Αν και_x000D_
καλής οικογενείας, με σπουδές τύπου Κολάμπια και βάλε, έναν κουτσαβακισμό (ίσως_x000D_
και δύο) ο Αντώνης Σαμαράς τον έχει.
Μπορεί ο λόγος του να είναι στεγνός ή και στυγνός, χωρίς φαντασία, απελέκητα ξύλινος και ανελέητα ξινός. Οι πολιτικές του απόψεις να είναι ελαφρώς αφρώδεις –εκ του αφρίζω– ή και βαρέως μουχλιασμένες. Αλλά κατά περιόδους φροντίζει, με μια επιμονή εγγεγραμμένη προφανώς στο πολιτικό του DNA, ό,τι του λείπει από φαντασία, έμπνευση και ταλέντο να το αναπληρώνει με ηχηρές και δύσοσμες μαγκιές. Που προορίζονται –υποτίθεται– να μαστιγώνουν το κοιμισμένο κεντροδεξιό ακροατήριο και απευθύνονται ως παράγγελμα –αυτό δεν υποτίθεται– σε ένα έτοιμο για δράση ακροδεξιό τσούρμο.
Αν ανατρέξει κανείς στο λεξικό της μαγκιάς του θα βρει διάφορες εκφράσεις, σε διάφορες στιγμές. Από την εποχή που ανέτρεπε την κυβέρνηση Μητσοτάκη επειδή θεωρούσε προδοτική την πολιτική της στο μακεδονικό μέχρι σήμερα, που απειλεί τον Τσίπρα ότι θα τον πάει μέχρι το τέλος, χωρίς να διευκρινίζει τι ακριβώς σημαίνει αυτό το τέλος. Για να φτάσουμε, στο τελευταίο συνέδριο της ΝΔ, στην πιο ηχηρή και σίγουρα την πιο δύσοσμη μαγκιά. Στο χρυσαυγίτικο στιχούργημα για «χαβιάρι, φαγοπότι και Αρη Βελουχιώτη». Με το οποίο κατακεραύνωσε το μενού που απολαμβάνει ο εχθρός του στο πρωθυπουργικό αεροπλάνο και βέβαια την εξαφάνιση του κακόμοιρου ηθικού πλεονεκτήματος της Αριστεράς μέσα σε τόνους από αυγοτάραχο.
Εντάξει, θα πει ο αφελής, έχουμε έναν πρώην να αμολάει μαγκιές για τους νυν, τους οποίους μισεί. Τόσο που αρνήθηκε να τους παραδώσει ακόμη και τα κλειδιά του Μαξίμου. Και τι έγινε δηλαδή; Και ο Σημίτης λέει σοφίες και ο Γιώργος τρώει χιλιόμετρα και ο Καραμανλής τρώει τσιπούρες. Ποιος ασχολείται; Με τον Σαμαρά όμως δεν πάει έτσι. Ως μάγκας, έχει βρει στη ΝΔ τις γοργόνες του. Τον Κυριάκο και την ακροδεξιά παρέα, που τον έχουν καταστήσει μπαμπούλα της παράταξης. Και της χώρας. Οποιος δεν τρώει το φαΐ του, είτε αυτό είναι κουτόχορτο Μακεδονίας είτε φιδόχορτο Πρεσπών, τιμωρείται αυστηρά. Και, δυστυχώς, ο πρώτος που τον αντιμετωπίζει με δέος είναι ο αρχηγός της ΝΔ και επίδοξος πρωθυπουργός.
Από την άποψη αυτή, όλοι τους, αλλά πρώτος ο Μητσοτάκης, έχουν βαριές ευθύνες. Η μαγκιά του Σαμαρά διαχέει δύσοσμες απόπνοιες στην πολιτική ατμόσφαιρα, μας γυρίζει στον Εμφύλιο, κάνει το μίσος πολιτική θέση και τον πυώδη εθνικισμό στοιχείο της πολιτικής ζωής. Το γεγονός ότι μια μέρα, που δεν θα αργήσει, ο ίδιος ο Κυριάκος θα επαναλάβει, αντιγράφοντας τον Σαμαρά –το θυμάστε;–, «γαμώ το κεφάλι μου, ο μαλάκας» δεν είναι καθόλου παρήγορο. Γιατί τα σπασμένα τα πληρώνουμε ήδη όλοι.
