Ανατριχιαστικός «Candyman»

Ανατριχιαστικός «Candyman»

Μοντέρνα επανασύσταση της κλασικής ταινίας τρόμου του 1992 που προήλθε από ένα διήγημα του Κλάιβ Μπάρκερ.

Candyman (***)

Τρόμου αμερικανικής παραγωγής 2021 (91)

Σκηνοθεσία: Νία ΝταΚόστα Πρωταγωνιστούν: Γιάχια Αμπντούλ-Ματίν, Τιγιόνα Πάρις, Νέιθαν Στιούαρτ-Τζάρετ, Κόλμαν Ντομίνγκο

Το 1979 η γειτονιά που φιλοξενούσε το συγκρότημα εργατικών κατοικιών για αφροαμερικανούς στο Σικάγο ζούσε υπό τον τρόμο ενός αστικού μύθου για έναν υπερφυσικό ψυχοπαθή δολοφόνο με γάντζο στη θέση του χεριού του, ο οποίος εμφανίζονταν σε όσους είχαν το κουράγιο να πουν το όνομά Candyman πέντε φορές μπροστά στον καθρέφτη. Στη σημερινή εποχή, τίποτα δεν θυμίζει εκείνην την περιοχή που είναι πλέον κέντρο καλλιτεχνών, διανοούμενων και millennials. Εκεί θα μετακομίσει ένα νέο ζευγάρι καλλιτεχνών που βρίσκονται σε αντίθετη πορεία – ο Άντονι είναι ένας ταλαντούχος εικαστικός που ψάχνει ακόμη να βρει την καλλιτεχνική ταυτότητα του ενώ η Μπριάνα  διευθύνει με επιτυχία μια γκαλερί- και θα βιώσει εκ νέου τον μύθο του Candyman. 

Από το διήγημα “The Forbidden”, που ανήκει στη συλλογή των «Βιβλίων του Αίματος» χάρη στην οποία έγινε γνωστό το όνομα του Κλάιβ Μπάρκερ στα 80ς, προέρχεται η ιστορία του «Candyman». Ο πολύς Τζόρνταν Πιλ («Τρέξε», «Εμείς») αυτή τη φορά σε ρόλο σεναριογράφου, ανανεώνει υποδειγματικά τον παραδοσιακό αστικό μύθο με φρέσκιες ιδέες και μοντέρνα ματιά αφήνοντας το σκηνοθετικό τιμόνι στην ανερχόμενη Νία ΝταΚόστα («Little Woods») με την οποία συνυπογράφει το σενάριο. Ο εμπνευσμένος συνδυασμός horror film- πολιτικής αλληγορίας στο νέο «Candyman», προσφέρει την κατάλληλη μαγιά ώστε να οδηγηθεί η αιχμηρή κριτική γύρω από το διαχρονικό πρόβλημα του ρατσισμού και του φυλετικού μίσους στις ΗΠΑ σε ακαταμάχητα αιματοβαμμένα πεδία. Υπό αυτές τις συνθήκες η ιστορία (με αφετηρία το 1890) του μαύρου «μπαμπούλα» που βρίσκει φρικιαστικό θάνατο στα χέρια των λευκών βασανιστών του, είναι ταμάμ για τους Πιλ- ΝταΚόστα που κατασκευάζουν ένα στιβαρό και διαφορετικό αντιρατσιστικό θρίλερ υψηλών τόνων.  Επιπλέον, οι επιμέρους συμβολισμοί  πλην του ρατσιστικού ζητήματος και της καταγγελίας της αστυνομικής βίας, απλώνονται (με τη μορφή του σαρδόνιου σχολιασμού) γύρω από τις εκκεντρικές, μπλαζέ συμπεριφορές καλλιτεχνών και πλουσίων. Όλα αυτά με μια απόλυτα συνεπή και γεμάτη ανατροπές αφήγηση, πριν οδηγηθούμε στο δυνατό φινάλε κι ένα πρωτοφανές λουτρό αίματος που δικαιώνει πλήρως την τρομακτική φήμη του «Candyman».

Ο άνθρωπος του θεού (Man of god) (*)

Βιογραφική ελληνoρωσικής συμπαραγωγής 2021 (110)

Σκηνοθεσία: Γελένα Πόποβιτς Πρωταγωνιστούν: Άρης Σερβετάλης, Μίκι Ρουρκ, Χρήστος Λούλης, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Γιάννης Στάνκογλου, Τάνια Τρύπη

Η ζωή του Αγίου Νεκταρίου, που υπήρξε ιδιαίτερα λαοφιλής ιεράρχης και ριζοσπαστικός παιδαγωγός στα τέλη του 19ου- αρχές του 20ου αιώνα. Η ασκητική ζωή καθώς και η ταπεινοφροσύνη του προκαλούν τη ζήλια των υπόλοιπων κληρικών που τον συκοφαντούν.

Μια απλοϊκή κι εντελώς σχηματική αγιογραφία (κυριολεκτικά) που εγκαταλείπεται στην τύχη της με αποτέλεσμα να μην λειτουργεί τίποτα στο φιλμ. Οι διάλογοι είναι παρωχημένοι και αφελείς σε σημείο που κάποιες σεκάνς να μοιάζουν κωμικές, η κοινοτυπία (ακόμη κι αν δεν ξέρει κάποιος την ιστορία του Αγίου Νεκταρίου μπορεί να την φανταστεί με ακρίβεια) και το ανύπαρκτο σενάριο υπηρετούν το θρησκευτικό αίσθημα, η νηφαλιότητα του Σερβετάλη στέκει ερμηνευτικά μετέωρη μεταξύ του κατατονικού και του γκροτέσκου.   

Bacurau (***)

Περιπέτεια βραζιλιάνικης παραγωγής 2019 (131)

Σκηνοθεσία:  Κλέμπερ Μεντόνσα Φίλιου, Ζουλιάνο Ντορνέλες Πρωταγωνιστούν: Σόνια Μπράγκα, Ούντο Κίερ, Μπάρμπαρα Κόλεν, Τόμας Ακίνο, Σιλβέρο Περέιρα

Περίεργα πράγματα συμβαίνουν σε ένα απομονωμένο, μητριαρχικό χωριό της Βραζιλίας: άνθρωποι εξαφανίζονται, το σήμα χάνεται από τα κινητά τηλέφωνα των κατοίκων και κάποιοι παράξενοι μοτοσικλετιστές κάνουν την εμφάνισή τους. 

Μια διαφορετική πολιτική αλληγορία (το φτωχό χωριό συμβολίζει την Βραζιλία) δοσμένη μεν με όρους αιματοβαμμένου θρίλερ αλλά απόλυτα συνεπής και εύρυθμη στις ρηξικέλευθες θέσεις της. Χωρίς να χάνει στιγμή το χιούμορ ή την αισιοδοξία της, η ταινία καταφέρνει να είναι ταυτόχρονα απολαυστική, σοκαριστική και ξεκάθαρα επαναστατική.   

Ταξίδι μέσα από τη μνήμη (Reminiscence) (**)

Θρίλερ φαντασίας αμερικανικής παραγωγής 2021 (116)

Σκηνοθεσία: Λίζα Τζόι Πρωταγωνιστούν: Χιου Τζάκμαν, Ρεμπέκα Φέργκιουσον, Τάντι Νιούτον

Σε μια Γη που έχει σκεπαστεί στο μεγαλύτερο τμήμα της από παλιρροιακά  νερά ένας ιδιωτικός ντετέκτιβ βοηθάει τους πελάτες του να ανακτήσουν τις χαμένες μνήμες τους χάρη σε μια πρωτοποριακή συσκευή. Όταν ερωτευτεί μία πελάτισσα που χάνεται ξαφνικά από τη ζωή του, παλεύει να λύσει το μυστήριο της εξαφάνισης της. 

Η σχετικά καλή ιδέα («τίποτα δεν είναι πιο εθιστικό από το παρελθόν» ακούμε στην αρχή του φιλμ) δεν αξιοποιείται ικανοποιητικά όσο και όπως θα έπρεπε από την Λίζα Τζόι, δημιουργό του τηλεοπτικού Westworld. Πρόκειται για ένα προσχηματικό αισθηματικό δράμα -η οδύνη για τον ήρωα δεν είναι ποτέ βαθιά και κυρίως πειστική- που επιχειρεί δίχως ιδιαίτερη επιτυχία να βάλει στο ίδιο μίξερ το δυστοπικό sci-fi, το φιλμ νουάρ και το θρίλερ. 

M.A.S.H.(*****)

Κωμωδία αμερικανικής παραγωγής 1970 (116) 

Σκηνοθεσία: Ρόμπερτ Αλτμαν Πρωταγωνιστούν: Ντόναλντ Σάδερλαντ, Ελιοτ Γκουλντ, Ρόμπερτ Ντιβάλ

Πόλεμος στην Κορέα, 1951. Δύο χειρουργοί σε κινητό στρατιωτικό νοσοκομείο αντιμετωπίζουν την φρίκη του πολέμου με χιούμορ και διαφορετικό τρόπο ζωής. 

Η αξεπέραστη αντιπολεμική σάτιρα του Ρόμπερτ Άλτμαν βγήκε στις αίθουσες την εποχή που ο πόλεμος στο Βιετνάμ ήταν στο φόρτε του, με το σενάριο να προέρχεται από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Ρίτσαρντ Χούκερ. Το «M.A.S.H.» κατέκτησε τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών ενώ μερικούς μήνες αργότερα κέρδισε και το όσκαρ διασκευασμένου σεναρίου. Ανίερο χιούμορ, καταπληκτικοί πρώτοι και δεύτεροι ρόλοι, αυτοσχέδιοι διάλογοι, αναρχικό πνεύμα από έναν επαναστάτη που δρούσε στις παρυφές του Χόλιγουντ. 

Ετικέτες

Documento Newsletter