Μπορεί η καλύτερη στιγμή της Αμερικανίδας γερουσιάστριας Κάμαλα Χάρις στην καμπάνια διεκδίκησης του χρίσματος των Δημοκρατικών για τις προεδρικές εκλογές να ήταν όταν «έστησε στον τοίχο» τον σημερινό υποψήφιο Τζο Μπάιντεν με αφορμή παλαιότερες δηλώσεις του ότι συνεργάστηκε επιτυχημένα με γερουσιαστές υπέρμαχους της πολιτικής φυλετικού διαχωρισμού, ωστόσο η επιλογή της ως υποψήφιας αντιπροέδρου του Μπάιντεν κάθε άλλο παρά έκπληξη ήταν.
Από καιρό είχε διαρρεύσει ότι ο αντίπαλος του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στις εκλογές του Νοεμβρίου δεχόταν πιέσεις με το σκεπτικό ότι η 55άχρονη Χάρις συνδυάζει δύο σημαντικά στοιχεία. Πρώτον, θα είναι η πρώτη μαύρη Αμερικανίδα (με ρίζες από την Ασία και την Καραϊβική) που επιλέγεται σε αυτήν τη θέση (μόλις η τρίτη γυναίκα στην εκλογική ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών) σε μια εποχή –στον απόηχο της δολοφονίας Φλόιντ που αναζωπύρωσε το κίνημα κατά της αστυνομικής βαναυσότητας και των φυλετικών ανισοτήτων– που επιτάσσει ανάλογες επιλογές.
Παράλληλα, η καταγωγή της ταιριάζει με την κατεξοχήν βάση υποστηρικτών του Μπάιντεν, τους μαύρους ψηφοφόρους, η προσέλκυση των οποίων στις κάλπες θεωρείται κλειδί για την έκβαση των εκλογών. Δεύτερον, η καριέρα της Χάρις σε ανώτερες εισαγγελικές θέσεις σε πολιτειακό και περιφερειακό επίπεδο, η οποία της έδωσε τη φήμη τής πολύ σκληρής εισαγγελέα, κλείνει το μάτι και στους λευκούς Αμερικανούς που ανησυχούν για τις επιθέσεις που εξαπολύονται κατά της υψηλής χρηματοδότησης της αστυνομίας.
Παρότι ο πρόεδρος Τραμπ έσπευσε να τη χαρακτηρίσει πέρα από «μοχθηρή» και την «πιο φιλελεύθερη αριστερή» που έχει κατέβει ποτέ για αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, η Χάρις θεωρείται μετριοπαθής πολιτικός που υπηρετεί το δόγμα «νόμος και τάξη». Και κάπου εκεί το επιτελείο Τραμπ δυσκολεύεται να βρει πατήματα για να «χτυπήσει» την υποψήφια αντιπρόεδρο.
