Πολύ πριν τη βάναυση δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ στις Ηνωμένες Πολιτείες, τα μαζικά κινήματα διαδηλώσεων κατά της αστυνομικής βίας και τις επιθέσεις κατά αγαλμάτων δουλεμπόρων και αποικιοκρατών σε όλον τον κόσμο, η Αφρική είχε ήδη ξεκινήσει τον αγώνα της για να απαλλαγεί από τους δεσμούς του ρατσιστικού παρελθόντος.
Η είδηση είναι ότι ακτιβιστές στην Ουγκάντα και το Σουδάν ζητούν από τις αρχές των χωρών τους να ξεφορτωθούν αγάλματα ιδιοκτητών σκλάβων και να «ξαναβαφτίσουν» τους δρόμους που φέρουν ονόματα αποικιοκρατικών στρατών, σύμφωνα με ρεπορτάζ του Guardian. Αυτό, όμως, είναι το τελευταίο κεφάλαιο σε έναν αγώνα που έχει προ πολλού ξεκινήσει στην Αφρική.
«Πιστεύουμε ακράδαντα ότι η συνεχιζόμενη δημόσια έκθεση της αποικιοκρατικής εικονογραφίας η οποία δοξάζει άτομα που ευθύνονται για τη βίαιη μεταχείριση, την υποδούλωση και την ταπείνωση του αποικιοκρατούμενου λαού της Ουγκάντα αποτελεί προσβολή των πολλών γενναίων ανθρώπων που πολέμησαν για την πολιτική ανεξαρτησία της Αφρικής από τον 15ο αιώνα ως τα τέλη της δεκαετίας του ‘60», αναφέρει το επίσημο αίτημα των ακτιβιστών στη μικρή χώρα της δυτικής Αφρικής, οι οποίοι ζητούν την απομάκρυνση των δεκάδων αγαλμάτων και την αλλαγή της ονομασίας όλων των δρόμων που θυμίζουν το παρελθόν της χώρας ως βρετανικού προτεκτοράτου από τα τέλη του 19ου αιώνα ως τα μέσα του 20ου.
Μεταξύ των αγαλμάτων είναι και αυτό του Φρέντερικ Λούγκαρντ, Βρετανού αξιωματικού που έμεινε στην ιστορία για την απάνθρωπη συμπεριφορά του κατά των Αφρικανών.
Το πρώτο βήμα, όχι το τελευταίο
Για χρόνια, από το Κονγκό ως τη Ζιμπάμπουε και την Κένυα ως τη Νότια Αφρική, οι πολίτες διεκδικούσαν και συχνά πετύχαιναν την απομάκρυνση αγαλμάτων και μνημείων τα οποία δόξαζαν τις ημέρες προ ανεξαρτησίας, όταν οι χώρες ήταν αποικίες της Δύσης.
Ωστόσο, για τους Αφρικανούς είχε ήδη καταστεί σαφές ότι η απομάκρυνση των αγαλμάτων είναι το πρώτο βήμα που πρέπει να κάνει κανείς αν θέλει να καταπιαστεί με το ζήτημα του ρατσισμού, σίγουρα όχι το τελευταίο. «Οι Αφρικανοί, όπως και όλος ο κόσμος πρέπει να “αποαποικιοποιήσουμε το μυαλό μας” και να αναρωτηθούμε πώς μπορούμε να υπερβούμε το συστημικό ρατσισμό και να ζήσουμε μαζί με τον υπόλοιπο κόσμο με έναν τρόπο που θα είναι περισσότερο βιώσιμος για όλους», είπε ο Ασίλ Εμπέ, ξακουστός Καμερουνέζος φιλόσοφος και πανεπιστημιακός.