Θα περίμενε κανείς οι φυλακισμένοι και το προσωπικό στα σωφρονιστικά καταστήματα της Ευρώπης να είναι πρώτη προτεραιότητα ανοσοποίησης. Αλλωστε οι συνθήκες στη φυλακή είναι ιδανικές για τη μετάδοση ενός ιού: συνωστισμός σε μικρό χώρο, φτωχές συνθήκες υγιεινής.
Ο κορονοϊός δεν έχει δείξει τα νύχια του ακόμη στις φυλακές, καθώς τηρούνται αυστηρά πρωτόκολλα αποφυγής της μετάδοσης, όπως περιορισμός των επισκέψεων και των προγραμμάτων επανένταξης. Σύμφωνα με στοιχεία που παρείχαν διοικήσεις φυλακών στο Συμβούλιο της Ευρώπης, τουλάχιστον 3.300 κρατούμενοι και 5.100 σωφρονιστικοί υπάλληλοι μολύνθηκαν από τον ιό.
Οι αριθμοί είναι μετριοπαθείς καθώς δεν έδωσαν στοιχεία όλες οι ευρωπαϊκές φυλακές. Μόνο στη Βρετανία τα στοιχεία της κυβέρνησης δείχνουν ότι υπήρξαν πάνω από 10.000 κρούσματα σε σύνολο 78.000 φυλακισμένων. Ομως η επιβολή περιοριστικών μέτρων σε ανθρώπους που ήδη στερούνται την ελευθερία τους είχε τρομερό ψυχολογικό κόστος: αναφορές κάνουν λόγο για αύξηση-ρεκόρ στα περιστατικά αυτοτραυματισμού στις κρατούμενες σε Αγγλία και Ουαλία καθώς και αύξηση στις αυτοκτονίες στις ιταλικές φυλακές.
Παρά λοιπόν το αυξημένο ρίσκο σε ανθρώπινο πόνο και τον μεγάλο υγειονομικό κίνδυνο, οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες δεν έχουν ως προτεραιότητα τον εμβολιασμό των κρατουμένων. Μόνο εννιά χώρες έχουν στη λίστα προτεραιοποίησης την ανοσοποίηση των κρατουμένων, ένα μόλις βήμα πριν από τον γενικό πληθυσμό. Μόνο η Αυστρία και η Λετονία το έπραξαν στα πρώτα στάδια της διαδικασίας.
Οι αρχές δείχνουν να αγνοούν τις εκκλήσεις για να δοθεί εμβολιαστική προτεραιότητα στους κρατούμενους, παρά τα στοιχεία που συνηγορούν στην απόφαση αυτή, φοβούμενες το πολιτικό κόστος.
Ετσι, μια ευάλωτη ομάδα πολιτών πέφτει θύμα των πολιτικών υπολογισμών.
