Δυστυχώς η ελληνική κοινωνία ετοιμάζεται να ξαναζήσει την περίοδο της δεκαετίας του ’50, όταν όποιος έβρισκε θέση εργασίας ήταν σαν να κέρδιζε τον πρώτο λαχνό του λαχείου.
Η οικονομία βρίσκεται πλέον σε τραγική κατάσταση. Τα στοιχεία του επταμήνου του 2020 δείχνουν το έλλειμμα να πλησιάζει τα 11 δισ. ευρώ και τα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού να έχουν καταρρεύσει, καθώς νοικοκυριά και επιχειρήσεις αδυνατούν να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους.
Οι «άριστοι» οικονομολόγοι του υπουργείου Οικονομικών τρέμουν την αυριανή μέρα κατά την οποία θα πρέπει να πληρωθούν δύο δόσεις φορολογίας εισοδήματος. Και από την προσεχή Τρίτη αρχίζει ο γολγοθάς διαρκείας χιλιάδων εργαζομένων του τουρισμού, του επισιτισμού, των μεταφορών, του αθλητισμού, του πολιτισμού και όχι μόνο, που ετοιμάζονται να ζήσουν τον χειρότερο χειμώνα της ζωής τους.
Η πολιτική του υπουργού Ανεργίας Γιάννη Βρούτση έχει καταφέρει ήδη σχεδόν οι μισοί από τους 500.000 εποχικά εργαζομένους στον επισιτισμό όχι μόνο να μην έχουν δουλειά αλλά να μην έχουν ούτε κάποιο βοήθημα. Το επτάμηνο του 2020 χάθηκαν 170.000 θέσεις εργασίας σε σχέση με το 2019, ενώ η ανεργία έφτασε και πάλι τον Μάιο στο 17%, καθώς αυξήθηκε 2,5 ολόκληρες μονάδες σε δύο μήνες.
Η ανάλγητη κυβέρνηση Μητσοτάκη, που από την πρώτη μέρα εγκατέλειψε τους εργαζόμενους διαλύοντας τις εργασιακές σχέσεις ενδιαφερόμενη μόνο για μια μικρή ελίτ επιχειρηματιών-φίλων της, συνειδητοποιεί πολύ αργά το τσουνάμι που πρώτη την ίδια θα παρασύρει.
Δυστυχώς όμως η ελληνική κοινωνία δεν μπορεί να αποφύγει τη βίαιη φτωχοποίησή της, καθώς οι επιπτώσεις της εκθετικής αύξησης της ανεργίας έχουν δραματικές επιπτώσεις σε ολόκληρη την οικονομία.
Ζητούμενο η έξοδος από το τούνελ ή έστω κάποιο φως, κάτι που είναι βέβαιο ότι δεν μπορεί να συμβεί από την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
