Aνάλυση BBC: Σοβαρό πλήγμα για τη Χαμάς ο θάνατος του Σινουάρ, αλλά όχι το τέλος του πολέμου

Aνάλυση BBC: Σοβαρό πλήγμα για τη Χαμάς ο θάνατος του Σινουάρ, αλλά όχι το τέλος του πολέμου

Η δολοφονία του Γιαχία Σινουάρ είναι η μεγαλύτερη νίκη του Ισραήλ μέχρι στιγμής στον πόλεμο κατά της Χαμάς στη Γάζα, αναφέρει σε ανάλυσή του το BBC.

Ο θάνατός του είναι ένα σοβαρό πλήγμα για τη Χαμάς, την οργάνωση που μετέτρεψε σε μια μαχητική δύναμη που προκάλεσε τη μεγαλύτερη ήττα στο κράτος του Ισραήλ στην ιστορία του. Δεν σκοτώθηκε σε μια προγραμματισμένη επιχείρηση των ειδικών δυνάμεων, αλλά σε μια τυχαία συνάντηση με τις ισραηλινές δυνάμεις στη Ράφα στη νότια Γάζα, γράφει το BBC σε ανάλυση μετά την επιβεβαίωση του θανάτου του.

Μια φωτογραφία που τραβήχτηκε στη σκηνή δείχνει τον Σινουάρ, ντυμένο με πολεμικό εξοπλισμό, να κείτεται νεκρός στα ερείπια ενός κτιρίου που είχε χτυπηθεί από βλήμα άρματος μάχης.

Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου επαίνεσε τους στρατιώτες και ξεκαθάρισε ότι όσο μεγάλη και αν είναι η νίκη, δεν είναι το τέλος του πολέμου.

«Σήμερα ξεκαθαρίσαμε για άλλη μια φορά τι συμβαίνει σε όσους μας βλάπτουν. Σήμερα δείξαμε για άλλη μια φορά στον κόσμο τη νίκη του καλού επί του κακού. Αλλά ο πόλεμος, αγαπητοί μου, δεν έχει τελειώσει ακόμα. Είναι δύσκολος και μας κοστίζει ακριβά. Μπροστά μας βρίσκονται ακόμη μεγάλες προκλήσεις. Χρειαζόμαστε αντοχή, ενότητα, θάρρος και σταθερότητα. Μαζί θα πολεμήσουμε, και με τη βοήθεια του Θεού – μαζί θα νικήσουμε».

Ο Νετανιάχου και το ποσοστό των Ισραηλινών που υποστηρίζουν τον πόλεμο στη Γάζα χρειάζονταν μια νίκη.

Ο πρωθυπουργός έχει επαναλάβει πολλές φορές τους πολεμικούς του στόχους – την καταστροφή της Χαμάς ως στρατιωτικής και πολιτικής δύναμης και την επιστροφή των ομήρων στην πατρίδα. Κανένας από τους δύο δεν έχει επιτευχθεί, παρά τον ένα χρόνο πολέμου που έχει σκοτώσει τουλάχιστον 42.000 Παλαιστίνιους και έχει αφήσει μεγάλο μέρος της Γάζας σε ερείπια.

Αλλά οι υπόλοιποι όμηροι δεν είναι ελεύθεροι και η Χαμάς πολεμά και μερικές φορές σκοτώνει ισραηλινά στρατεύματα.
Η δολοφονία του Σινουάρ ήταν η νίκη που ήθελε το Ισραήλ. Αλλά μέχρι ο Νετανιάχου να μπορεί να ισχυριστεί ότι οι άλλοι πολεμικοί στόχοι έχουν επιτευχθεί, ο πόλεμος, όπως λέει, θα συνεχιστεί.

Ο Γιαχία Σινουάρ γεννήθηκε το 1962 σε έναν προσφυγικό καταυλισμό στο Χαν Γιουνίς στη Λωρίδα της Γάζας. Ήταν πέντε ετών όταν την κατέλαβε το Ισραήλ από την Αίγυπτο στον πόλεμο της Μέσης Ανατολής το 1967.

Η οικογένειά του ήταν ανάμεσα σε περισσότερους από 700.000 Παλαιστίνιους που έφυγαν ή εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους από τις ισραηλινές δυνάμεις στον πόλεμο του 1948, στον οποίο το Ισραήλ κέρδισε την ανεξαρτησία του.
Η οικογένειά του καταγόταν από την πόλη που σήμερα είναι γνωστή ως Ασκελόν, η οποία βρίσκεται κοντά στα βόρεια σύνορα της Λωρίδας της Γάζας.

Στα 20 του χρόνια, καταδικάστηκε από το Ισραήλ για τη δολοφονία τεσσάρων Παλαιστίνιων πληροφοριοδοτών. Κατά τη διάρκεια των 22 ετών στη φυλακή έμαθε εβραϊκά, μελέτησε τους εχθρούς του και πίστευε ότι είχε βρει τον τρόπο να τους πολεμήσει. Ο χρόνος του στη φυλακή σήμαινε επίσης ότι το Ισραήλ είχε τα οδοντιατρικά του αρχεία και ένα δείγμα του DNA του, πράγμα που σήμαινε ότι μπορούσαν να αναγνωρίσουν το σώμα του.

Ο Γιαχία Σινουάρ απελευθερώθηκε ως ένας από τους περισσότερους από 1.000 Παλαιστίνιους κρατούμενους που ανταλλάχθηκαν το 2011 με έναν μόνο Ισραηλινό στρατιώτη, τον Gilad Shalit.

Στις 7 Οκτωβρίου του περασμένου έτους, με μια σχολαστικά σχεδιασμένη σειρά επιθέσεων, ο Σινουάρ και οι άνδρες του προκάλεσαν τη χειρότερη ήττα του Ισραήλ – και ένα συλλογικό τραύμα που εξακολουθεί να είναι βαθιά αισθητό.

Η δολοφονία περίπου 1.200 Ισραηλινών, η ομηρία και οι πανηγυρισμοί των εχθρών τους θύμισαν για πολλούς Ισραηλινούς το ναζιστικό ολοκαύτωμα.

Η εμπειρία του ίδιου του Sinwar σε μια ανταλλαγή αιχμαλώτων πρέπει να τον έπεισε για την αξία και τη δύναμη της λήψης ομήρων.

Στο Τελ Αβίβ οι οικογένειες των υπόλοιπων 101 ομήρων στη Γάζα -το Ισραήλ λέει ότι οι μισοί από αυτούς μπορεί να είναι ήδη νεκροί- συγκεντρώθηκαν στην πλατεία στην οποία συγκεντρώνονται εδώ και ένα χρόνο, προτρέποντας την ισραηλινή κυβέρνηση να ξεκινήσει μια νέα διαπραγμάτευση για να επιστρέψουν οι άνθρωποί τους στην πατρίδα τους.

Η Einav Zangauker, μητέρα του ομήρου Matan Zangauker απηύθυνε έκκληση στον πρωθυπουργό: «Νετανιάχου, μην θάψεις τους ομήρους. Βγες τώρα στους διαμεσολαβητές και στο κοινό και παρουσίασε μια νέα ισραηλινή πρωτοβουλία. «Για τον Matan μου και τους υπόλοιπους ομήρους στις σήραγγες, ο χρόνος έχει τελειώσει. Έχετε τις φωτογραφίες της νίκης. Τώρα φέρτε μια συμφωνία! Αν ο Νετανιάχου δεν εκμεταλλευτεί αυτή τη στιγμή και δεν σηκωθεί τώρα για να παρουσιάσει μια νέα ισραηλινή πρωτοβουλία – ακόμη και σε βάρος του τερματισμού του πολέμου – σημαίνει ότι έχει αποφασίσει να εγκαταλείψει τους ομήρους σε μια προσπάθεια να παρατείνει τον πόλεμο και να οχυρώσει την ηγεμονία του. «Δεν θα τα παρατήσουμε μέχρι να επιστρέψουν όλοι».

Πολλοί Ισραηλινοί πιστεύουν ότι ο Νετανιάχου θέλει να παρατείνει τον πόλεμο στη Γάζα για να αναβάλλει την ημέρα του λογαριασμού για το μερίδιο που του αναλογεί στις αποτυχίες ασφαλείας που επέτρεψαν στον Σινουάρ και τους άνδρες του να εισέλθουν στο Ισραήλ και για να αναβάλει ίσως επ’ αόριστον την επανάληψη της δίκης του για σοβαρές κατηγορίες διαφθοράς.

Ο ίδιος αρνείται αυτές τις κατηγορίες, επιμένοντας ότι μόνο αυτό που αποκαλεί «ολοκληρωτική νίκη» στη Γάζα επί της Χαμάς θα αποκαταστήσει την ισραηλινή ασφάλεια.

Όπως και άλλοι ειδησεογραφικοί οργανισμοί, το Ισραήλ δεν αφήνει το BBC να περάσει στη Γάζα παρά μόνο σε σπάνια, εποπτευόμενα ταξίδια με τον στρατό.

Στα ερείπια του Χαν Γιουνίς, της γενέτειρας του Σινουάρ, οι Παλαιστίνιοι που έδωσαν συνέντευξη στο BBC μιλώντας σε τοπικούς έμπιστους ελεύθερους επαγγελματίες ήταν ανυποχώρητοί. Είπαν ότι ο πόλεμος θα συνεχιστεί.

Αυτός ο πόλεμος δεν εξαρτάται από τον Σινουάρ, τον Χανίγια ή τον Μισάλ, ούτε από οποιονδήποτε ηγέτη ή αξιωματούχο», δήλωσε ο Dr Ramadan Faris.

«Είναι ένας πόλεμος εξόντωσης κατά του παλαιστινιακού λαού, όπως όλοι γνωρίζουμε και καταλαβαίνουμε. Το ζήτημα είναι πολύ μεγαλύτερο από τον Σινουάρ ή οποιονδήποτε άλλον».

Ο Ανταν Aσούρ δήλωσε ότι κάποιοι άνθρωποι ήταν λυπημένοι και άλλοι ήταν αδιάφοροι για τον Σινουάρ. «Δεν κυνηγούν μόνο εμάς. Θέλουν ολόκληρη τη Μέση Ανατολή. Πολεμούν στο Λίβανο, τη Συρία και την Υεμένη… Αυτός είναι ένας πόλεμος ανάμεσα σε εμάς και τους Εβραίους από το 1919, πάνω από 100 χρόνια».

Ρωτήθηκε αν ο θάνατος του Σινουάρ θα επηρεάσει τη Χαμάς. «Ελπίζω όχι, με τη θέληση του Θεού. Επιτρέψτε μου να εξηγήσω: Η Χαμάς δεν είναι μόνο ο Σινουάρ… Είναι o αγώνας ενός λαού».

Ο πόλεμος συνεχίζεται στη Γάζα. Είκοσι πέντε Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν σε επιδρομή στη βόρεια Γάζα. Το Ισραήλ δήλωσε ότι χτύπησε ένα κέντρο διοίκησης της Χαμάς. Οι γιατροί στο τοπικό νοσοκομείο δήλωσαν ότι οι δεκάδες τραυματίες που περιέθαλψαν ήταν άμαχοι.

Οι ρίψεις βοήθειας με αλεξίπτωτα συνεχίστηκαν αφού οι Αμερικανοί είπαν ότι το Ισραήλ πρέπει να επιτρέψει την είσοδο περισσότερων τροφίμων και προμηθειών βοήθειας.

Κάθε ηγέτης της Χαμάς από τη δεκαετία του 1990 έχει σκοτωθεί από το Ισραήλ, αλλά πάντα υπήρχε ένας διάδοχος. Καθώς το Ισραήλ γιορτάζει τη δολοφονία του Σινουάρ, η Χαμάς εξακολουθεί να έχει τους ομήρους της και εξακολουθεί να πολεμά.

Ποιος ήταν ο Γιαχία Σινουάρ

Ο Γιαχία Σινουάρ, ο βασικός αρχιτέκτονας της επίθεσης της Χαμάς στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου 2023, ο πλέον καταζητούμενος εχθρός του Ισραήλ τους τελευταίους μήνες, σκοτώθηκε σε μάχες μεταξύ Ισραηλινών στρατιωτών και Παλαιστινίων μαχητών στη Λωρίδα της Γάζας.

Ο ασκητής, με τα άσπρα μαλλιά και τα πυκνά μαύρα φρύδια επιβλήθηκε με τα χρόνια και άλλαξε την ισορροπία δυνάμεων στο πεδίο. Αλλιώς, «το πρόσωπο του διαβόλου» ή «ο ζωντανός νεκρός», κατά τον ισραηλινό στρατό, δεν είχε εμφανιστεί δημόσια από τον Οκτώβριο του 2023.

Από το 2017 ήταν ο επικεφαλής των υποθέσεων στη Λωρίδα της Γάζας και ο de facto ηγέτης πριν αντικαταστήσει τον Ισμαήλ Χανίγια ως επικεφαλής του πολιτικού γραφείου το 2024. Ο Σινουάρ ήταν από τους πρώτους που βοήθησε στη σύσταση της ένοπλης πτέρυγας της Χαμάς.

Γεννήθηκε το 1962 στον προσφυγικό καταυλισμό της Χαν Γιούνις στο νότιο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας. Η οικογένειά του είχε εκτοπιστεί στον πρώτο αραβοϊσραηλινό πόλεμο του 1948 από το Μαζντάλ Ασκαλάν, το σημερινό Ασκελόν, μετά τη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 γράφτηκε στο Ισλαμικό Πανεπιστήμιο της Γάζας. Μπήκε στο πανεπιστήμιο σε μια περίοδο που πολλοί νέοι Παλαιστίνιοι στη Λωρίδα της Γάζας αναζητούσαν στον ισλαμισμό απαντήσεις για την ισραηλινοπαλαιστινιακή σύγκρουση, μετά από δεκαετίες αποτυχίας του παναραβικού εθνικισμού να δώσει απαντήσεις.

Φοιτητικές οργανώσεις που συνδύαζαν την ισλαμική σκέψη με τον παλαιστινιακό εθνικισμό αναπτύσσονταν γρήγορα. Το 1982 ο Σινουάρ συνελήφθη για τη συμμετοχή του σε τέτοιες οργανώσεις, χωρίς να του απαγγελθούν επίσημα κατηγορίες.

Το 1985, πριν από τη συγκρότηση της Χαμάς, ο Σινουάρ βοήθησε στην οργάνωση ενός δικτύου ισλαμιστών νέων που ανέλαβαν να αποκαλύπτουν τον αυξανόμενο αριθμό Παλαιστινίων πληροφοριοδοτών που είχαν στρατολογηθεί από το Ισραήλ. Ισραηλινά μέσα ενημέρωσης δημοσίευσαν αποσπάσματα από τις ανακρίσεις του. Ο ίδιος αφηγείται ότι απήγαγε έναν προδότη, τον οποίο μετέφεραν στο νεκροταφείο της Χαν Γιούνις: «Τον έβαλα σε έναν τάφο και τον στραγγάλισα με μια κεφίγια (σ.σ. παλαιστινιακή μαντίλα) (…) ήξερε ότι του άξιζε να πεθάνει».

Το 1987, η πρώτη Ιντιφάντα (η παλαιστινιακή εξέγερση ενάντια στην ισραηλινή κατοχή) ξέσπασε σε προσφυγικό καταυλισμό στη βόρεια Λωρίδα της Γάζας. Τότε εντάχθηκε στη νεοϊδρυθείσα Χαμάς.

Το 1988 διαπιστώθηκε ότι το δίκτυο κατείχε όπλα και ο Σινουάρ συνελήφθη από το Ισραήλ για αρκετές εβδομάδες. Τον επόμενο χρόνο, καταδικάστηκε για τη δολοφονία Παλαιστινίων που κατηγορούνταν για συνεργασία με το Ισραήλ σε τέσσερις φορές ισόβια κάθειρξη.

Κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του, διατήρησε ισχυρή επιρροή στους συγκρατούμενούς του, χρησιμοποιώντας τακτικές κακοποίησης και χειραγώγησης και βοήθεια από τις σχέσεις του έξω από τη φυλακή.

Τιμώρησε συγκρατούμενους του με την υποψία ότι ήταν πληροφοριοδότες και κάποτε ανάγκασε περίπου 1.600 κρατούμενους να κάνουν απεργία πείνας. Πέρασε επίσης μεγάλο μέρος του ελεύθερου χρόνου του μελετώντας ό,τι μπορούσε για τους Ισραηλινούς εχθρούς του, διαβάζοντας ισραηλινές εφημερίδες και έμαθε άπταιστα εβραϊκά.

Ένα από τα πιο πλέον σημαίνοντα ιστορικά γεγονότα στην ισραηλινοπαλαιστινιακή σύγκρουση τον βρήκε στη φυλακή.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, η Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (ΟΑΠ/PLO) και το Ισραήλ συνήψαν τις Συμφωνίες του Όσλο, οι οποίες καθόρισαν μια ειρηνευτική διαδικασία για τη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους με αντάλλαγμα την αναγνώριση από την ΟΑΠ του δικαιώματος ύπαρξης του Ισραήλ.

Η διαδικασία εκτροχιάστηκε από τις βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας της Χαμάς και τη δολοφονία του Ισραηλινού πρωθυπουργού Γιτζάκ Ράμπιν το 1995 από έναν Εβραίο εξτρεμιστή.

Το 2007, με τη νίκη της Χαμάς στις παλαιστινιακές εκλογές και τις μάχες μεταξύ της Φάταχ και της Χαμάς, η τελευταία απέκτησε τον αποκλειστικό έλεγχο στη Λωρίδα της Γάζας.

Όταν αποφυλακίστηκε ο Σινουάρ το 2011, η πόρτα της ειρήνης είχε ανοίξει και κλείσει και ο ίδιος δεν είχε βιώσει τίποτα από την αισιοδοξία της περιόδου των Συμφωνιών του Όσλο.

Η αποφυλάκιση του Σινουάρ έγινε ως μέρος της ανταλλαγής κρατουμένων για την απελευθέρωση του Ισραηλινού στρατιώτη Γκιλάντ Σαλίτ που είχε απαχθεί από τη Χαμάς το 2006.

Ο Σινουάρ είδε το Ισραήλ να δολοφονεί τους μέντορές του, ιδίως τον ιδρυτή του κινήματος, Σεΐχη Αχμέντ Γιασίν και τον Σάλαχ Σεχαντέ, ιδρυτή των ταξιαρχιών Εζεντίν αλ Κάσαμ, της ένοπλης πτέρυγας του κινήματος. Και ο ίδιος ήταν στόχος πολλαπλών αποπειρών δολοφονίας.

Τον Απρίλιο του 2012, λίγους μήνες μετά την απελευθέρωσή του, ο Σινουάρ εκλέχθηκε μέλος του πολιτικού γραφείου της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας.

Απέκτησε φήμη μέσα στις τάξεις της Χαμάς επειδή συγκέντρωσε τις φατρίες της για να συμβιβαστούν.

Έκανε εκκλήσεις σε μαχητές να πιάνουν ομήρους Ισραηλινούς, ωθώντας τις ΗΠΑ να τον προσθέσουν στον κατάλογο των ειδικά χαρακτηρισμένων παγκόσμιων τρομοκρατών το 2015.

Στο μεταξύ, η Χαμάς αγωνιζόταν να διατηρήσει το ανάστημά της στη Λωρίδα της Γάζας: είχε αποδυναμωθεί από τη σύγκρουση με το Ισραήλ και η ικανότητά της να παρέχει αγαθά και υπηρεσίες είχε παρεμποδιστεί από την απομόνωσή της.

Η Χαμάς γινόταν όλο και πιο αντιδημοφιλής, ενώ άλλες ένοπλες οργανώσεις όπως ο Ισλαμικός Τζιχάντ έγιναν πιο ελκυστικές για τους σκληροπυρηνικούς και άρχισαν να προσφέρουν κάποιες δικές τους υπηρεσίες. Σε αυτό το πλαίσιο ο Σινουάρ εξελέγη επικεφαλής της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας το 2017.

Η φλογερή ρητορική του εισακουόταν από σκληροπυρηνικούς μαχητές. Σε μια από τις πρώτες δημόσιες εμφανίσεις του, είπε σε μια ομάδα νεαρών κατοίκων της Γάζας: «Πέρασε η εποχή που η Χαμάς συζητούσε την αναγνώριση του Ισραήλ. Η συζήτηση τώρα αφορά το πότε θα εξαφανίσουμε το Ισραήλ».

Παρατηρητές εκτιμούσαν ότι η οργάνωση υπό την ηγεσία του Σινουάρ θα λάμβανε μια πιο μαχητική κατεύθυνση. Όμως, στα πρώτα χρόνια ο Σινουάρ έριξε τους τόνους και η ρεαλιστική προσέγγισή του προς τη σύναψη συμφωνιών άρχισε να αντιστρέφει την απομόνωση της Χαμάς.

Σε πολιτικό επίπεδο, υποστήριζε μια ενωμένη παλαιστινιακή ηγεσία για όλα τα Κατεχόμενα Εδάφη: τη Λωρίδα της Γάζας, που ελέγχει η Χαμάς, τη Δυτική Όχθη, που διαχειρίζεται η Παλαιστινιακή Αρχή του Μαχμούντ Αμπάς και την Ανατολική Ιερουσαλήμ.

«Έκανε γνωστό ότι θα τιμωρούσε οποιονδήποτε προσπαθούσε να εμποδίσει τη συμφιλίωση με τη Φάταχ.

Μήνες αφότου ο Σινουάρ ανέλαβε τα ηνία, η Χαμάς σύναψε συμφωνία συμφιλίωσης με την Παλαιστινιακή Αρχή και, για πρώτη φορά από το 2007, παραχώρησε τον έλεγχο μεγάλου μέρους της Λωρίδας της Γάζας στην Παλαιστινιακή Αρχή για σύντομο χρονικό διάστημα.

Οι σχέσεις με την Αίγυπτο επίσης βελτιώθηκαν και η γειτονική χώρα χαλάρωσε τους περιορισμούς της στα σύνορά της με τη Λωρίδα της Γάζας.

Η οργάνωση προσέγγισε επίσης το Ιράν και η Τεχεράνη επανέφερε τη Χαμάς στο δίκτυο των συμμάχων της και συνέχισε να της προσφέρει πλήρη υποστήριξη.

Στα τέλη του 2018, οι διαπραγματεύσεις με το Ισραήλ για μακροπρόθεσμη εκεχειρία βρίσκονταν σε εξέλιξη και συνεχίστηκαν επί προεδρίας του Ντόναλντ Τραμπ.

Οι αντιφάσεις της ηγεσίας του Σινουάρ, τόσο ως φλογερού ηγέτη όσο και ως πραγματιστή, αντικατοπτρίστηκαν σε ένα νέο έγγραφο γενικών αρχών που εκδόθηκε από την οργάνωση μετά την ανάληψη της διοίκησης: αναγνώρισε αμέσως ότι ένα παλαιστινιακό κράτος εντός των συνόρων της Δυτικής Όχθης και της Λωρίδας της Γάζας είναι «μια φόρμουλα εθνικής συναίνεσης» – που πολλοί τότε είχαν διαβάσει ως συναίνεση σε μια λύση δύο κρατών – ενώ ταυτόχρονα αρνείτο την «αναγνώριση της νομιμότητας της σιωνιστικής οντότητας» σε οποιοδήποτε μέρος της ιστορικής Παλαιστίνης.

Ο Μάιος του 2021 σηματοδότησε μια επιστροφή στην εμπόλεμη κατάσταση. Εβδομάδες κλιμακούμενης έντασης στην Ιερουσαλήμ οδήγησαν σε συγκρούσεις μεταξύ Παλαιστινίων διαδηλωτών και ισραηλινής αστυνομίας, ιδιαίτερα γύρω από το τέμενος Αλ Άκσα, που άφησαν πίσω τους εκατοντάδες τραυματίες.

Η Χαμάς απάντησε εκτοξεύοντας ρουκέτες στην Ιερουσαλήμ και στο νότιο και κεντρικό Ισραήλ, προκαλώντας σφοδρές μάχες μεταξύ των μαχητών της και του Ισραήλ για 11 ημέρες.

Η δημοτικότητα του Σινουάρ αυξήθηκε μετά τη σύγκρουση και η επιθετικότητά του επέστρεψε δυναμικά.

Στις 7 Οκτωβρίου 2023, η Χαμάς, εξαπέλυσε την επιχείρηση “Πλημμύρα του Αλ ‘Ακσα” στο νότιο Ισραήλ, με την εισβολή εκατοντάδων μαχητών από τη Λωρίδα της Γάζας. Αυτή ήταν η πιο καταστροφική επίθεση στο Ισραήλ μετά την ανεξαρτησία του που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο 1.200 Ισραηλινών και την ομηρεία 250 άλλων.

Το Ισραήλ κήρυξε πόλεμο για πρώτη φορά μετά από 50 χρόνια και εφάρμοσε πλήρη πολιορκία αποκόβοντας την παροχή νερού, ηλεκτρισμού, τροφίμων και καυσίμων στη Λωρίδα της Γάζας.

Η ισραηλινή στρατιωτική απάντηση στην επίθεση ήταν ισοπεδωτική στη Λωρίδα της Γάζας και μέχρι σήμερα μετρά πάνω από 42.438 Παλαιστίνιους νεκρούς και 99.246 τραυματίες από ισραηλινά πλήγματα στο έδαφός αυτό μετά την 7η Οκτωβρίου 2023.

Τον Μάιο του 2024 ο γενικός εισαγγελέας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου ανακοίνωσε ότι θα ζητούσε εντάλματα σύλληψης για τον Σινουάρ μεταξύ άλλων ηγετών της Χαμάς, του Ισμαήλ Χανίγια, του στρατιωτικού ηγέτη της Χαμάς Μοχάμεντ Ντέιφ, αλλά και του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου και του Ισραηλινού υπουργού Άμυνας Γιοάβ Γκάλαντ για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Ο Χανίγια και ο Ντέιφ σκοτώθηκαν σε ισραηλινά πλήγματα τον Ιούλιο, αφήνοντας τον Σινουάρ τον τελευταίο επιζώντα ηγέτη της τριάδας.

Στα μέσα Σεπτεμβρίου, ο Σινουάρ είχε πει ότι η Χαμάς ήταν έτοιμη για έναν «μακροχρόνιο πόλεμο φθοράς» εναντίον του Ισραήλ με την υποστήριξη της Χεζμπολάχ, των Χούθι στην Υεμένη και του Ιράν.

Αντιδράσεις για τον θάνατο

«Βάναυσο δολοφόνο και τρομοκράτη που ήθελε να καταστρέψει το Ισραήλ και τον λαό του» χαρακτήρισε τον Γιαχία Σινουάρ η υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Αναλένα Μπέρμποκ. «Ως εγκέφαλος το τρόμου της 7ης Οκτωβρίου, έσπειρε θάνατο σε χιλιάδες ανθρώπους και προκάλεσε αμέτρητα δεινά σε μια ολόκληρη περιοχή. Η Χαμάς πρέπει τώρα να απελευθερώσει όλους τους ομήρους και να καταθέσει τα όπλα, τα βάσανα του λαού της Γάζας πρέπει επιτέλους να τελειώσουν», πρόσθεσε.

Ο υπουργός Άμυνας της Βρετανίας Τζον Χίλι είπε ότι «δεν θα θρηνήσει τον θάνατο ενός τρομοκράτη ηγέτη όπως ο Σινουάρ». «Έχω επίγνωση, όπως και η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου ότι (η επίθεση της 7ης Οκτωβρίου 2023 στο νότιο Ισραήλ) δεν πυροδότησε μόνο την πιο σκοτεινή, φονική ημέρα για τον εβραϊκό λαό μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο αλλά και περισσότερο από έναν χρόνο σύγκρουσης και αβάσταχτου αριθμού θυμάτων μεταξύ των άμαχων Παλαιστίνιων επίσης», τόνισε.

Ο Τσακ Σούμερ, ο Δημοκρατικός επικεφαλής της πλειοψηφίας στη Γερουσία των ΗΠΑ, είπε ότι «Ο Σινουάρ με τις πεποιθήσεις και τις πράξεις του προκάλεσε μεγάλο πόνο στον ισραηλινό και τον παλαιστινιακό λαό». «Προσεύχομαι, η εξάλειψή του από το προσκήνιο να ανοίξει τον δρόμο για να επιστρέψουν αμέσως στα σπίτια τους όλοι οι όμηροι, συμπεριλαμβανομένων και των 7 Αμερικανών», συνέχισε, ζητώντας επίσης τη διεξαγωγή διαπραγματεύσεων για να μπει ένα τέλος στις εχθροπραξίες, να διασφαλιστεί η ασφάλεια του ισραηλινού λαού και να παρασχεθεί ανθρωπιστική βοήθεια «και ένας νέος δρόμος προς τα εμπρός» για τον λαό της Γάζας.

Ο στρατός του Ισραήλ «εξόντωσε τον Γιαχία Σινουάρ, τον ηγέτη της Χαμάς και αρχιτέκτονα της σφαγής της 7ης Οκτωβρίου (2023). Χθες, στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, πολλοί ρώτησαν γιατί είμαστε ακόμη στη Γάζα, έναν χρόνο μετά τις ωμότητες της 7ης Οκτωβρίου. Σήμερα έλαβαν την απάντηση. Κανένας τρομοκράτης δεν έχει ασυλία (…) Δεν θα σταματήσουμε μέχρι να φέρουμε πίσω όλους τους ομήρους μας και να εξοντώσουμε τα τέρατα της Χαμάς», είπε ο πρεσβευτής του Ισραήλ στον ΟΗΕ Ντάνι Ντάνον.

Διαβάστε επίσης

Πέθανε η Βάσω Παπανδρέου

Πολάκης σε Γεωργιάδη: «Εγώ δεν ζητάω συγγνώμη από κανέναν, είσαι λαδέμπορας και αδιευκρίνιστος»

Ερώτηση «βόμβα» Κακλαμάνη σε Σκυλακάκη για το χρηματιστήριο ενέργειας: «Καρτελοποίησε την αγορά»

Πού πάνε τα λεφτά των μετόχων της Eurobank κύριε Καραβία;

Νέα δημοσιεύματα για Τσίπρα-Βενιζέλο: Το δείπνο με οργανωτή τον Μαραντζίδη

Προαστιακός: Εισαγγελική παρέμβαση για τον συρμό που μπήκε στις γραμμές του Μετρό

Ετικέτες

Τελευταίες ΕιδήσειςDropdown Arrow
preloader
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Documento Newsletter