Ανάλυση Guardian: Είτε η Ρωσία ήταν πίσω από τις εκρήξεις του Nord Stream είτε όχι, λίγα διακυβεύονταν

Ανάλυση Guardian: Είτε η Ρωσία ήταν πίσω από τις εκρήξεις του Nord Stream είτε όχι, λίγα διακυβεύονταν

Πιθανότατα να μην καταστεί ποτέ δυνατό να προσδιοριστεί εάν οι υποβρύχιες εκρήξεις της Δευτέρας στους δύο αγωγούς φυσικού αερίου Nord Stream ήταν έργο ρωσικής δολιοφθοράς. Ωστόσο, όπως επισημαίνει σε δημοσίευμά του ο βρετανικός Guardian: «Είτε η Ρωσία βρισκόταν πίσω από τις εκρήξεις του Nord Stream είτε όχι, ελάχιστα διακυβεύονταν».

Δείτε επίσης: Βαλτική: Θρίλερ χωρίς τέλος με τον Nord Stream – Αναφορές και για τέταρτη διαρροή στους αγωγούς φυσικού αερίου

Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, τα επεισόδια σημειώθηκαν κοντά, αλλά λίγο έξω, από τα χωρικά ύδατα των 12 μιλίων του Bornholm της Δανίας στη Βαλτική Θάλασσα, το είδος της βαθμονόμησης που θα μπορούσε να αναμένεται από έναν κρατικό παράγοντα που έχει επίγνωση της ένταξης της χώρας στο ΝΑΤΟ.

Αυτό που δεν είναι άμεσα σαφές είναι πώς θα είχε πραγματοποιηθεί οποιαδήποτε επίθεση. Ένα υποβρύχιο που στοχεύει τους αγωγούς θα έπρεπε να είχε εντοπιστεί στα σχετικά ρηχά νερά της Βαλτικής, όπου τα βάθη σπάνια ξεπερνούν τα 100 μέτρα. Δεν γίνεται όμως καμία αναφορά για υποβρύχια από τις χώρες που ερευνούν τα περιστατικά.

Ούτε η Βαλτική είναι η τοποθεσία όπου θα ήταν λογικό να αναπτυχθούν τα υποβρύχια Losharik βαθέων υδάτων, τα οποία θα μπορούσαν να αναπτυχθούν από τους Ρώσους για να κόψουν τα καλώδια επικοινωνίας που εκτείνονται βαθιά κάτω από τον Ατλαντικό, όπου τα νερά έχουν μέσο βάθος περισσότερο από 3.500 μέτρα.

Μια βρετανική στρατιωτική πηγή υπέθεσε ότι οι νάρκες μπορεί να είχαν τοποθετηθεί διακριτικά από ένα εμπορικό σκάφος και να είχαν πυροδοτηθεί μέρες ή εβδομάδες αργότερα. Αυτή θα ήταν μια επιχείρηση που θα έπρεπε να είχε γίνει με κάποια προσοχή, αλλά όχι ιδιαίτερα εξειδικευμένους στρατιωτικούς πόρους.

Αυτό το τελευταίο μέρος είναι εικασίες και δυτικοί αξιωματούχοι έσπευσαν να τονίσουν την Τρίτη ότι οι εκρήξεις φάνηκε να επηρέασαν περιουσιακά στοιχεία ρωσικής ιδιοκτησίας.

Ο αγωγός Nord Stream 1 μεταξύ Ρωσίας και Γερμανίας ανήκει κατά 51% στην Gazprom, τον ενεργειακό κολοσσό με έδρα την Αγία Πετρούπολη, ενώ ο Nord Stream 2 ανήκει σε ελβετική θυγατρική της ίδιας εταιρείας. Κανένα από αυτά τα περιουσιακά στοιχεία δεν θα απαιτούσε, με αυτή τη σκέψη, κανενός είδους αντίδραση από το ΝΑΤΟ ή άλλη δυτική απάντηση.

Αλλά το γεγονός παραμένει ότι δύο υποθαλάσσιοι αγωγοί έχουν σπάσει σε ένα 24ωρο. Έχουν σχεδιαστεί για να είναι σκληροί: κάθε τμήμα του αγωγού Nord Stream 1, λέει η βιβλιογραφία της εταιρείας, έχει μια χαλύβδινη θήκη πάχους 27 έως 41 mm, που με τη σειρά της περιβάλλεται από επίστρωση σκυροδέματος 60 έως 110 mm.

Μία από τις εκρήξεις ήταν μεγέθους 2,3 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, την οποία Δανοί ειδικοί περιέγραψαν ως αντίστοιχη με μια ισχυρή βόμβα από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Επομένως, δεν πρόκειται για ένα εντελώς ασήμαντο περιστατικό, οι συνέπειες του οποίου συζητήθηκαν από ανώτερα ρωσικά στελέχη την Τρίτη.

Ο Ντμίτρι Πεσκόφ, εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, δήλωσε: «Αυτό είναι ένα θέμα που σχετίζεται με την ενεργειακή ασφάλεια ολόκληρης της ηπείρου». Ωστόσο, ο Nord Stream 2 δεν άνοιξε ποτέ και ο αρχικός αγωγός έκλεισε επ’ αόριστον για επισκευές στις αρχές Σεπτεμβρίου. Έτσι, ο ισχυρισμός της ΕΕ ότι δεν υπήρχε αντίκτυπος στην ασφάλεια έγινε πιστευτός σε πρώτη φάση.

Το επεισόδιο μοιάζει με μια σειρά περιστατικών που επηρέασαν πετρελαιοφόρα στον Κόλπο πριν από τρία χρόνια, προσεκτικά βαθμονομημένα για να προκαλούν ή να δημιουργούν φόβο – αλλά όχι για να προκαλέσουν βαθιά ζημιά. Σε μια περίπτωση, νάρκες τοποθετήθηκαν σε δεξαμενόπλοιο με ιαπωνική σημαία.

Εάν η Ρωσία βρισκόταν πίσω από τις εκρήξεις του Nord Stream, οι αξιωματούχοι του Κρεμλίνου μπορεί να αισθάνονται ότι έχουν αναλάβει μια απογοητευτική επίδειξη. Αλλά σε αυτή την περίπτωση διακυβεύονταν σχετικά λίγα πράμγατα.

Με δεδομένα τα προβλήματα της Ρωσίας στην Ουκρανία, η ιδέα ότι η Μόσχα θα τολμούσε να στοχεύσει τους δυτικούς υποθαλάσσιους αγωγούς και τα καλώδια στη Βαλτική Θάλασσα και αλλού παραμένει δύσκολο να το πιστέψει κανείς…

Πηγή: Guardian

Documento Newsletter