Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι ο συντηρητισμός μισεί την ενημέρωση και λατρεύει την προπαγάνδα. Οσο περισσότερο ο συντηρητισμός τείνει στον ολοκληρωτισμό (στην ακραία ιεραρχική κοινωνική δομή) τόσο πιο πολύ βρίσκουν εφαρμογή τα λόγια του Τζορτζ Οργουελ: «Μια ιεραρχική κοινωνία δεν είναι δυνατή παρά μόνο αν βασίζεται στη φτώχεια και την άγνοια».
Δεν είναι τυχαίο ότι όταν οι δικτάτορες ανατρέπουν βίαια τις νόμιμες κυβερνήσεις κινούνται με σχέδιο που επιβάλλει αστραπιαία κατάληψη και έλεγχο των κεντρικών κυβερνητικών κτιρίων όπως είναι το κοινοβούλιο, το κυβερνείο και το ραδιοτηλεοπτικό μέγαρο.
Χωρίς τον έλεγχο των σημείων αυτών κάθε πραξικόπημα είναι καταδικασμένο σε αποτυχία.
Μπορεί οι συντηρητικές κυβερνήσεις της Ευρώπης να μην απέχουν από την προσπάθεια ελέγχου των ειδήσεων, αλλά στον σύγχρονο δυτικό πολιτισμό η ανεξαρτησία της ενημέρωσης και του δημοσιογραφικού έργου από τα δημόσια ραδιοτηλεοπτικά μέσα και από τα μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα αποτελεί κατάκτηση.
Λόγου χάρη, ποτέ κανείς στη Μεγάλη Βρετανία δεν κατόρθωσε να έχει τον άμεσο και ολοκληρωτικό έλεγχο του BBC επειδή είχε ευρεία κυβερνητική πλειοψηφία και λαϊκή αποδοχή, ούτε καν η «σιδηρά» πρωθυπουργός Θάτσερ.
Ούτε βέβαια στις ΗΠΑ η ρεπουμπλικανική «Washington Post» (που είχε δώσει μάχη για την εκλογή του προέδρου Νίξον) απέτρεψε τους δημοσιογράφους της Καρλ Μπέρνσταϊν και Μπομπ Γούντγουορντ να αποκαλύψουν όλες τις πτυχές του σκανδάλου Γουότεργκεϊτ, που οδήγησε στην πρώτη και μοναδική μέχρι σήμερα αποπομπή Αμερικανού προέδρου.
Στην Ελλάδα η Δεξιά, ακόμη και στις περιόδους δημοκρατικής ομαλότητας, ουδέποτε επέτρεψε την καλλιέργεια παρόμοιων ευαισθησιών και την ανάπτυξη ανάλογης κουλτούρας. Αντίθετα, θεωρεί αυτονόητο δικαίωμά της τον ολοκληρωτικό έλεγχο της ενημέρωσης με την ενίσχυση (μέσω δημόσιου χρήματος) των φιλικών της Μέσων και την οικονομική ασφυξία της απείθαρχης και ανεξάρτητης δημοσιογραφίας.
Έτσι, αυτονόητα γι’ αυτούς, η ΕΡΤ δεν αποτελεί δημόσιο Μέσο αλλά κρατικό παραμάγαζο και κομματικό φέουδο.
Όταν η δημοσιογραφία γίνεται προπαγάνδα η αλήθεια διώκεται σαν αίρεση και όταν η «καθολική ιεροεξεταστική αλήθεια» δεν κατορθώνει να μετατρέψει τους αιρετικούς σε ανανήψαντες μετανοούντες τούς στέλνει στην πυρά, όπως ακριβώς συνέβη με το μαύρο της ΕΡΤ, τον βίαιο θάνατό της.
Αυτό που έχει συμβεί στην ΕΡΤ από το ίδιο το βράδυ των πρόσφατων εκλογών όχι μόνο διακρίνεται από τα συστατικά της παραδοσιακής συνταγής που εκτελεί κατά γράμμα η δεξιά αντίληψη για την ενημέρωση, αλλά είναι διανθισμένη και με μπόλικη εσάνς ρεβανσιστικής επίγευσης.
Η τετραετής περίοδος της αναγεννημένης ΕΡΤ αποτέλεσε αντιπαράδειγμα και «θεσμικό» ατόπημα λειτουργίας μιας ex officio κυβερνητικής TV, που μετατράπηκε σε de facto δημόσια τηλεόραση.
Η (και) ρεβανσιστική επανατοποθέτηση της ΕΡΤ στις ράγες του κυβερνητισμού με ατμομηχανή την προπαγάνδα έγινε (και συνεχίζεται) άμεσα, απόλυτα, βίαια και χωρίς κανένα πρόσχημα.
Η αρχή έγινε με το καθολικό ξήλωμα όλων των ενημερωτικών εκπομπών εσωτερικής παραγωγής, το οποίο απέδωσε στην κυβέρνηση διπλό κέρδος. Αφενός απαλλάχτηκε από εκπομπές –κατά το μάλλον– πολυφωνικής ενημέρωσης και αφετέρου τις αντικατέστησε με μεικτές ή εξωτερικές παραγωγές ημετέρων. Αν το κόστος εκτοξεύτηκε (οι εσωτερικές παραγωγές έχουν μηδενική δαπάνη), αυτό είναι το αντίδωρο που δίδεται στους πιστούς.
Το κεντρικό δελτίο ειδήσεων έγινε μονοθεματικά κυβερνητικό, η αναμενόμενη άφιξη της Ελλης Στάη θα προσδώσει την αναγκαία (στρας) λάμψη που του λείπει, ενώ οι άλλες αφίξεις των Δημήτρη Κοτταρίδη (από τον Ant1) και Γιώργου Πιτταρά (από τον Σκάι) θα δώσουν περισσότερη προπαγάνδα στην ανάλυση της επικαιρότητας, όπως επιτυχώς ήδη συμβαίνει με την εκπομπή «10» της «ουδέτερης» Ολγας Τρέμη.
Κορυφαία ντοκιμαντέρ (όπως του Γ. Αυγερόπουλου) δεν κόβονται, απλώς… δεν ανανεώνονται.
Το όραμα της νέας διοίκησης για μια «λαϊκή» ΕΡΤ μεταξύ άλλων προβλέπει και την παραγωγή ενός lifestyle μαγκαζίνο με μαγειρική, μόδα, ίσως και αστρολογία.
Παρότι ωστόσο η έρευνα του ΑΠΘ (στο πλαίσιο της ΔΕΘ) κατέγραψε σπουδαία ευρήματα από τις απαντήσεις του κοινού στο ερώτημα «Τι δράσεις θα θέλατε από την ΕΡΤ;», όπως:
α) Περιβάλλον, ανακύκλωση, εξοικονόμηση ενέργειας,
β) Προαγωγή γλώσσας, πολιτισμού, τέχνης, γ) Εκπαίδευση, ψυχαγωγία, δ) Υποστήριξη μειονοτήτων, ΑμεΑ,
η διοίκηση της ΕΡΤ συνεχίζει να σφυρίζει αδιάφορα στα λόγια του Ολιβερ Γκόλντσμιθ:
«Μη με ρωτάτε και σας υπόσχομαι να μη σας πω ψέματα».
