Η Πορτογαλία είναι μια χώρα του ευρωπαϊκού νότου με πολλά μεγέθη (αλλά και προβλήματα) αντίστοιχα αυτών που έχουμε στην Ελλάδα.
Δεν είναι πλούσια. Δεν είναι ισχυρή. Δεν μετράει και πολύ ο λόγος της στα κλιμάκια των Βρυξελλών. Αναζητά με δυσκολία τον μεταμνημονιακό δρόμο της και έχει και αυτή μπροστά της τον γολγοθά της πανδημίας.
Αντίθετα όμως από τους καθ’ ημάς νεοφιλελεύθερους φωστήρες, εκεί, κανείς δεν έσπευσε να δηλώσει ότι τίθενται υπό συζήτηση τα πάσης φύσεως επιδόματακαι μισθοί εργαζομένων και συνταξιούχων. Κανείς δεν άρχισε -πριν υλοποιήσει το παραμικρό μέτρο και ενώ έχει κάνει μόνο εξαγγελίες- να στέλνει τους βουλευτές του στα πάνελ για να μας καλέσουν να σκεφτούμε ότι δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια παροχών. Με απλά λόγια κανείς εκεί δεν φέρεται σαν τον Γεωργιάδη, τον Καιρίδη και τους άλλους που γυρνούν από πάνελ σε πάνελ προσπαθώντας να κρυφτούν πίσω από το δάχτυλό τους.
Δυστυχώς για αυτούς τόσες ευθύνες δεν μπορούν να κρυφτούν πίσω από ένα δάχτυλο. Γιατί με 800 ευρώ, που θα δοθούν κάποια στιγμή τις επόμενες εβδομάδες, αντί του μισθού που θα καταβαλλόταν υπό κανονικές συνθήκες, δεν πληρώνονται λογαριασμοί, ενοίκια και δόσεις κάθε είδους υποχρεώσεων και «ρυθμίσεων».
Με άλλα λόγια δεν είναι δυνατόν στη σημερινή Ελλάδα να «κλείνουν» οι εισπρακτικές όσο διαρκεί η κρίση» αλλά να παραμένει «ανοιχτή» η υποχρέωση του πολίτη να πληρώσει τη ΔΕΗ, τις τράπεζες και την εφορία. Όπως δεν είναι δυνατόν, για παράδειγμα, να υπάρχει ήδη πρόνοια αναστολής φορολογικών υποχρεώσεων για μεγαλοϊδιοκτήτες εμπορικών ακινήτων που θα συνεχίσουν να εισπράττουν το 60% του ενοικίου και να είναι υποχρεωμένοι να ανταποκριθούν σε όλες τους τις υποχρεώσεις απλοί καθημερινοί άνθρωποι που εργάζονται σε αντίξοες συνθήκες χωρίς πλέον να γνωρίζουν εάν και πότε θα πληρωθούν και πόσα ακριβώς θα εισπράξουν.
Οι καιροί ου μενετοί. Και αυτό απαιτεί πολλαπλές ουσιαστικές δράσεις τώρα! Κάτι τέτοιο όμως προϋποθέτει να μην κρυφτούν απλά κάτω από το χαλί οι νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες αλλά να μπουν οριστικά στην άκρη, πριν καταλήξουν -όπως πρέπει- στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας.
