε όλους τους ορόφους (φουαγιέ, αίθουσα εκδηλώσεων, μπαρ, υπνοδωμάτιο, κουζίνα) επίσης δεν αφήνει περιθώριο παρερμηνείας. Ούτε και για τον κήπο, ο οποίος προβλεπόταν να χρησιμοποιείται ως εκθεσιακός χώρος και ως χώρος εκδηλώσεων.
Με έγγραφο του 1995 προς την πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟ γίνεται σαφές ότι το κτίριο δε θα λειτουργούσε απλώς ως στέγη του συνδικαλιστικού φορέα, αλλά ως κέντρο αναβάθμισης της περιοχής με πολιτιστικές δράσεις, διαλέξεις, εκθέσεις, κλπ, οι οποίες είναι στο πλαίσιο των καταστατικών του σκοπών και εντός των όρων της παραχωρηθείσας χρήσης.
Πολύ σημαντικό στοιχείο που αναφέρθηκε είναι επίσης πρωτοκολλημένο έγγραφο του 2019 σχετικά με την επείγουσα ανάγκη αποκατάστασης της φθοράς στο γείσο του κτιρίου, αίτημα στο οποίο το ΥΠΠΟ ποτέ δεν απάντησε. Όπως σημαντική είναι και η έκθεση αυτοψίας που διενεργήθηκε από τους Χρίστο Παπαδόπουλο και Κώστα Ζάμπα στις 4/11/2023, οι οποίοι γνωμάτευσαν ότι η κατάσταση του κτιρίου, εντός και εκτός, είναι εξαιρετική.
Τέλος, αυτό που δημιουργεί εύλογα ερωτήματα, όπως επισημάνθηκε από τους εκπροσώπους του ΣΕΑ, είναι η φετινή δέσμευση ποσού ύψους 1.300.000 ευρώ από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων για οικοδομικές εργασίες στο κτίριο, γεγονός που δημιουργεί υποψίες, όπως είπαν, για μετατροπή της χρήσης του. Πάντως, τα 14.500 ευρώ που είχε ζητήσει ο σύλλογος για να επισκευάσει το γείσο, ουδέποτε δόθηκαν.
