Τα δυτικά Μέσα επιμένουν, εκφράζοντας ίσως και έναν ευσεβή πόθο, ότι η ανταρσία του Πριγκόζιν πλήττει ανεπανόρθωτα την εικόνα παντοδυναμίας του Πούτιν, ενώ γίνονται διάφορες εικασίες για τη μοίρα του Πριγκόζιν. Αξίζει να σημειωθεί ότι το κρατικό ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Ria Novosti διαψεύδει την πληροφορία ότι οι κατηγορίες εναντίον του Πριγκόζιν έχουν καταπέσει. Είναι ακόμα άγνωστο πώς θα αντιδράσουν στο γεγονός της ανταρσίας τόσο οι στρατιωτικές ελίτ της Ρωσίας όσο και το πώς –και αν– θα επωφεληθεί η Ουκρανία
Ραγισμένο είδωλο
Τα δυτικά ΜΜΕ κάνουν διάφορες αναλογίες με το πρόσφατο ή το απώτατο παρελθόν της Ρωσίας: από την αποχώρηση των στρατευμάτων από το μέτωπο το 1918 μέχρι το αποτυχημένο πραξικόπημα του Αυγούστου εναντίον του Γκορμπατσόφ το 1991. Παρά την αποτυχία, και μόνο το γεγονός ότι συνέβη είναι αρκετό για να αποδείξει στον κόσμο ότι ο Πούτιν είναι πιο αδύναμος από ό,τι δείχνει.
Η σύντομη ανταρσία του Πριγκόζιν το σαββατοκύριακο άνοιξε θέματα που θα έπρεπε να προβληματίζουν τον ρώσο πρόεδρο. Η διχόνοια μέσα στο στράτευμα είναι ένα σημαντικό ζήτημα, ενώ οι απροθυμία των συνοριοφυλάκων να σταματήσουν τους μισθοφόρους της Βάγκνερ από το να φτάσουν εκατοντάδες χιλιόμετρα μέσα σε ρωσικό έδαφος δείχνει ότι η επιρροή του Πούτιν ξεθωριάζει όσο πιο χαμηλά φτάνει κανείς στις βαθμίδες της στρατιωτικής ιεραρχίας. Αυτό δεν είναι άσχετο με το γεγονός ότι οι επίστρατοι έχουν άθλια αντιμετώπιση από τους ανώτερούς τους, ενώ προσθέτει στη γενική δυσαρέσκεια προς τις κεφαλές του στρατού το γεγονός ότι η επιστράτευση είναι επιλεκτική, με τις περιοχές στις οποίες κατοικούν ως επί το πλείστον μειονότητες (εθνοτικές ή θρησκευτικές) να υπερεκπροσωπούνται τόσο στο στράτευμα όσο και στις απώλειες.
Δεν είναι τυχαίο ότι αρκετοί από τους πολίτες υποδέχθηκαν τους μισθοφόρους της Βάγκνερ με αναψυκτικά και φιλέματα, αφού τους ένιωθαν ως «ναρόντνικ», δηλαδή παιδιά του λαού. Ο Πριγκόζιν έχει τη φήμη του αυθεντικού λαϊκού ανθρώπου, μια ιδιότητα που βρίσκεται σε έλλειψη στη στρατιωτική ιεραρχία, ενώ από την άλλη η απήχηση ενός πρώην κατάδικου στους πολίτες λέει πολλά για την απόσταση από την πραγματικότητα της πολιτικής ελίτ της χώρας.
Η εικόνα του «μουζίκου» (ενός απλού ανθρώπου) που εναντιώνεται στην ελίτ, που καλλιεργούσε ο Πούτιν τα πρώτα χρόνια της παντοδυναμίας του, έχει ραγίσει ανεπανόρθωτα μετά την ανταρσία του Πριγκόζιν. Ο Πούτιν είχε βασιστεί σε αυτή την εικόνα για να δαιμονοποιήσει οποιαδήποτε αντίθετη φωνή, λέγοντας ότι ευθυγραμμίζεται με τη Δύση. Τώρα, ο Πριγκόζιν εκμεταλλεύεται τη δυσαρέσκεια των Ρώσων για την κακοχωνεμένη υιοθέτηση ενός καπιταλιστικού μοντέλου, μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, απευθυνόμενος στις αναδυόμενες τάσεις αντι-ελιτισμού και εθνικισμού, κάνοντας την εικόνα του «μουζίκου-προέδρου» να φαίνεται σαν καρικατούρα.
Ευκαιρία για την Ουκρανία;
Με τον πόλεμο να έχει μπει στον 16ο μήνα του και τις δυνάμεις του Πούτιν να έχουν εδραιωθεί βαθιά στη νότια και ανατολική Ουκρανία, το Κίεβο αγωνίστηκε σκληρά για να σημειώσει μικρά κέρδη στην αντεπίθεσή του.
Όμως τα έκτακτα γεγονότα του Σαββάτου μπορεί να μην έχουν ακόμα μεταφραστεί σε έμπρακτα κέρδη, όμως έδωσαν στις δυνάμεις της Ουκρανίας μια ηθική ώθηση. Οι δυνάμεις του Κιέβου χτυπούν ρωσικές θέσεις στη νότια και ανατολική Ουκρανία, αναζητώντας τρόπο να περάσουν τις ρωσικές γραμμές άμυνας.
Η κίνηση του Πριγκόζιν ανάγκασε το Κρεμλίνο να υποστηρίξει τον έλεγχο του ρωσικού εδάφους αντί να κατευθύνει ολόκληρη τη δύναμη των ενόπλων δυνάμεών του στην Ουκρανία. Αυτό παρέχει ένα άνοιγμα για το Κίεβο — εάν μπορεί να πάρει τον εξοπλισμό που λέει ότι χρειάζεται για να προωθήσει τις θέσεις της Ρωσίας.
Ο Ζελένσκι, σε ομιλία του το Σάββατο, ξαναέκανε έκκληση προς τη Δύση να προμηθεύσει την Ουκρανία με περισσότερα όπλα, για να μπορέσει η χώρα να εκμεταλλευτεί τη στιγμή αδυναμίας του Πούτιν. «Τώρα είναι η ώρα να παρέχουμε όλα τα απαραίτητα όπλα», είπε ο Ζελένσκι, ελέγχοντας τα αμερικανικά μαχητικά αεροσκάφη F-16 και τα τακτικά πυραυλικά συστήματα.
