Ο ψευτο-Θόδωρος του Μαξίμου Στέλιος Πέτσας στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα για τις βολτούλες του πρωθυπουργού και της κυρίας του στην Πάρνηθα επέλεξε να μας πει ότι (οι κακοί) «κατηγορούν τον πρωθυπουργό επειδή είναι ανθρώπινος»!
Βέβαια, το τι είναι «ανθρώπινο» και τι όχι χωράει πολλή συζήτηση. Ειδικά για έναν πολιτικό που, όπως έχει αποδειχτεί, δεν κάνει ούτε μια απλή βόλτα χωρίς να την έχουν σκηνοθετήσει από τα πριν οι επικοινωνιολόγοι του, χωρίς να έχει προβάρει και ξαναπροβάρει τις ατάκες του και χωρίς να γνωρίζει από τα πριν όσους θα συναντήσει… τυχαία.
Αυτό όμως που σίγουρα δεν είναι και πολύ «ανθρώπινο» είναι η ευκολία με την οποία χρησιμοποιεί τον ενικό, ακόμη κι όταν συζητούνται ζητήματα που στην Ελλάδα θεωρούμε ότι πρέπει να είναι αντικείμενο διαλόγου και συναπόφασης. Δεν είναι πολύ «ανθρώπινο» δηλαδή να λέει ο πρωθυπουργός μιλώντας σε οικονομικό φόρουμ: «Σήμερα είμαι πιο δεσμευμένος στη μεταρρυθμιστική ατζέντα. Βλέπω την ευκαιρία και βλέπω και την ανάγκη. Και δεν σκοπεύω να ξοδέψω αυτή την ευκαιρία». Βέβαια οι Αμερικανοί ή αμερικανόφερτοι σύμβουλοί του νομίζουν μάλλον ότι έτσι τον «βλέπουμε» αποφασισμένο, έτοιμο να πάρει πάνω του την «υπόθεση» και ότι με αυτό τον τρόπο θα χάψουμε πιο εύκολα όσα μας ταΐζουν.
Επειδή όμως δεν είμαστε όλοι αμερικανάκια, εκτός από τα επικοινωνιακά δολώματα βλέπουμε και τα νεοφιλελεύθερα αγκίστρια!
Γιατί ποια ακριβώς είναι η ευκαιρία που δεν θα αφήσει να ξοδευτεί ο Μητσοτάκης; Και από πότε η τραγωδία της πανδημίας, και η ανάγκη να ανασχεθεί η επέλασή της, είναι ευκαιρία και για τι;
Θα μπορούσε να είναι ευκαιρία στήριξης των γιατρών και του ΕΣΥ. Την έχασαν. Θα μπορούσε επίσης να είναι ευκαιρία για ισχυροποίηση της στήριξης των πιο αδύναμων. Ούτε που το διανοήθηκαν. Γιατί το μόνο που τους ένοιαζε και τους νοιάζει είναι η «μεταρρυθμιστική» ατζέντα. Αλλά ο νεοφιλελευθερισμός δεν ήταν ποτέ ανθρώπινος, ό,τι κι αν λέει ο Πέτσας.
