Θα κριθεί εκ νέου από το δικαστικό συμβούλιο το θέμα της χορήγησης άδειας στον απεργό πείνας, Δημήτρη Κουφοντίνα. Ο Άρειος Πάγος αναίρεσε το βούλευμα που απέρριψε το αίτημα του για τακτική άδεια από τις φυλακές, όπως δικαιούται κάθε κρατούμενος.
Το ΣΤ’ Τμήμα του Ανωτάτου Δικαστηρίου – σε αντίθεση με το σκεπτικό του επίμαχου βουλεύματος – έκρινε ότι και όσοι έχουν καταδικαστεί σε περισσότερες από μία φορά ισόβια, έχουν δικαίωμα να λαμβάνουν τακτικές άδειες από τη φυλακή.
Οι Αρεοπαγίτες υιοθέτησαν την εισήγηση της εισαγγελέως του Ανωτάτου Δικαστηρίου, Ξένης Δημητρίου , η οποία είχε ασκήσει αναίρεση στο βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών του Βόλου θεωρώντας ότι ο Δημήτρης Κουφοντίνας πληροί τις τυπικές προϋποθέσεις του νόμου για να πάρει άδεια.
Πλέον, η υπόθεση επιστρέφει στο δικαστικό συμβούλιο του Βόλου, το οποίο με νέα σύνθεση θα αποφασίσει εάν θα δώσει άδεια στον απεργό πείνας Κουφοντίνα.
Διαβάστε επίσης: Νέο «όχι» στο αίτημα του Δημήτρη Κουφοντίνα για άδεια – Συνεχίζει την απεργία πείνας
Το σκεπτικό του Αρείου Πάγου
Σύμφωνα με τους Αρεοπαγίτες δεν θα έπρεπε να εξετασθούν από το αρμόδιο δικαστικό συμβούλιο οι ουσιαστικές προϋποθέσεις του νόμου.
‘Όπως αναφέρουν συγκεκριμένα στην απόφαση τους σχετικά με την αναιρεθείσα κρίση του δικαστικού συμβουλίου Βόλου, «θα έπρεπε, αφ’ ότου δέχθηκε πως, κατά την νομική του άποψη, δεν συνέτρεχε η πλήρωση της τυπικής προϋποθέσεως για χορήγηση τακτικής άδειας, να δεχθεί την προσφυγή του εισαγγελέως και να απορρίψει τύποις την αίτηση του ρατούμενου, και, αφού δεν συνέτρεχε, κατά την άποψή του, η τυπική προϋπόθεση, να μην προχωρήσει στην εξέταση των ουσιαστικών προϋποθέσεων της χορήγησης τακτικής άδειας».
Μάλιστα το ποινικό τμήμα του Αρείου Πάγου χαρακτηρίζει αντιφατικό το σκεπτικό του επίμαχου βουλεύματος, το οποίο αποδομεί με την απόφαση του, καθώς αναφέρει:
«Το συμβούλιο προχώρησε στην εξέταση των ουσιαστικών προϋποθέσεων και δέχθηκε ότι δεν συνέτρεχαν ούτε αυτές, στηριζόμενο κυρίως στο ότι ο κρατούμενος δήλωσε ενώπιον του αυτολεξεί, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα: «Να πιάσουμε το κόκκινο νήμα της αντίστασης (…) αμφισβήτησα ένοπλα το κρατικό μονοπώλιο (της βίας), γι’ αυτό καταδικάστηκα…». Το συμβούλιο εν προκειμένω δέχεται, αφενός μεν ότι στην έννοια του σωφρονισμού δεν περιλαμβάνεται η καθοιονδήποτε τρόπο ιδεολογική μεταστροφή του κατάδικου, στη συνέχεια όμως, αντιφατικά δέχεται ότι ο κρατούμενος δεν είναι πρόθυμος να αλλάξει στάση ζωής και να μεταμεληθεί αλλά εμμένει στην άποψη του περί ένοπλος ανατροπής του κρατικού μονοπωλίου της βίας και άρα καθιστά εναργές ότι, ευκαιρίας δοθείσης, δεν αποκλείεται να τελέσει και νέες αξιόποινες πράξεις ιδιαίτερες απαξίας».
Και καταλήγουν οι αρεοπαγίτες ότι :
“Το προσβαλλόμενο βούλευμα δέχεται ότι ο κρατούμενος δεν έχει τιμωρηθεί πειθαρχικά κατά τη διάρκεια της κράτησης του, έχει δείξει καλή διαγωγή, έχει λάβει έξι τακτικές άδειες, των οποίων έκανε καλή χρήση, αλλά δεν περιλαμβάνει περιστατικά κακής χρήσης κατά τη διάρκεια των αδειών αυτών, περιοριζόμενο στην παραδοχή ότι «κατά τη διάρκεια της προηγούμενης άδειας του έκανε αμέριμνος περίπατο στο κέντρο της Αθήνας και μάλιστα επέτρεψε να ληφθούν και να δημοσιευθούν φωτογραφίες του, σε σημεία πλησίον εκείνων που δολοφονήθηκαν συγκεκριμένα θύματα του συμπεριφορά όλως προκλητική, που καταδεικνύει έμπρακτα πέραν πάσης αμφιβολίας την έλλειψη σεβασμού στην μνήμη των θυμάτων».
