Ενόψει των εκλογών στις ΗΠΑ ανιχνεύουμε στα κινηματογραφικά και τηλεοπτικά καρέ τις –όχι και τόσο ένδοξες– στιγμές της αμερικανικής ιστορίας.
Πριν από λίγες μέρες ο νεαρός Ντόναλντ Τραμπ παρουσιάστηκε στη μεγάλη οθόνη μέσω της βιογραφίας με τίτλο «The apprentice». Ο Σεμπάστιαν Σταν υποδύεται έναν υπερφίαλο και μπουνταλά Τραμπ που αν δεν είχε μεγαλοεργολάβο πατέρα, μάλλον θα τον είχε φάει το μαύρο σκοτάδι. Κι ενώ στο φιλμ φαίνεται ολοκάθαρα πως ούτε ο πατέρας του τον εκτιμά (του έχει αναθέσει να εισπράττει τα καθυστερούμενα ενοίκια), ο Τραμπ πέφτει τυχαία στον δρόμο του αετονύχη δικηγόρου Ρόι Κον που του αλλάζει το ίματζ. Ο Τραμπ προσπάθησε, χωρίς επιτυχία, να μη βγει το φιλμ στις αμερικανικές αίθουσες, θεωρώντας ότι τον δυσφημεί. Μάλλον δεν του τα μετέφεραν σωστά τα πράγματα οι σύμβουλοί του, αφού σε αρκετές σκηνές του φιλμ ο νεαρός Τραμπ μοιάζει ακόμη και συμπαθής, αφήνοντας τον ρόλο του κακού στον Κον, οποίος υπήρξε σύμβουλος του ΜακΚάρθι και φίλος του Νίξον.
Ο Νίξον έχει απεικονιστεί αρκετές φορές στο σινεμά («Frost /Nixon», «Eλβις και Νίξον» κ.ά.), κυρίως με αρνητικό τρόπο. Ξεχωριστή είναι η δημιουργία του Ολιβερ Στόουν «Nixon», με τον Αντονι Χόπκινς στον ομώνυμο ρόλο, που ακολουθεί τη διαδρομή του από τα στερημένα παιδικά χρόνια και την εμμονή του με τους Κένεντι μέχρι το πολύκροτο σκάνδαλο Γουοτεργκέιτ, που τον οδήγησε στην ιστορική πρώτη παραίτηση Αμερικανού προέδρου.
Διαβάστε ακόμα: American graffiti: 10+1 βιβλία για τις ΗΠΑ
Η παρέλαση των Αμερικανών προέδρων στην οθόνη έχει μακρά ιστορία. Τη μερίδα του λέοντος κερδίζει ο Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι, πρόσωπο που είχε σχεδόν αγιοποιηθεί μέχρι πρότινος ακόμη κι από όψιμους αριστερούς όπως ο Ολιβερ Στόουν (το «JFK» εστιάζει κυρίως στις θεωρίες συνωμοσίας σχετικά με τη δολοφονία του), προτού έρθουν νέοι δημιουργοί και επιχειρήσουν να είναι περισσότερο αντικειμενικοί. Ειδική μνεία αξίζει στην πρόσφατη ταινία του Αντριου Ντόμινικ «Blonde» για τη ζωή της Μέριλιν Μονρόε (η Ανα ντε Αρμας στον ρόλο) που βασίζεται στην ομότιτλη μυθιστορηματική βιογραφία της Τζόις Κάρολ Oουτς, στην οποία ο ιρλανδικής καταγωγής γόης της αμερικανικής πολιτικής σκηνής των 60s ούτε λίγο ούτε πολύ παρουσιάζεται ως σεξιστής και κακοποιητής της ξανθιάς ντίβας. Αλλα έργα που καταπιάνονται με τον Κένεντι και την οικογένειά του είναι η «Ενοχή του Κένεντι» του Τζον Κάραν, στην οποία δεσπόζει η μορφή του σκληρού πατριάρχη Τζόζεφ Κένεντι (ανατριχιαστικός στον ρόλο ο Μπρους Ντερν) στο σκάνδαλο του θανάτου μιας κοπέλας από το επιτελείο του Τεντ Κένεντι, το «Δεκατρείς μέρες» στο οποίο ο Μπρους Γκρίνγουντ ως Τζον Κένεντι δίνει τη λύση στο αμερικανικό φιάσκο της κρίσης του Κόλπου των Χοίρων το 1961 και η σειρά «Kennedy» που δεν προσφέρει πολλά πέρα από την ερμηνεία του Μάρτιν Σιν στον ρόλο του JFK.
Από τις πλέον εμβληματικές βιογραφίες είναι το «Lincoln» του Στίβεν Σπίλμπεργκ, όπου ο Ντάνιελ Ντέι-Λιούις ερμήνευσε υποδειγματικά τον 16ο πρόεδρο των ΗΠΑ Αβραάμ Λίνκολν, κερδίζοντας το τρίτο του Οσκαρ. Στο φιλμ του 2012 το σενάριο εστιάζει στις τελευταίες μέρες του Αμερικανικού Εμφυλίου και στη δολοφονία του Λίνκολν, ο οποίος επιχειρεί να περάσει την τροπολογία του συντάγματος για την κατάργηση της δουλείας. Τον εμβληματικό Αμερικανό πρόεδρο έχουν επίσης υποδυθεί ο Χένρι Φόντα στο «Young mr. Lincoln» του Τζον Φορντ (1939), ο Γουόλτερ Χιούστον στο ομώνυμο φιλμ του Ντ. Γκρίφιθ παραγωγής 1930 και ο Ρέιμοντ Μάσεϊ στο «Abe Lincoln in Illinois» του Τζον Κρόμγουελ (1940), ενώ δεν λησμονούμε φυσικά τον απολαυστικό Μπέντζαμιν Γουόκερ στο κωμικό θρίλερ του Τιμούρ Μεκμαμπέτοφ «Αβραάμ Λίνκολν: Κυνηγός βρικολάκων»!
Εξω από τα συνηθισμένα
Υπάρχουν φυσικά και πολλές ακόμη ταινίες για Αμερικανούς προέδρους οι οποίες ξεφεύγουν από τα στερεότυπα. Παραδείγματα ο φευγάτος Τζακ Νίκολσον στην κωμωδία του Τιμ Μπάρτον «Οι Αρειανοί επιτίθενται» αλλά και ο Χάρισον Φορντ στο «Air Force One» του Βόλφγκανγκ Πέτερσεν που τα βάζει με αεροπειρατές τρομοκράτες, ενώ έχει γούστο πώς απεικονίζει ένα γλοιώδη, έκφυλο πλανητάρχη ο Μπίλι Μπομπ Θόρντον στην κομεντί «Love actually».
Το αντίθετο ακριβώς του Θόρντον είναι ο τρυφερός πρόεδρος του Μάικλ Ντάγκλας στον «Ερωτα του προέδρου» που ερωτεύεται μια ακτιβίστρια (Ανετ Μπένινγκ). Ο Μόργκαν Φρίμαν είναι ο πρώτος Αφροαμερικανός που ανεβαίνει στον προεδρικό θώκο το 1998 στο θρίλερ καταστροφής της Μίμι Λέντερ «Ολέθρια σύγκρουση», ενώ θα επαναλάβει τον ρόλο του στο «Ο Ολυμπος έπεσε». Αλησμόνητη είναι ακόμη η παρουσία του πρόεδρου Φράνσις Αντεργουντ που έπλασε ο Κέβιν Σπέισι στο «House of cards», ενώ σπαρταριστή είναι και η εμφάνιση του ατακτούλη προέδρου του Μάικλ Μπέλσον στο κωμικό «Wag the dog» του Μπάρι Λέβινσον, όπου δύο άνθρωποι του Χόλιγουντ (Ντε Νίρο και Χόφμαν) αναλαμβάνουν να καλύψουν το ροζ σκάνδαλό του.
Κι ενώ η σειρά του ABC «Commander in Chief» (2006) με πρωταγωνίστρια την Τζίνα Ντέιβις αναφέρεται ως η πρώτη στην οποία μια γυναίκα γίνεται αναπάντεχα πρόεδρος των ΗΠΑ, λίγοι γνωρίζουν ότι το ιστορικό ρεκόρ κρατάει μια ταινία από το μακρινό παρελθόν. Το «The last man on earth» είναι μια βωβή κωμωδία του 1924 με πρωταγωνιστή τον Ερλ Φοξ και σκηνοθέτη τον Τζ. Γκ. Μπλίστοουν. Η ιστορία του φιλμ διαδραματίζεται στο μέλλον (δεκαετία του ’50) όπου η πανδημία «αρρενοπάθεια» σκοτώνει όλους τους άντρες πλην του ήρωα που ζει μόνος στο δάσος. Οσα ακολουθούν είναι στα όρια της αφέλειας (όταν επιστρέφει στον πολιτισμό γίνεται περιζήτητος και η κυβέρνηση της προέδρου Μάρθα Μέιτοξ τον αγοράζει για 10 εκατ. δολάρια, ενώ δύο γερουσιαστίνες δίνουν αγώνα πυγμαχίας για να τον παντρευτούν.
