«Νέο ξεκίνημα με παλιά συνταγή» δεν γίνεται, ο ανασχηματισμός διέψευσε τις προσδοκίες που είχε δημιουργήσει το επιτελικό κράτος με τις διαρροές του το τελευταίο διάστημα και απέδειξε ότι ο πρωθυπουργός παραμένει δέσμιος εξαρτήσεων και ισορροπιών από από ισχυρά πολιτικά και επιχειρηματικά κέντρα.
Υπ’ αυτή την έννοια η μεγάλη έκπληξη του ανασχηματισμού δεν ήταν τα νέα πρόσωπα που μπήκαν στην κυβέρνηση – η μόνη ηχηρή ένταξη είναι του Κώστα Σκρέκα – αλλά ότι διατηρούν την θέση τους οι όχι και τόσο επιτυχημένοι υπουργοί.
Χαμένοι οι: Θεοδωρικάκος, Χατζηδάκης, Βρούτσης, Πέτσας
Κερδισμένοι οι: Σκρέκας, Βορίδης, Κεραμέως, Άδωνις
Ο μεγάλος χαμένος του ανασχηματισμού είναι ο μέχρι πρότινος υπουργός Εσωτερικών, Τάκης Θεοδωρικάκος ο οποίος πηγαίνει σπίτι του. Πρόκειται για κίνηση που επιβεβαιώνει ότι ο πάλαι ποτέ ισχυρός του κλειστού συστήματος περί τον πρωθυπουργό που έπαιξε ρόλο στην πορεία του Κυριάκου Μητσοτάκη προς την προεδρία του κόμματος και την πρωθυπουργια, είχε αυτονομηθεί σε σημαντικό βαθμό και είχε έλθει σε ρήξη με τον πυρήνα του επιτελικού κράτους, και τους Γρηγόρη Δημητριάδη και Γιώργο Γεραπετρίτη. Όπως λένε άνθρωποι πέριξ του Μεγάρου Μαξίμου «ο Τάκης είχε ανοιχτεί πολύ και έκανε δικά του παιχνίδια».
Χαμένος είναι φυσικά ο Γιάννης Βρούτσης που χρεώθηκε την γκάφα με τα φάρμακα των χαμηλοσυνταξιούχων κι ας μην ήταν δική του η ευθύνη. Για να μη βγει πάντως στα κεραμίδια του έδωσαν την θέση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου.
Στους χαμένους είναι και ο αντιπρόεδρος της ΝΔ, υπουργός Ενέργειας και Περιβάλλοντος, Κωστής Χατζηδάκης που υποβαθμίστηκε στο υπουργείο Εργασίας. Αντίστοιχα κερδισμένος και ίσως η μεγαλύτερη έκπληξη του ανασχηματισμού είναι η τοποθέτηση στο υπουργείο – που στο επόμενο διάστημα θα διαχειριστεί σοβάρα project -του Κώστα Σκρέκα, ο οποίος είχε διατελέσει παλαιότερα επί Αντώνη Σαμαρά υπουργός Ανάπτυξης, δίχως όμως να μπορεί τώρα να χρεωθεί στους “σαμαρικούς”. Το επιχείρημα ότι ο πρωθυπουργός θέλει ένα πρόσωπο με ισχυρό μεταρρυθμιστικό προφίλ και αντίστοιχες νεοφιλελεύθερες απόψεις για το υπουργείο Εργασίας, δεν είναι επαρκής για να δικαιολογήσει την υποβάθμιση του κ. Χατζηδάκη. Και στην δική του περίπτωση επιβεβαιώνονται πληροφορίες το τελευταίο διάστημα για προστριβές του με το Μέγαρο Μαξίμου ακριβώς λόγω διαφωνιών για τα επιχειρηματικά projects.
Στα αξιοσημείωτα είναι οι αλλαγές που έκανε ο πρωθυπουργός στο επικοινωνιακό επιτελείο και στον πυρήνα του επιτελικού κράτους. Αν και ο Στέλιος Πέτσας επρόκειτο να απομακρυνθεί από την θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου, για να προετοιμαστεί για την κάθοδό τους στις επόμενες εκλογές με σταυρό, εντούτοις η θέση υφυπουργού Εσωτερικών είναι σαφώς υποβάθμιση και σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί ανταμοιβή από την πλευρά του πρωθυπουργού για τις μέχρι τώρα υπηρεσίες του στο πεδίο της εκπροσώπησης. Ο κ. Πέτσας χρεώνεται ότι “ήταν πολύ συγκεντρωτικός στο πεδίο της εκπροσώπησης” και δεν έδωσε και χώρο στην αναπληρώτριά του Αριστοτελεία Πελώνη, η οποία παρέμεινε στην ίδια θέση. Ο Χρήστος Ταραντίλης, που ανέλαβε κυβερνητικός εκπρόσωπος, αν και δεν διαθέτει εμπειρία στην εκπροσώπηση -κάτι που φάνηκε και στο τρακ που είχε κατά την ανακοίνωση της νέας κυβέρνησης- είναι στο πυρήνα τον στελεχών που εμπιστεύεται ο πρωθυπουργός, όπως και ο Θοδωρής Λιβάνιος, τον οποίο πήρε από το υφυπουργείο Εσωτερικών. Υπ αυτή την έννοια ο πρωθυπουργός κάνει πιο σφιχτό τον πυρήνα του επιτελικού κράτους.
Ενδιαφέρον έχει σε κάθε περίπτωση η μετακίνηση σε κεντρικό υπουργείο του Μάκη Βορίδη, ο οποίος έχει διατελέσει και στο παρελθόν στο ίδιο υπουργείο. Εάν μάλιστα με αυτή την κυβέρνηση πάει σε εκλογές -όπως είναι πολύ πιθανό πια- ένας σκληρός δεξιός με σχέσεις πάντα με τον Αντώνη Σαμαρά θα αναλάβει σημαντικό ρόλο για την εκλογική προετοιμασία. Στο καθαρά συμβολικό πεδίο με την ένταξη της Σοφίας Βούλτεψη, σηματοδοτεί ότι δίνει το υπουργείο Μετανάστευσης στο οποίο είναι ο Νότης Μηταράκης, σε δύο σαμαρικά στελέχη. Η απομάκρυνση του Γιώργου Κουμουτσάκου περνάει απλώς απαρατήρητη. Ο κ. Κουμουτσάκος έχει απομακρυνθεί από τον καραμανλικό πυρήνα, ενώ δεν ήταν του κλίματος του κ. Μητσοτάκη. Η ανάληψη από τον Σπήλιο Λιβανό του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης επιβεβαιώνει ότι ο κ. Μητσοτάκης θέλει πάντα να διατηρεί καλές σχέσεις με ισχυρούς παράγοντες.
Στις εκπλήξεις θα μπορούσε να θεωρηθεί η παραμονή του Άδωνη Γεωργιάδη στο υπουργείο Ανάπτυξης. Αν και αποψιλωμένος διατηρεί την θέση του, ενώ είναι γνωστό ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα τον προτιμούσε ακόμη και εκτός κυβέρνησης. Στην μάχη των πολιτικών παρασκηνίων, κερδισμένη βγαίνει και η Νίκη Κεραμέως. Παρότι το τελευταίο διάστημα υπήρχαν αιτιάσεις ότι με την συγκεντρωτικότητά της είχε διαρρήξει τις σχέσεις της με όλους τους παράγοντες του υπουργείου, η κ. Κεραμέως διατηρεί την θέση της, η μία υφυπουργός της Σοφία Ζαχαράκη μετακινείται σε άλλη θέση υφυπουργού, ενώ ο κ. Διγαλάκης -που το τελευταίο διάστημα δεν έκρυβε τις πολύ κακές σχέσεις του με την υπουργό- έμεινε εντελώς εκτός κυβέρνησης.
Δεν είναι δίχως σημασία ότι στον Γιάννη Βρούτση έδωσε την θέση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου, ενώ τοποθέτησε και τον Θανάση Πλεύρη, αμφότεροι σαμαρικοί, ο δε κ. Πλεύρης γνωστός για τις σκληρές δεξιές του απόψεις. Η εκπροσώπηση της κοινοβουλευτικής ομάδας συμπληρώνεται από ένα ακόμη πρόσωπο με παρόμοιες πολιτικές απόψεις, του Χρήστου Μπουκώρου, παρότι μπορεί να θεωρηθεί και ως εξισορρόπηση στην Μαγνησία έναντι της Ζέττας Μακρή.
Οι “νέες αφίξεις”, επίσης δεν δικαιολογούν τον ανασχηματισμό που υποτίθεται ότι θα ενίσχυε την κοινοβουλευτική ομάδα αφού περιορίζονται ουσιαστικά στην Ζέττα Μακρή, στον Γιώργο Στύλιο, που είχε διατελέσει και στο παρελθόν υφυπουργός, και στον Άγγελο Συρίγο -μακριά όμως από τον τομέα των Εξωτερικών στον οποίο δραστηριοποιείται τα τελευταία χρόνια- και του Κώστα Κατσαφάδου, ίσως του μόνου καραμανλικού που μπήκε με τον ανασχηματισμό.
Όσον αφορά τις σχέσεις με τα κομματικά υποσυστήματα οι σαμαρικοί διατηρούν την θέση τους και ενδεχομένως ενισχύονται αφού παίρνουν το κεντρικό υπουργείο Εσωτερικών και τους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους ενώ οι καραμανλικοί παραμένουν εκτός παιχνιδιού όπως άλλωστε από την αρχή.
