Το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο κρίνει αν θα εκπέσουν δύο βουλευτές ή σύσσωμη η ΚΟ του ακροδεξιού μορφώματος. Τέσσερα σενάρια για την αναπλήρωση των εδρών. Θύματα και ευνοούμενοι από τις καραμπόλες.
«Η απόφαση θα βγει τον Μάιο» ανέφερε στο Documento κυβερνητικός αξιωματούχος σε σχέση με την κρίση του εκλογοδικείου για τους Σπαρτιάτες. Ο χρονισμός συνδέεται, όπως εξήγησε, με τις συνταξιοδοτήσεις δικαστικών τον Ιούνιο, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται και αυτή της προέδρου του ΣτΕ Ευαγγελίας Νίκα. Η εκτίμηση του κυβερνητικού αξιωματούχου συνάδει με όσα εκμυστηρεύτηκε στην εφημερίδα βουλευτής που εκλέχθηκε με το ακροδεξιό κόμμα και έχει ανεξαρτητοποιηθεί από την ΚΟ. Παρ’ όλα αυτά υψηλά ιστάμενη κοινοβουλευτική πηγή αλλά και λειτουργός της Δικαιοσύνης με συνδικαλιστική δράση υποστηρίζουν (αλλά όχι με ζέση) πως δεν υπάρχει λόγος να βγει η απόφαση πριν από τις ευρωεκλογές, αφού «οι Σπαρτιάτες αποκλείστηκαν».
Κατά τις πληροφορίες, οι τέσσερις αρεοπαγίτες με τους ισάριθμους συμβούλους Επικρατείας, οι οποίοι μαζί με τους προέδρους των τριών ανώτατων δικαστηρίων της χώρας (ΣτΕ, Άρειος Πάγος και Ελεγκτικό Συνέδριο) συγκροτούν το εκλογοδικείο, δεν φαίνεται να ομονοούν αναφορικά με τη φόρμουλα της έκπτωσης των Σπαρτιατών και της επακόλουθης πλήρωσης των εδρών. Το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο (ΑΕΔ) βρίσκεται ενώπιον ενός ιστορικού διλήμματος. Με δεδομένο ότι η βιαιοπραγία του Κωνσταντίνου Φλώρου κατά του Βασίλη Γραμμένου οριστικοποίησε την επικείμενη δυσμενή κρίση κατά του ακροδεξιού κόμματος, το ΑΕΔ είτε θα κηρύξει έκπτωτους τους δύο βουλευτές εναντίον των οποίων κατατέθηκαν ενστάσεις από εκλογείς των πολιτευτών του ΠΑΣΟΚ Θανάση Γλαβίνα και Δημήτρη Διαμαντίδη στις περιφέρειες Β΄ Θεσσαλονίκης και Β΄ Πειραιά αντίστοιχα είτε θα δείξει την πόρτα της εξόδου από τη Βουλή σε σύσσωμη την ΚΟ.
Στη δεύτερη περίπτωση ανοίγουν σαν βεντάλια τα σενάρια για τον τρόπο με τον οποίο θα πληρωθούν οι δώδεκα «ορφανές» έδρες. Κάποια εξ αυτών προκαλούν τον προβληματισμό έγκριτων συνταγματολόγων, οι οποίοι εκφράζουν ανησυχία αφενός για το ενδεχόμενο περαιτέρω μείωσης της αξιοπιστίας των πολιτικών θεσμών στον κοινωνικό παράγοντα, αφετέρου για τον κίνδυνο αντίστροφων αποτελεσμάτων μέσω της ενίσχυσης όσων αντιμάχονται τα δημοκρατικά ιδεώδη.
Η εφημερίδα επικοινώνησε με τους Σπύρο Βλαχόπουλο και Ιφιγένεια Καμτσίδου, τους δύο καθηγητές οι οποίοι τάσσονται αναφανδόν υπέρ της λύσης να στηθούν κάλπες και στις δώδεκα εκλογικές περιφέρειες προτάσσοντας την ανάγκη να μην αμφισβητηθεί η λαϊκή βούληση.
Τα τέσσερα σενάρια
Αν λοιπόν ακυρωθεί συνολικά η κοινοβουλευτική εκπροσώπηση του μορφώματος, τότε το ΑΕΔ θα κληθεί να προκρίνει μία από τις εξής επιλογές:
- Οι έδρες θα οδηγηθούν στον πρώτο σε σταυρούς υποψήφιο του κόμματος που είχε το μεγαλύτερο αδιάθετο υπόλοιπο ανά εκλογική περιφέρεια. Σε αυτό το σενάριο η ΝΔ θα λάβει πέντε έδρες, από δύο ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ και από μία Ελληνική Λύση, ΚΚΕ και Νίκη.
- Αναλογική κατανομή του εκλογικού ποσοστού που έλαβαν οι Σπαρτιάτες στα υπόλοιπα κόμματα. Υπό αυτό το ενδεχόμενο η ΝΔ θα πάρει πέντε επιπλέον έδρες, τρεις ο ΣΥΡΙΖΑ και από μία ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, Ελληνική Λύση και Πλεύση Ελευθερίας.
- Επανϋπολογισμός των εκλογικών ποσοστών των κομμάτων μετά την αφαίρεση των περίπου 244.000 ψήφων που έλαβαν οι Σπαρτιάτες. Οσοι δηλαδή ψήφισαν το μόρφωμα θα είναι σαν να μην πήγαν ποτέ στην κάλπη. Στην προκειμένη περίπτωση η ΝΔ θα αυξήσει κατά έξι έδρες την κοινοβουλευτική ομάδα της, ενώ τρεις θα λάβει ο ΣΥΡΙΖΑ και από μία ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ και Πλεύση Ελευθερίας.
- Επαναληπτικές εκλογές και στις δώδεκα περιφέρειες, οι οποίες είναι οι εξής: Α΄ Αθηνών, Β΄ Πειραιά, Βορείου, Νοτίου και Δυτικού Τομέα Αθήνας, Ανατολικής Αττικής, Αιτωλοακαρνανίας, Αχαΐας, Ηρακλείου, Α΄ και Β΄ Θεσσαλονίκης, Λάρισας. Επί της ουσίας πρόκειται για τις μεγαλύτερες εκλογικές περιφέρειες της χώρας, γεγονός που δυσχεραίνει το εγχείρημα, αφού οι επαναληπτικές θα πάρουν τη μορφή μίνι εθνικών εκλογών.
Πάντως, αυτή η επιλογή εξυπηρετεί τις επιδιώξεις της Κουμουνδούρου, καθότι θα άνοιγε τον δρόμο προς τη Βουλή των Ελλήνων για τον Στέφανο Κασσελάκη.
Γιατί νέες εκλογές
Η υποψήφια ευρωβουλευτής με τη Νέα Αριστερά και αναπληρώτρια καθηγήτρια Συνταγματικού Δικαίου του ΑΠΘ Ιφιγένεια Καμτσίδου τονίζει ότι «οι κάλπες είναι η συνταγματικά επιβαλλόμενη λύση». «Εξάλλου» συνεχίζει «είναι και η δημοκρατικά ενδεδειγμένη λύση, δεδομένου ότι θα δοθεί με αυτό τον τρόπο η δυνατότητα στο εκλογικό σώμα να εκφραστεί στην παρούσα συγκυρία ενόψει των πολιτικών που ασκούνται, του ελλείμματος πολιτικής που μαστίζει τον τόπο και της ανάγκης ανόρθωσης του κράτους δίκαιου και των αντιπροσωπευτικών θεσμών».
Ως προς το αν το προηγούμενο των επαναληπτικών εκλογών στις 5 Απριλίου 1992 στη Β΄ Αθήνας για την πλήρωση της έδρας του αείμνηστου Δημήτρη Τσοβόλα μπορεί να αποτελέσει δεδομένο που μπορεί να συνυπολογιστεί, η αναπληρώτρια καθηγήτρια αντέτεινε πως «η περίπτωση Τσοβόλα μπορεί να αποτελέσει ενδείκτη για τις σχετικές αποφάσεις του ΑΕΔ».
Επικίνδυνος ο διαμοιρασμός
Μέσω της πρόσφατης αρθρογραφίας του ο καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ Σπύρος Βλαχόπουλος έχει πάρει ξεκάθαρη θέση υπέρ των επαναληπτικών εκλογών, υπογραμμίζοντας –μεταξύ άλλων– πως «δεν μπορείς δηλαδή να θεσπίζεις ρυθμίσεις προς υπεράσπιση της δημοκρατίας και όταν έρθει η ώρα της εφαρμογής τους να αρνείσαι την εφαρμογή της δημοκρατικής αρχής».
Μιλώντας στην εφημερίδα, επισημαίνει ότι το προηγούμενο με την έκπτωση του Δ. Τσοβόλα δεν συνάδει με την περίπτωση των Σπαρτιατών. «Ο Δ. Τσοβόλας είχε στερηθεί τα πολιτικά του δικαιώματα και έγιναν αναπληρωματικές εκλογές. Είχαν παραιτηθεί οι βουλευτές όλων των κομμάτων και γι’ αυτό ξαναέγιναν εκλογές. Είναι διαφορετική αυτή η περίπτωση. Επίσης υπάρχει κι άλλος ένας λόγος που δεν πρέπει να διαμοιραστούν οι έδρες. Γιατί όλα αυτά ρίχνουν νερό στον μύλο των αντισυστημικών και λαϊκιστικών κομμάτων. Αρχίζουν να λένε “να αυτή είναι η δημοκρατία κ.λπ.”. Και αυτό είναι το τελευταίο που θέλουμε αυτή την περίοδο» προειδοποίησε.
Αναφορικά με το γεγονός ότι στην αρθρογραφία του διαφωνεί με την υιοθέτηση της πρακτικής του εκλογικού αποκλεισμού υπό τον φόβο να μετατραπεί σε μπούμερανγκ από τους πολέμιους της φιλελεύθερης δημοκρατίας και ταυτοχρόνως υποστηρίζει πως πρέπει το ζήτημα να συζητηθεί κατά την επικείμενη συνταγματική αναθεώρηση, ο καθηγητής απάντησε: «Υπάρχουν και αντίθετες απόψεις από τη δική μου. Δεν διεκδικώ το αλάθητο και γι’ αυτό θεωρώ πιο έντιμο και πιο σωστό να γίνει ένας διάλογος στο πλαίσιο της μελλοντικής συνταγματικής αναθεώρησης. Εγώ προσωπικά θα συνεχίσω να τάσσομαι κατά της απαγόρευσης καθόδου των πολιτικών κομμάτων διότι, όπως έχει δείξει η εμπειρία, πέραν των προβλημάτων για τη φύση της δημοκρατίας, δεν προσφέρει κάτι και είναι αναποτελεσματική. Θα είναι ένας διάλογος σε συνταγματικό επίπεδο γιατί αυτήν τη στιγμή έχουμε νομοθετική ρύθμιση που επικαλείται το σύνταγμα».
Για το ενδεχόμενο το άνοιγμα της συζήτησης κατά τη συνταγματική αναθεώρηση να οδηγήσει σε ακόμη πιο επικίνδυνες ατραπούς, ο καθηγητής σημείωσε αρχικά πως «τα πάντα είναι πιθανά σε μια συνταγματική αναθεώρηση» και εξήγησε: «Εφόσον δεν αλλοιώνονται η φύση και η μορφή του πολιτεύματος μπορούν να θεσπιστούν συνταγματικές ρυθμίσεις. Αυτήν τη στιγμή θεσπίζονται νομοθετικές ρυθμίσεις χωρίς να υπάρχει συνταγματική κάλυψη. Το σύνταγμα δεν λέει απολύτως τίποτε. Αυτό που αναφέρει στο άρθρο 29 παρ. 1 είναι ότι η οργάνωση και λειτουργία των κομμάτων οφείλει να εξυπηρετεί την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος. Δεν λέει κάτι άλλο το σύνταγμα. Είναι πιο σωστό, έντιμο και πιο παραγωγικό να γίνεται διάλογος σε επίπεδο συντάγματος και ας καταλήξει όπου θέλει ο αναθεωρητικός νομοθέτης. Εμένα η προσωπική μου άποψη παραμένει. Ακόμη κι εκεί που έχει προβλεφθεί συνταγματικά, λόγου χάρη στη Γερμανία, έχει αποδειχθεί αναποτελεσματικό. Δύο φορές έχουν απαγορευτεί από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας το Κομμουνιστικό και τ οΕ θ νικ ο σοσιαλιστικό Κόμμα και επανιδρύθηκαν την ίδια μέρα με άλλη ονομασία. Θα φτάσουμε στο σημείο να τίθεται θέμα αμφισβήτησης έως και του Κομμουνιστικού Κόμματος; Αυτά μπορεί να είναι μέτρα έως και επικίνδυνα».
Οι κερδισμένοι και οι χαμένοι της Βουλής
Συμφωνα με το τρίτο σενάριο θα προκληθούν «καραμπόλες» που θα συμπαρασύρουν –κατά κύριο λόγο– ήδη ιστάμενους βουλευτές της πλειοψηφίας. Εικάζεται πως… θύματα του ντόμινο θα είναι οι «γαλάζιοι» βουλευτές Α΄ Θεσσαλονίκης και Σερρών Διαμαντής Γκολιδάκης και Θεόφιλος Λεονταρίδης αντίστοιχα, ενώ δεν αποκλείεται η συμπολίτευση να κερδίσει ακόμη μία έδρα στο Επικρατείας, προσθέτοντας στο δυναμικό της ΚΟ τη Μαρία Πολύζου. Επίσης, ανάμεσα στους κερδισμένους φαίνεται πως θα είναι οι Σπήλιος Λιβανός στην Αιτωλοακαρνανία, Τάσος Γαϊτάνης στον Νότιο Τομέα Αθήνας, Φωτεινή Πιπιλή στην Α΄ Αθήνας και Μαριάννα Τουμαζάτου στη δυτική Αθήνα. Από την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με το ένα πόδι εντός κοινοβουλίου φαντάζουν οι Χρήστος Σπίρτζης και Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου σε ανατολική Αττική και Βόρειο Τομέα Αθηνών, ενώ μένει να διευκρινιστεί εάν η τρίτη έδρα θα είναι στο Ηράκλειο, κάτι που επαναφέρει στη Βουλή τον Σωκράτη Βαρδάκη ή στις Σέρρες, με τον Κώστα Καρπουχτσή να αποκτά για πρώτη φορά κοινοβουλευτικό αξίωμα. Οσον αφορά το ΠΑΣΟΚ, ωφελημένοι αναμένεται να βγουν οι προαναφερθέντες Θ. Γλαβίνας και Δ. Διαμαντίδης, ενώ έντονα συζητείται στους διαδρόμους της Βουλής το ενδεχόμενο η Πλεύση Ελευθερίας να χάσει από σπόντα την έδρα στο Επικρατείας, με αποτέλεσμα ο Αλέξανδρος Καζαμίας να βρεθεί εκτός, κερδίζοντας δύο βουλευτές σε άλλες εκλογικές περιφέρειες. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, το Μέγαρο Μαξίμου φέρεται να προτιμά το συγκεκριμένο σενάριο.
Διαβάστε επίσης: Τελειώνουν οι Σπαρτιάτες από τη Βουλή: Το μπλόκο και τα σενάρια
