Καραμανλής και Κακλαμάνης μετέφεραν στη δημόσια σφαίρα την κριτική που γίνεται στα πηγαδάκια για τον Μητσοτάκη και προκάλεσαν ταραχή στο Μέγαρο Μαξίμου
Το πρώτο ταμείο από τις αυτοδιοικητικές εκλογές το έκανε το Documento την περασμένη εβδομάδα. Από την Κέρκυρα έως τη δυτική Μακεδονία, από την Αθήνα έως τη Χίο η απόρριψη των κυβερνητικών επιλογών αποτέλεσε αμφισβήτηση του ίδιου του Κυριάκου Μητσοτάκη, ανεξαρτήτως της ερμηνείας που πάσχισε να περάσει το Μέγαρο Μαξίμου με την αρωγή του μιντιακού του βραχίονα.
Μετά τις δημόσιες παρεμβάσεις του Κώστα Καραμανλή και του Νικήτα Κακλαμάνη η αμφισβήτηση περνάει στις κεντρικές πολιτικές πρωθυπουργού και κυβέρνησης, οι οποίες αφορούν είτε την εξωτερική πολιτική σε μια εξόχως επικίνδυνη κρίση στην περιοχή μας είτε πολιτικές για μείζονα ζητήματα στο εσωτερικό.
Τα προβλήματα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και η… καλωδιωμένη στασιμότητα του ΠΑΣΟΚ προσφέρουν εδώ και καιρό στον Κυρ. Μητσοτάκη μια προκλητική ασυλία έναντι της ζοφερής πραγματικότητας. Ομως έπειτα από μια προεκλογική περίοδο από την οποία σειρά «γαλάζιων» έλαμψαν διά της απουσίας τους ή ακόμη χειρότερα προκάλεσαν προβλήματα στις κυβερνητικές επιλογές με τη… διακριτική ή μη παρουσία τους στο πλευρό «ανταρτών», τα προβλήματα αυξάνονται.
Ο πρώην πρωθυπουργός και ο πρώην πρόεδρος της Βουλής, πρώην υπουργός και εν ενεργεία βουλευτής είπαν δημοσίως αυτά που μέχρι χθες λέγονταν στα «γαλάζια» πηγαδάκια. Την ταραχή που επέφεραν στο Μέγαρο Μαξίμου πρόδωσε η αμηχανία με την οποία επιχείρησε να απαντήσει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, η οποία προκαλεί τριγμούς στο πρωθυπουργικό γραφείο.
Φοβού τον Καραμανλή
Μπορεί χάρη στην ομερτά των φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ το Μαξίμου να έχει εξασφαλίσει ότι παρεμβάσεις όπως του Κ. Καραμανλή θα περνούν στην αφάνεια, όμως η ηχηρή παρέμβαση του πρώην πρωθυπουργού για τη «μόνη λύση» του παλαιστινιακού με διακοπή των ισραηλινών εποικισμών και ίδρυση παλαιστινιακού κράτους απηχεί τις θέσεις αρκετών «γαλάζιων», με αποτέλεσμα να μην μπορεί να απαξιωθεί. Εχοντας στο μεταξύ πάρει γραμμή από τη γαλλική πρωτεύουσα και τον Εμανουέλ Μακρόν, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος επιχείρησε να την αντιμετωπίσει με χαμηλούς τόνους προτάσσοντας
Οσα είπε από την πλευρά του ο πρώην πρόεδρος της Βουλής Νικ. Κακλαμάνης αποτελούν απλώς κομμάτια του παζλ της αναταραχής στο εσωτερικό του κόμματος, που επίσης πλέον δεν μένουν στο πλαίσιο των διαδρόμων Βουλής και Μοσχάτου. Οι κεραυνοί του για τη «μετάλλαξη» της ΝΔ και την επέλαση στελεχών του ΠΑΣΟΚ στο εσωτερικό κόμματος, κυβέρνησης και κρατικού μηχανισμού αποτελούν διπλό αγκάθι για τον Κυρ. Μητσοτάκη καθώς αφενός αυτή προκαλεί όλο και πιο έντονη κριτική στο πρόσωπό του, αφετέρου ο ίδιος δεν θέλει ούτε να ακούει για αναστροφή αυτής της πασοκοποίησης. Προσωπική ήταν και η κριτική για την επικράτηση «ανταρτών» ως απότοκο των επιλογών του.
Αλλωστε με αυτό τον τρόπο το επικοινωνιακό επιτελείο του νοθεύει την ακροδεξιά «καρδιά» της κυβέρνησής του, αφού η τριανδρία του ΛΑΟΣ κρατά τη θέση του αντιπροέδρου του κόμματος, του εκπροσώπου του πρωθυπουργού στη Βουλή και του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου. Γι’ αυτό και ο Παύλος Μαρινάκης υπερασπίστηκε άμεσα αυτή την κατάσταση. Τα ίδια πηγαδάκια πάντως, που μέχρι σήμερα μουρμουρίζουν για την κατάσταση, προαναγγέλλουν με διάφορους τρόπους ότι θα αρχίσουν τις κορόνες και αυτός είναι ένας από τους λόγους που ανοίγουν ξανά έως και τα σενάρια περί ανασχηματισμού, ανεξαρτήτως μεγέθους του.
Επιστροφές… καταστροφές
Οι πανηγυρισμοί για την επενδυτική βαθμίδα έχουν ήδη προκαλέσει δυσφορία στους πολίτες, που βλέπουν ότι το «κλίμα αισιοδοξίας» της κυβέρνησης για την οικονομία δεν έχει καμία απολύτως σχέση με αυτό που βιώνουν καθημερινά οι ίδιοι. Αυτός είναι και ο λόγος που το Μέγαρο Μαξίμου επιχείρησε την περασμένη εβδομάδα να εκπέμψει σήμα «στροφής στην καθημερινότητα», προαναγγέλλοντας έως και ισχνές παρεμβάσεις για τη στήριξη των νοικοκυριών που ζεσταίνονται με ηλεκτρικό ρεύμα και φτιάχνοντας κλίμα για άλλες απέναντι στην ακρίβεια. Αλλωστε αυτή ήταν και η αιτία που ο Κυρ. Μητσοτάκης εμφανίστηκε… επιθετικός κατά πολυεθνικών για τις ανατιμήσεις, παρότι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί έχουν μηδαμινό έργο να επιδείξουν.
