Μόνο θυμηδία και αγανάκτηση, προκαλεί ακόμη και σε έναν απλό παρατηρητή των εξελίξεων στην περιοχή μας και την Δυτική Μακεδονία, το συνεχές «φύτρωμα» φωτοβολταϊκών και αιολικών πάρκων, σε δάση, λίμνες, περιοχές Natura και παραδοσιακούς τουριστικούς προορισμούς στον τόπο μας.
Χωρίς απολύτως κανένα ουσιαστικό αναπτυξιακό σχέδιο από την Κυβέρνηση και με την στήριξη ή στην καλύτερη περίπτωση την ανοχή και εμφανή αδυναμία παρέμβασης της Αυτοδιοίκησης στην ευρύτερη περιοχή μας, παρακολουθούμε το “σήριαλ” της ανεξέλεγκτης εγκατάστασης φωτοβολταϊκών και Α.Π.Ε οπουδήποτε μπορεί να φανταστεί κανείς, από αυτό που χαρακτηρίζεται ως ο πλούτος της Δυτικής Μακεδονίας!
Στο όνομα της πράσινης ανάπτυξης και μέσα από μια “τυφλή” διαδικασία βίαιης και γρήγορης απολιγνιτοποίησης, ο τόπος μας αποψιλώνεται κυριολεκτικά, προκειμένου να εξυπηρετηθούν συγκεκριμένα συμφέροντα, πρόσωπα και καταστάσεις.
Το εφιαλτικό σενάριο να απλωθούν παντού και άναρχα ανεμογεννήτριες και καθρεφτάκια και να έχουμε μια «πράσινη ανάπτυξη» χωρίς πράσινο και χωρίς το μοναδικό περιβαλλοντικό οικοσύστημα στον τόπο μας, είναι πλέον υπαρκτό.
Πράσινη ανάπτυξη και επενδύσεις όμως που καταστρέφουν το πράσινο και τα δάση, βάζουν φρένο στον πρωτογενή τομέα και την κτηνοτροφία, ενώ καλύπτουν λίμνες, ποτάμια και μοναδικούς οικότοπους, αλλοιώνοντας το πανέμορφο τοπίο αυτών των περιοχών, μόνο ευαισθησία για το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής των πολιτών δεν δείχνουν.
Και το ερώτημα είναι, γιατί αφέθηκε ανεξέλεγκτη η κατάσταση αυτή και φθάσαμε μέχρι εδώ, με σειρά δημοσίων προσώπων να εμπλέκονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, σε αυτό το πολυσυζητημένο «αλισβερίσι»;
Πόσο πράσινο είναι να αξιοποιούνται παραθυράκια του νόμου για να γίνεται κατάτμηση δασών, να αποφεύγονται μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων και να επιχειρείται ο παραγκωνισμός της διαβούλευσης με την τοπική κοινωνία;
Και τελικά πόσο πιο ουσιαστικά ωφέλιμη θα έβγαινε η περιοχή μας, εάν υπήρχε εξαρχής μία οριοθέτηση για το πού, πώς και με ποιες προϋποθέσεις θα μπορούσαν να αναπτυχθούν και να εγκατασταθούν οι επενδύσεις της πράσινης οικονομίας, προστατεύοντας παράλληλα τον πλούτο και την αναπτυξιακή προοπτική του τόπου μας;
Ακριβώς για όλα αυτά που αναφέρθηκαν παραπάνω, η περίοδος που διανύουμε είναι ιδιαίτερα κρίσιμη για τον τόπο μας και ουδείς αρμόδιος με θέση ευθύνης, δεν μπορεί να επικαλείται μόνο την έλλειψη ειδικού χωροταξικού σχεδίου, για να μην αναλαμβάνει την δική του Ευθύνη, να σταματήσει αυτήν την ανεξέλεγκτη κατάσταση!
Άρθρο της Αντωνίας Ορφανίδου, Μέλος ΝΕ Κοζάνης ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ
