Αναζητείται πολιτική προστασία, αναζητείται πολιτική ευθύνη

Αναζητείται πολιτική προστασία, αναζητείται πολιτική ευθύνη
Φωτογραφία αρχείου

Μπορεί η κλιµατική αλλαγή να ενισχύει ακραία φαινόµενα, ωστόσο µια ευνοµούµενη πολιτεία οφείλει έγκαιρα να προσαρµόζεται στα νέα δεδοµένα. Προσαρµόζοντας τις υποδοµές, δηµιουργώντας συνθήκες ανθεκτικότητας, υλοποιώντας πολιτικές ΠΡΟΛΗΨΗΣ και µηχανισµό αντιµετώπισης φυσικών καταστροφών σε ετοιµότητα αλλά και σχέδιο βραχείας και µακράς αποκατάστασης των περιοχών που πλήττονται.

Τι έγινε όµως; Σε επίκαιρη ερώτησή µας στη Βουλή (17.05.2021) για την προετοιµασία της αντιπυρικής περιόδου ο κ. Χαρδαλιάς απαριθµώντας τα εναέρια µέσα που διαθέτει η χώρα διαβεβαίωσε για την πλήρη ετοιµότητα του µηχανισµού. Τρεις µέρες αργότερα διαψεύστηκε παταγωδώς µε τη φωτιά στα Γεράνεια. Οι εξελίξεις των ηµερών µε τις µεγάλες πυρκαγιές σε Αττική, Ηλεία, Αρκαδία, Μεσσηνία, Εύβοια κ.α. απέδειξαν στην πράξη την ανικανότητα και αποτυχία του επιτελικού κράτους του κ. Μητσοτάκη. Συγκεκριµένα δε:

– Απεδείχθη η παντελής έλλειψη σχεδίων ΠΡΟΛΗΨΗΣ, βασικού σταδίου της πολιτικής προστασίας. Εκ των υστέρων, µεσούσης της αντιπυρικής, ανακοινώθηκε επικοινωνιακά, παρουσία του κ. Μητσοτάκη, το σχέδιο «∆ρυάδες» για 18 περιοχές της Αττικής (αργότερα έγιναν 23), σε περιοχές µείξης δάσους και οικιστικού ιστού. Τα αποµεινάρια της «Μήδειας» (Φεβρουάριος 2021), κοµµένα δένδρα και βιοµάζα δεν είχαν συλλεχθεί, αυξάνοντας τον κίνδυνο ανάφλεξης, ειδικά σε υψηλές θερµοκρασίες καύσωνα.

– Απεδείχθη ότι οι προειδοποιήσεις των ειδικών επιστηµόνων και επιστηµονικών ιδρυµάτων της χώρας για τους κινδύνους από τον καύσωνα και στον τοµέα των δασικών πυρκαγιών αγνοήθηκαν από την κυβέρνηση και δεν υπήρξε η αναγκαία ετοιµότητα.

– Απεδείχθη από τις δηλώσεις του κ. Χαρδαλιά ότι ο εναέριος στόλος µας είναι πεπαλαιωµένος, µε συνέπεια την κακή επιχειρησιακή ετοιµότητά του.

– Απεδείχθη ότι ο πολυδιαφηµισµένος από τη Ν∆ νόµος για την πολιτική προστασία (4662/2020) ήταν ένα «πουκάµισο αδειανό», καθώς η αντιπυρική σχεδιάστηκε µε νοµοθεσία του 2003 («Ξενοκράτης»).

– Απεδείχθη ότι οι ίδιοι οι κάτοικοι των χωριών συνέβαλαν καθοριστικά στην προστασία των περιουσιών τους και του τόπου τους, ενώ η κυβέρνηση υπηρέτησε πιστά το δόγµα της εκκένωσης.

– Απεδείχθη, τελικά, ότι δεν ήµασταν προετοιµασµένοι κατάλληλα, παρά τις δηλώσεις των κ. Χρυσοχοΐδη και Μητσοτάκη, για να αντιµετωπιστεί η κρίση των δασικών πυρκαγιών. Ενώ έπρεπε να περάσει µια εβδοµάδα για να ψελλίσει ο κ. πρωθυπουργός µια «µισή» συγγνώµη.

Το κύριο ερώτηµα όµως είναι τι κάνουµε τώρα. Αν και ο πρωθυπουργός εξήγγειλε εσπευσµένα µέτρα οικονοµικής ανακούφισης των πληγέντων, πράγµα απαραίτητο –αρκεί να γίνει άµεσα–, το ζήτηµα της αποκατάστασης των περιοχών απαιτεί σχέδιο. Σχέδιο που θα περιλαµβάνει αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος, αντιπληµµυρικά έργα, άµεση κήρυξη των καµένων εκτάσεων ως αναδασωτέων και τοπικά σχέδια οικονοµικής ανάπτυξης των περιοχών ώστε οι κάτοικοι και ειδικά οι νέοι να παραµείνουν στον τόπο τους. Η καταστροφή έπληξε οικονοµικές δραστηριότητες σε πολλούς τοµείς.

Απαιτείται νέο σύγχρονο σύστηµα πολιτικής προστασίας, µε καθοριστικό ρόλο για τους επιστηµονικούς φορείς της χώρας, λαµβάνοντας υπόψη το πόρισµα της επιτροπής Γκολντάµερ (συντάχθηκε µε εντολή Αλ. Τσίπρα µετά την καταστροφή στο Μάτι). Ενα σύστηµα που θα εστιάζει σε πολιτικές πρόληψης, µε αποτελεσµατικό επιχειρησιακό σχέδιο και σαφείς και καθορισµένες αρµοδιότητες των εµπλεκόµενων φορέων. Τέλος, καθίσταται αναγκαίος και ο ανασχεδιασµός των πόρων του Ταµείου Ανάκαµψης, αφού το τοπίο που διαµορφώνεται µετά τις καταστροφικές πυρκαγιές είναι εντελώς νέο και για την οικονοµία.

Documento Newsletter