Πριν από λίγες ημέρες πληροφορηθήκαμε ότι αρχαιολόγος ΙΔΟΧ στην Κω δέχτηκε άγρια επίθεση από υπεργολάβο εν ώρα εργασίας ντάλα μεσημέρι. Ας προσπεράσουμε ότι το συμβάν έγινε σε έργο για το οποίο ο εργαζόμενος δεν είχε σύμβαση – πάγια πρακτική των εφορειών να κλείνουν με αυτό τον τρόπο τις τρύπες της υποστελέχωσης. Ας σταθούμε στο ότι αρχαιολόγος γίνεται δέκτης τραμπουκισμού και σωματικής βλάβης από εργολάβο και η πρώτη αντίδραση υπεύθυνων αρχαιολόγων στην υπηρεσία στην Κω είναι, όπως μας είπε ο ίδιος, η συμβουλή «να δώσουμε τα χέρια και να αγαπηθούμε».
Από το γραφείο Τύπου του ΥΠΠΟ ενημερωθήκαμε ότι η υπουργός Πολιτισμού διέταξε ΕΔΕ μόλις ενημερώθηκε για το συμβάν. Εχουμε όμως μερικά ερωτήματα, γιατί για την ΕΦΑ Δωδεκανήσου δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Είχε ένα μήνα περιθώριο πριν δημοσιοποιηθεί το γεγονός να προβεί σε ενέργειες. Εχει σπάσει τις συμβάσεις με τον εν λόγω υπεργολάβο για έργα που έχει με την υπηρεσία; Θα συνεχίσει να συνεργάζεται με άλλες υπηρεσίες του ελληνικού δημοσίου σαν να μην τρέχει τίποτε; Αληθεύει ότι οι υπεύθυνες του γραφείου της Εφορείας Αρχαιοτήτων στην Κω δεν έκαναν αναφορά; Αληθεύει ότι ο έφορος κ. Αθανασούλης «κρύβεται» πίσω από ημερομηνίες και email προβάλλοντας αστείες δικαιολογίες που μόνο ως υπεκφυγή μπορούν να ερμηνευτούν; Ασκησε μήνυση η ΕΦΑ Δωδεκανήσου για να προστατεύσει τον υπάλληλό της ο οποίος ξυλοκοπήθηκε εκτελώντας εντολές της υπηρεσίας; Είναι δυνατόν ένας νέος εργαζόμενος να αφήνεται ξεκρέμαστος, απροστάτευτος, εκτεθειμένος και μάλιστα από το υπουργείο που προστατεύει τον πολιτισμό;
Θυμόμαστε ακόμη τον περσινό άγριο ξυλοδαρμό του αρχαιολόγου της Μυκόνου Μανώλη Ψαρρού, ο οποίος χειριζόταν τζιζ υποθέσεις αυθαιρεσιών στο νησί. Δεν ξαναγύρισε στην εργασία του στη Μύκονο γιατί δεν είχε τη στήριξη του ΥΠΠΟ για το αυτονόητο: τη σωματική του ακεραιότητα.
