Με δύο επιχειρήματα απαντά (και ειρωνεύεται) το υπουργείο Πολιτισμού στην κατακραυγή για το τσιμέντωμα στον βράχο της Ακρόπολης που… σταμάτησε στον Παρθενώνα. Το πρώτο είναι ότι υπήρχε ήδη τσιμεντόστρωση, επομένως δεν έκαναν κάτι λάθος.
Το θέμα είναι ότι οι προδιαγραφές μπετοναρίσματος έχουν ξεφύγει όπως φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού και δεν πρόκειται για επιφανειακή στρώση αλλά για παχύ στρώμα… οδοποιίας, και φυσικά θα μπορούσε να βρεθεί άλλο υλικό, φιλικό προς το περιβάλλον και στον αρχαιολογικό χώρο, και να μην επαναλαμβάνουμε τα λάθη του παρελθόντος καθώς η τεχνογνωσία έχει προχωρήσει – διαφορετικά θα… τσιμεντώναμε τους σπονδύλους των κιόνων, όπως εγκληματικά είχε συμβεί στην επέμβαση – αναστήλωση από τον νομομηχανικό Νικόλαο Μπαλάνο.
Το δεύτερο επιχείρημα είναι ότι έγιναν οι εκτεταμένες και εν πολλοίς ανεξέλεγκτες τσιμεντοστρώσεις προκειμένου να γίνεται ευχερέστερη η πρόσβαση των κινητικά αναπήρων. Είναι το επιχείρημα που χτυπά ευαίσθητες χορδές. Αυτό όμως έρχεται να το αποδομήσει η γενική γραμματέας της Εθνικής Ομοσπονδίας Κινητικά Αναπήρων Κορνηλία-Κορίνα Θεοδωρακάκη με μια ανάρτηση στον προσωπικό λογαριασμό της στο facebook.
Εκθέτοντας το παρασκήνιο πίσω από την παρέμβαση στην Ακρόπολη, εκθέτει ταυτόχρονα την κυβερνητική πολιτική που βρίσκει ευκαιρία να δώσει χρήμα σε εργολαβίες άμεσα ή έμμεσα. Τι άλλο θα μπορούσε να φανταστεί κανείς παρά το ότι ήταν προειλημμένη απόφαση, όπως φαίνεται από τη στάση του γενικού γραμματέα του ΥΠΠΟΑ και μηχανικού Γιώργου Διδασκάλου, που απλώς ήθελε μια ευκαιρία για να την υλοποιήσει.
Η ΓΓ της ομοσπονδίας των κινητικά αναπήρων συζητούσε για τοποθέτηση πλεξιγκλάς ή ξύλινου δαπέδου κι όχι σώνει και καλά τσιμέντου και δηλώσει κατηγορηματικά αντίθετη με το έκτρωμα στην Ακρόπολη. Κι αυτό τη στιγμή που το ΚΑΣ δεν επιτρέπει την επέμβαση με τσιμέντο στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου προς το Ηρώδειο.
Αλλά το ΚΑΣ με τη σύνθεσή του που έχει καθορίσει η υπουργός Μενδώνη (εκδίωξε τρία μέλη που διαφωνούσαν με την απόσπαση των αρχαιοτήτων στη Θεσσαλονίκη και δεν της άρεσε) δεν συζητά τα έργα, απλώς χειροκροτεί και με εκκωφαντική «ομοφωνία» υπογράφει ό,τι θέλει να περάσει το υπουργείο. Αυτό είναι το όργανο που υποτίθεται ότι διαχειρίζεται την πολιτιστική κληρονομιά ή κάνει χάρες στην υπουργό;
Στην ανάρτηση της η Κορίνας Θεοδωρακάκη γράφει τα εξής:
Της Ακρόπολης γίνεται σήμερα. Στο επίκεντρο της κουβέντας τα τσιμέντα. Λοιπόν, τσιμέντα υπήρχαν, ριγμένα όπως όπως, μη λειτουργικά και κακάσχημα. Εμείς ως Εθνική Ομοσπονδία Κινητικά Αναπήρων ζητούσαμε διαχρονικά να δημιουργηθεί αλυσίδα προσβασιμότητας σε όλη τη διαδρομή από τον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου μέχρι και πάνω, στο χώρο του μνημείου.
Εκφράσαμε το αίτημα σε συνάντηση με τον ΓΓ του υπ Πολιτισμού από τους πρώτους μήνες αυτής της κυβέρνησης. Και μου είχε κάνει εντύπωση το ότι ο ΓΓ συμφώνησε και υπερθεμάτισε. Μου διηγήθηκε μάλιστα τις σκηνές που είχε ζήσει προσφάτως όπου σε κάποια εκδήλωση, κινδύνεψαν πολλοί επίσημοι, τρίτης ηλικίας, να πέσουν. Συζητώντας, αλλά και γραπτά, προτείναμε είτε ξύλινους διαδρόμους, είτε “γυάλινους” , είτε καλύτερα από όποιο υλικό σύγχρονης δόμησης υπάρχει που δεν θα είναι άσχημο και αταίριαστο. Δυστυχώς μιλάγαμε σε κλειστά αφτιά.
Είμαι λοιπόν αντίθετη στην τσιμεντόστρωση όπως τη βλέπω στις φωτό που κυκλοφορούν. Θεωρώ ότι δεν ταιριάζει στο χώρο. Και το ότι προϋπήρχε τσιμέντο, δεν λέει κάτι. Δεν είναι δικαιολογία. Δεν θα πέσουμε στον γκρεμό, επειδή έπεσαν οι προηγούμενοι. Κατά τη γνώμη μου έπρεπε να ξηλωθεί το υπάρχον τσιμέντο και να φτιαχτούν διάδρομοι από άλλο υλικό. Χωρίς να είμαι ειδική, μου έρχεται στο μυαλό το “γυάλινο” δάπεδο στην αυλή του Μουσείου της Ακρόπολης, που επιτρέπει τη θέα στα ευρήματα του ισογείου.
Για μένα είναι απορίας άξιον το πώς η αρχαιολογική, η οποία δεν επιτρέπει να μπει … “καρφί” σε άλλα μνημεία, προτιμώντας να χαθούν (στα Κύθηρα που ξέρω, δεκάδες ξωκλήσια καταρρέουν γιατί η αρχαιολογική δεν επιτρέπει την αναστήλωσή τους, αφού εμπίπτουν στην αρμοδιότητά της και αυτή δεν έχει χρήματα και προτιμά να πέσουν παρά να μπει τσιμέντο) επέτρεψε την τσιμεντόστρωση στην Ακρόπολη.
Επίσης να σημειώσω ότι η αρχαιολογική δεν επιτρέπει καν την επιδιόρθωση του καλντεριμιού που οδηγεί στην είσοδο προς την Ακρόπολη, όπως και του καλντεριμιού που οδηγεί στο Ηρώδειο, με γέμισμα από το όποιο ειδικό υλικό απαιτείται. Το γέμισμα την ενοχλεί. Το τσιμεντάρισμα δεν την ενόχλησε. Τρομάζω τέλος, γιατί έχουμε ζητήσει ως ΕΟΚΑ, τη δημιουργία ενός προσβάσιμου διαδρόμου από ξύλο ή γυαλί, σε όλη τη διαδρομή από την Διονυσίου Αρεοπαγίτου ως την είσοδο για το αναβατόριο, διορθώνω, τον ανελκυστήρα πλαγιάς, που θα ήταν έτοιμος τον Ιούλιο κι ακόμα ετοιμάζεται. Και τρομάζω γιατί αν κάνουν κι εκεί τσιμεντένιο διάδρομο, θα μας μισήσετε όλοι εμάς τους ΑμεΑ και με το δίκιο σας.
