Η κυβέρνηση αναζητά νέο αφήγημα καθώς πρέπει να αντιμετωπίσει και τη διευρυμένη λόγω Covid-19 οικονομική κρίση
Σε αναζήτηση πολιτικού αφηγήματος για την επόμενη ημέρα βρίσκεται η κυβέρνηση, καθώς είναι εμφανής η αμηχανία στην οποία έχει περιέλθει με το τέλος της καραντίνας και ενώ πλέον αναμετριέται με τη δευτερογενή οικονομική κρίση.
Ενδεικτικό ήταν από αυτή την άποψη το πρόσφατο, πέμπτο κατά σειρά διάγγελμα του Κυριάκου Μητσοτάκη, που ήταν επανάληψη των προηγούμενων ενώ τα πράγματα έχουν προχωρήσει. Πάντα σε πρώτο ενικό πρόσωπο και βουτηγμένο στο παχύρευστο μελό, αλλά δίχως ειδήσεις και συνολικό σχέδιο για την οικονομία.
Συνολικότερα το «επιτελικό κράτος» και οι ακραιφνείς υποστηρικτές του στα ΜΜΕ προσπαθούν να επαναφέρουν το μεταρρυθμιστικό αφήγημα, το οποίο όμως περνά μέσα από τις πρόωρες εκλογές που κατά τα άλλα διαψεύδει το Μέγαρο Μαξίμου. Εν ολίγοις ότι εφόσον πάει σε εκλογές θα ανανεώσει την εντολή για να υλοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις που θα βγάλουν οριστικά τη χώρα από την παρατεταμένη οικονομική καχεξία.
Ο Κυρ. Μητσοτάκης δέχεται εισηγήσεις ότι θα πρέπει να πάρει πολιτικές πρωτοβουλίες κεφαλαιοποιώντας τα κέρδη της περιόδου της καραντίνας. Μέσα σε αυτές είναι ο ανασχηματισμός τον Ιούνιο, καίτοι διαρροές που αποδίδονται στον ίδιο τον πρωθυπουργό αναφέρουν ότι «δεν κάνεις αλλαγές μέσα στην κρίση». Μόνο που εννοούν την υγειονομική κρίση και τη «μετάβαση στην κανονικότητα που ολοκληρώνεται στο τέλος Μαΐου». Ηδη τα στοιχήματα για τον Ιούνιο έχουν αρχίσει να πέφτουν. Επιπλέον το σενάριο του ανασχηματισμού τον Ιούνιο αφήνει ανοικτό και το ζήτημα πρόωρων εκλογών τον Σεπτέμβριο, αφού τρεις μήνες είναι μακρύς πολιτικός χρόνος.
Σενάρια και διαρροές
Τα σενάρια των πρόωρων εκλογών και του ανασχηματισμού που κυριάρχησαν και συνεχίζουν να κυριαρχούν στην πολιτική συζήτηση, όσο κι αν τα ξορκίζει το Μέγαρο Μαξίμου για να διατηρεί το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού, είναι ενδεικτικά της πολιτικής αμηχανίας της κυβέρνησης. Είναι δε παράδοξο ότι ακόμη και μετά το τελευταίο διάγγελμα τα σενάρια πρόωρων εκλογών όχι μόνο δεν κόπασαν αλλά αναθερμάνθηκαν κι αυτό παρά τις διαρροές του Μεγάρου Μαξίμου. Οι διαρροές εστιάζουν σε κάποια σημεία του διαγγέλματός του που ερμηνευτικά «αποκλείουν» τις εκλογές. Ο πρωθυπουργός μίλησε «για πόλεμο της οικονομίας που είναι μπροστά… Για μάχη που έρχεται… Και για αχαρτογράφητα νερά». Σύμφωνα με αυτές λοιπόν, έδωσε εικόνα μάχης για την οικονομία που δεν παραπέμπει σε πρόωρες εκλογές.
Φυσικά, από τη στιγμή που βασικό στοιχείο είναι ο αιφνιδιασμός, ό,τι κι αν έχει αποφασίσει ή πρόκειται να αποφασίσει τις προσεχείς εβδομάδες θα διαβεβαιώνει ότι οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας.
Οι σκληροί υπέρ των εκλογών
Η αντίθετη άποψη πάντως έχει περισσότερους υποστηρικτές κυρίως στα ΜΜΕ που στηρίζουν το Μέγαρο Μαξίμου. Σύμφωνα με αυτή την άποψη, την Τετάρτη ο πρωθυπουργός περιέγραψε ένα σχέδιο στήριξης της οικονομίας με ορίζοντα τον Σεπτέμβριο με Οκτώβριο. Μέχρι τότε η κατάσταση στην κοινωνία θα είναι υπό έλεγχο καθώς ακόμη δεν θα έχουν γίνει πλήρως αισθητές οι συνέπειες της ύφεσης. Γιατί σε μια ύφεση που θα ξεπεράσει το 10% και μπορεί να αγγίξει το 15%, όπως πλέον αρχίζει και βλέπει και το υπουργείο Οικονομικών, η κοινωνική δυσαρέσκεια δεν θα είναι υπό έλεγχο ό,τι κι αν κάνει το μιντιακό σύστημα. Οι υπέρ των εκλογών υποστηρίζουν ότι θα χρειαστεί αυξημένη νομιμοποίηση για να αντιμετωπίσει την κοινωνική δυσαρέσκεια όταν θα τελειώσουν τα χρήματα και φανούν η μείωση των εισοδημάτων και η αυξημένη ανεργία, στοιχεία που θα εκμεταλλευτεί η αντιπολίτευση για να ανεβάσει το πολιτικό θερμόμετρο.
Επιπλέον, λένε, με τις πρόωρες εκλογές:
• Θα κερδίσει 16 μήνες στην εξουσία, που για τους εξουσιολάγνους δεν είναι λίγο.
• Θα τελειώνει με την απλή αναλογική που είναι παράγοντας θεσμικής ανωμαλίας.
• Ενδέχεται να βγάλει ακόμη και αυτοδυναμία – χρειάζεται 46%. Οταν προηγείσαι με 20 μονάδες διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ που ψάχνει τον βηματισμό του και όλοι οι δημοσκοπικοί δείκτες είναι υπέρ σου, τότε είναι ιδανική η στιγμή της προσφυγής στις κάλπες.
Το πιο βασικό επιχείρημα όσων υποστηρίζουν τις εκλογές είναι ότι θα γίνουν με λίστα και ο Κυρ. Μητσοτάκης θα ολοκληρώσει τον «μετασχηματισμό του κόμματος» διαμορφώνοντας την κοινοβουλευτική ομάδα στα μέτρα του. Δηλαδή μια ΝΔ στραμμένη στο ακραίο μεταρρυθμιστικό κέντρο, με τον τόνο να δίνεται από τους μητσοτακικούς νεοφιλελεύθερους και τους προερχόμενους από το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι.
Συμπυκνωμένα, οι πρόωρες εκλογές θα επιτρέψουν στον Μητσοτάκη να αλλάξει το κόμμα και να κρατήσει χαμηλά την αντιπολίτευση. Ετσι θα αντιμετωπίσει τις αντιδράσεις που με ασφάλεια προβλέπουν ότι θα προκαλέσει η εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων που έχουν δρομολογηθεί με την πλήρη απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, με το περιβαλλοντοκτόνο νομοσχέδιο, με το νομοσχέδιο για τον ανασκολοπισμό της δημόσιας εκπαίδευσης και βέβαια με τη διαμόρφωση του πλαισίου ενός αστυνομικού κράτους «προσαρμοσμένου» στην εποχή.
Φυσικά και υπάρχουν επιχειρήματα κατά των εκλογών που δεν είναι αμελητέα και αυτά είναι που σε αυτήν τη συγκυρία συγκρατούν τον Κυρ. Μητσοτάκη.
