Ασφάλεια, η λέξη που ακούγεται αυτό το διάστημα από όλα σχεδόν τα στόματα. Το θανατηφόρο δυστύχημα στα Τέμπη όπου χάθηκαν 57 άνθρωποι μας πάγωσε και μας έβαλε στη θέση αυτών των ανθρώπων και των οικογενειών τους. Απότομα η ανασφάλεια, ο θυμός και η αγανάκτηση κυριαρχούν. Αυτό που μεγαλώνει τον θυμό είναι οι θεατρινισμοί των θλιμμένων υπουργών, ο για άλλη μια φορά ανήξερος πρωθυπουργός, οι ανεπαρκείς εξηγήσεις και οι ανεύθυνοι εργαζόμενοι. Έτσι, έχουμε από τη μια κάποιους εργαζόμενους που δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους και από την άλλη τις ελλείψεις σε προσωπικό, την ανεπαρκή αν όχι μηδενική εκπαίδευση, το απαρχαιωμένο σιδηροδρομικό σύστημα, τα ρουσφέτια και το πολυδιαφημιζόμενο «επιτελικό κράτος» της ΝΔ που θα σταματούσε παθογένειες και θα έφερνε την αξιοκρατία. Δίκαια το γεγονός αυτό ξεσήκωσε τον κόσμο, τους εργαζόμενους και πολύ περισσότερο τα νέα παιδιά. Τα νέα παιδιά νιώθουν ότι μπορεί μια διαδρομή ρουτίνας για το σχολείο, το πανεπιστήμιο ή το σπίτι να είναι η τελευταία.
Η αίσθηση της ανασφάλειας έβγαλε τον κόσμο στον δρόμο ζητώντας απαντήσεις και φωνάζοντας ότι δεν πάει άλλο και ότι οι ζωές μας έχουν αξία. Παρακολουθούμε την κυβέρνηση να τα φορτώνει όλα στην ατομική ευθύνη και μια τοξική αντιπαράθεση περί ευθυνών και επαρκούς ή όχι συστήματος τηλεδιοίκησης. Δεν γνωρίζω το συγκεκριμένο θέμα, γνωρίζω όπως όλοι οι πολίτες πόσοι άνθρωποι χάθηκαν άδικα από παραλείψεις, αμέλειες, πολιτικές προτεραιότητες ή σκοπιμότητες και γνωρίζω επίσης ότι η ευθύνη βαρύνει πρωτίστως την κυβέρνηση. Μόλις λίγες μέρες μετά είδαν το φως της δημοσιότητας δημοσκοπήσεις με κυβερνητική φθορά –είναι η πρώτη φορά που η κυβέρνηση νιώθει να απειλείται– και προκειμένου να επιτύχει αλλαγή της εικόνας της και να αναστρέψει το αρνητικό κλίμα ακούσαμε τις εξαγγελίες για αύξηση του κατώτατου μισθού, την εκτενή αναπαραγωγή τους από την πλειονότητα των ΜΜΕ και για καινούργια «καλάθια» – «του νονού», «του αρνιού». Η πλειονότητα των ΜΜΕ έχει αναλάβει και πάλι τον ρόλο υπεράσπισης της κυβέρνησης με τόσο σθένος που ο θεατής μπερδεύεται ποιος είναι ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης.
Πανικόβλητοι από την αντίδραση της κοινωνίας που καταλαβαίνει, κόβουν και μπερδεύουν τους εκπροσώπους της αντιπολίτευσης στα διάφορα πάνελ και με το ζόρι θέλουν να μας πείσουν ότι η κυβέρνηση τα έκανε όλα καλά. Ο πρωθυπουργός προσπαθεί να μας πείσει ότι οι υπεύθυνοι θα τιμωρηθούν, ζητάει συγγνώμη για όλους και όλα και υπόσχεται την ασφάλειά μας, αφού είχε μιλήσει προκλητικά για «θυσία» αναφερόμενος στην τραγωδία των Τεμπών. Προσωπικά θεωρούσα τον σιδηρόδρομο από τα πιο ασφαλή μέσα συγκοινωνίας, αλλά για τον πρωθυπουργό που τον παράτησε στη μοίρα του είναι «θυσία» ο χαμός τόσων ανθρώπων. Ακούσαμε και άλλα, όπως ότι το δυστύχημα είναι «ευκαιρία» για την κυβέρνηση «να συγκρουστεί με το βαθύ κράτος» από τον λαλίστατο κ. Γεωργιάδη. Λόγια που προκαλούν, που δείχνουν το μέγεθος της υποκρισίας αυτών που κυβέρνησαν 40 χρόνια, λόγια ανεύθυνων που αυτό που γνωρίζουν καλά είναι η βία και η καταστολή, όπως η απρόκλητη επίθεση κατά των ειρηνικών διαδηλωτών από τα ΜΑΤ στην πορεία διαμαρτυρίας για το πολύνεκρο στα Τέμπη και σε τόσες άλλες περιπτώσεις. Είναι αυτοί οι ίδιοι που παριστάνουν ότι νοιάζονται για τη νεολαία και την ίδια στιγμή την πνίγουν στα χημικά και στη βία.
Ως πολίτης πιστεύω ότι η ασφάλεια σε όλους τους τομείς της καθημερινότητάς μας θα έπρεπε να είναι δεδομένη. Νιώθω γύρω μου παρακμή, εγκατάλειψη, ασυδοσία. Νιώθω ότι αυτή η κυβέρνηση υποτιμά προκλητικά τους πολίτες, τις ανάγκες τους και ειδικά τη νεολαία.
Εκτός όμως από αυτά, είναι απελπιστικά επικίνδυνοι.
*Η Ευαγγελία Μανιτσούδη είναι εκπαιδευτικός
