Σε μία ακόμη επικοινωνιακή φιέστα, με τα σχολεία κλειστά και με πολλές αντιδράσεις από το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας, παρουσιάστηκε από τον πρωθυπουργό και την υπουργό Παιδείας το νέο πολυνομοσχέδιο με τίτλο «Αναβάθμιση του σχολείου και ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών».
Το νομοσχέδιο αυτό όχι μόνο δεν αναβαθμίζει το σχολείο αλλά το συρρικνώνει και το υποβαθμίζει, το μετατρέπει σε επιχείρηση και περιορίζει τον παιδαγωγικό του ρόλο.
Η αυτονομία της σχολικής μονάδας παρουσιάζεται ως καινοτομία, κάτι που ανέφερε η ΝΔ στο πρόγραμμά της, με την αιτιολογία ότι αποφεύγεται ο σφικτός εναγκαλισμός με το υπουργείο και επίσης προκρίνεται η οικονομική αυτονόμηση της σχολικής μονάδας. Αυτό οδηγεί στην εξεύρεση πόρων απ’ όπουδήποτε, δίνονται νέες δυνατότητες στον διευθυντή του σχολείου, ο οποίος παίζει καθοριστικό ρόλο στην πρόσληψη και αξιολόγηση του εκπαιδευτικού και την αξιοποίηση του σχολικού κτιρίου για επιμορφωτικές δράσεις. Με λίγα λόγια, το σχολείο από παιδαγωγικός χώρος μετατρέπεται σε πολυχώρο με σπόνσορες και μάνατζερ και δράσεις για αναζήτηση πόρων.
Δημιουργούνται σχολεία πολλών ταχυτήτων, ανάλογα με την οικονομική κατάστασή τους, η οποία θα προσελκύει τους ικανότερους εκπαιδευτικούς και τους οικονομικά ισχυρότερους μαθητές.
Αποτελεί, όμως, την ουσία της κυβερνητικής πολιτικής της ΝΔ, η οποία επικεντρώνεται στην αξιολόγηση, στον έμμεσο έλεγχο και στη χειραγώγηση του εκπαιδευτικού. Είναι εύλογες οι ανησυχίες και οι φόβοι των εκπαιδευτικών ότι η αξιολόγηση μπορεί να μετατραπεί σε εργαλείο το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε απολύσεις.
Αλλωστε αυτές οι επιλογές δεν είναι ξένες προς τον πρωθυπουργό, ο οποίος το 2013, ως υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, με ελαφρά τη συνείδηση προέβη στην κατάργηση 46 ειδικοτήτων των ΕΠΑΛ και τη διαθεσιμότητα-απόλυση 2.500 εκπαιδευτικών, κατακρίνοντάς τους ως τεμπέληδες και αμόρφωτους, με πραγματικό όμως σκοπό το δωράκι των πιο περιζήτητων ειδικοτήτων των ΕΠΑΛ στα ιδιωτικά ΙΕΚ.
Επιπλέον προωθείται η χρήση του πολλαπλού βιβλίου, κάτι που σημαίνει ότι παύει το ενιαίο βιβλίο σε όλα τα σχολεία της χώρας, ενισχύεται ουσιαστικά η εποπτεία των σχολείων με την παράλληλη δομή των συμβούλων εκπαίδευσης και με το πρόσχημα της αυτονομίας και της δημιουργικής πρωτοβουλίας μεταφέρονται στον εκπαιδευτικό επιπλέον καθήκοντα, τα οποία αφορούν και τη νέα μορφή των τετράμηνων δοκιμασιών.
Το σχολείο που παρουσίασαν ο πρωθυπουργός και η υπουργός Παιδείας είναι άλλη μια επιχείρηση που θέλει τον εκπαιδευτικό-εργαζόμενο έρμαιο και χειραγωγούμενο, αφού πλέον και με τον νόμο που προωθείται μπορεί να κριθεί ανεπαρκής και να κινδυνεύσει να χάσει την εργασία του παρά τις αντίθετες διαβεβαιώσεις.
Η πραγματική όμως αποστολή του σχολείου είναι η ολόπλευρη ανάπτυξη και εκπαίδευση του μαθητή, κάτι που δεν γίνεται με φαντεζί ανακοινώσεις σαν την ανεστραμμένη τάξη που στόχο έχει περισσότερο τη δημιουργία εντυπώσεων και όχι την ενίσχυση του παιδαγωγικού χαρακτήρα του σχολείου.
Δεν έγινε καμία αναφορά για μείωση των μαθητών στις τάξεις ώστε να δώσει ένα στίγμα πραγματικής ενίσχυσης της εκπαιδευτικής διαδικασίας, αφήνοντας πίσω το πρωτοφανές επίτευγμα της κυβέρνησης να αυξήσει τον αριθμό των μαθητών εν μέσω πανδημίας· δεν ακούσαμε για υλικοτεχνική υποστήριξη όλων των μαθητών για την τηλεκπαίδευση, ώστε να δοθούν έμπρακτα ίσες ευκαιρίες πρόσβασης στη γνώση σε όλα τα παιδιά· δεν ακούσαμε για την κάλυψη των κενών στα σχολεία μέσω της στελέχωσης με τους 10.500 διορισμούς που είχαν δρομολογηθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση και πάγωσαν, για να επανέλθουν με τους μισούς διορισμούς και καθυστερημένα.
Η πραγματική αναβάθμιση και ενδυνάμωση του δημόσιου σχολείου επιτυγχάνονται σε ένα σχολείο ελεύθερης έκφρασης, δημοκρατίας και συνεργασίας στη λήψη αποφάσεων, αναγνώρισης του δύσκολου και απαιτητικού έργου των εκπαιδευτικών και στήριξης των μαθητών με πράξεις ουσίας.
Η Ευαγγελία Μανιτσούδη είναι εκπαιδευτικός
