Το μαζικό κίνημα οργής που ξέσπασε στις Ηνωμένες Πολιτείες και γιγαντώθηκε σε πολλές γωνιές του πλανήτη μετά τη δολοφονία του Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ τον περασμένο Μάιο στη Μινεσότα γέννησε την ελπίδα ότι θα επέλθει επιτέλους αλλαγή στις συστημικές κοινωνικές ανισότητες και στην εδραιωμένη στους κόλπους της αστυνομίας χρήση υπέρμετρης βίας.
Ακολούθησαν ορδές δημοσιευμάτων με τις αλλαγές που πυροδότησαν η δολοφονία Φλόιντ και ο λαϊκός ξεσηκωμός. Τίτλοι όπως «Τι συμβαίνει έναν μήνα μετά» ή δύο μήνες μετά συνόδευαν άρθρα που μιλούσαν για αποφάσεις σε πολιτειακό ή τοπικό επίπεδο για απαγόρευση της πρακτικής του κεφαλοκλειδώματος ή των απροειδοποίητων εφόδων από την αστυνομία στα σπίτια των πολιτών, για την απομάκρυνση αγαλμάτων προσωπικοτήτων συνδεδεμένων με αποικιοκρατικές ή ρατσιστικές ιδέες και πρακτικές, για αλλαγή εμπορικών επωνυμιών σε πασίγνωστα προϊόντα.
Τρεις μήνες μετά το ερώτημα «τι έχει αλλάξει επί της ουσίας για να αντιμετωπιστεί η συστημική χρήση βίας από την αστυνομία;» παρέμενε πρακτικά αναπάντητο.
Ο πισώπλατος επταπλός πυροβολισμός του 29χρονου Αφροαμερικανού Τζέικομπ Μπλέικ την περασμένη εβδομάδα, την ώρα που έμπαινε στο αυτοκίνητό του, ξεσήκωσε νέο κύμα διαμαρτυρίας στις ΗΠΑ και έφερε ξανά στην επικαιρότητα το αίτημα της αλλαγής. «Πρέπει να πιστέψουμε ότι τα δύο πράγματα που μπορεί να κάνει ένας αστυνομικός είναι είτε τίποτε είτε να πυροβολήσει κάποιον πισώπλατα επτά φορές;
Τι απέγιναν οι προειδοποιητικές βολές; Και τι ρόλο είχαν οι πρώτοι έξι πυροβολισμοί αν στόχος ήταν η ακινητοποίηση του υπόπτου;» αναρωτήθηκε ο παρουσιαστής του «Daily Show» Τρέβορ Νόα.
Εύλογα ερωτήματα που απαιτούν απάντηση.
