Αλλο ατομική, άλλο κυβερνητική ευθύνη

Αλλο ατομική, άλλο κυβερνητική ευθύνη

Σε λίγες µέρες ξεκινά η σχολική χρονιά ύστερα από ένα καλοκαίρι χωρίς περιορισµούς και απαγορεύσεις. Προηγήθηκαν δύο χρόνια «διαφορετικά», µε τον κορονοϊό να επιβάλλει αλλαγές και µέτρα και µε τα καλοκαίρια αλλά και την καθηµερινότητά µας να είναι διαφορετικά και πολύ περιορισµένα. Αυτό όµως που δεν σταµάτησε είναι ο υψηλός αριθµός κρουσµάτων και η εκτός ελέγχου κατάσταση, ειδικότερα σε πολλά νησιά. Βέβαια άλλαξε η εβδοµαδιαία ενηµέρωση για τον αριθµό των κρουσµάτων αντί της ηµερήσιας, κάτι που εντάσσεται στη γενικότερη προσπάθεια να ξεχάσουµε την πανδηµία, να περάσουµε ένα ανέµελο καλοκαίρι, να τονωθεί η οικονοµία και όποιος κολλήσει κόλλησε. Το καλοκαίρι σε λίγο τελειώνει, αφήνοντάς µας τα αποτυπώµατά του, τα οποία αν δεν διαχειριστούµε υπεύθυνα θα µεταφερθούν στις σχολικές τάξεις µε όλα τα επακόλουθα.

Ακούω και διαβάζω διάφορες δηλώσεις ειδικών και άλλες προερχόµενες από το υπουργείο Παιδείας στις οποίες επανέρχεται και πάλι δυναµικά η περιβόητη ατοµική ευθύνη. Πάντα όταν τα πράγµατα και οι καταστάσεις δυσκολεύουν και επιπλέον όταν η κυβέρνηση επιλέγει τη µη επιβολή κάποιων µέτρων επανέρχεται η ατοµική ευθύνη ως αντίµετρο. ∆εν διαφωνώ καθόλου ότι ως υπεύθυνοι πολίτες οφείλουµε για µας και τους γύρω µας να προσέχουµε και να τηρούµε τους κανόνες υγιεινής, αλλά άλλο αυτό το αυτονόητο και άλλο η πλήρης µετακύλιση ευθυνών.

Από τα καθηµερινά δεδοµένα είναι γεγονός η µεγάλη διασπορά, η εµφάνιση καινούργιων µεταλλάξεων µε µεγάλη µεταδοτικότητα και αδιευκρίνιστες µέχρι στιγµής παρενέργειες, οι συζητήσεις για νέα εµβόλια και κάποια ψελλίσµατα για κάποια µέτρα, αν και όπου χρειαστεί. Πρόθεση και επιλογή βέβαια της κυβέρνησης είναι να κυριαρχήσει η άποψη ότι υπάρχει αποκλιµάκωση, ότι όλα βαίνουν καλώς και σε αυτό βέβαια βοηθά το γεγονός –σύµφωνα µε αυτά που µας ανακοινώνουν– ότι δεν πιέζονται τα νοσοκοµεία και ότι δεν εισάγονται πολλοί ασθενείς στην εντατική και επιπλέον δεν έχουµε πολλές ανθρώπινες απώλειες. Γνωρίζουµε όµως όλοι µας καλά ότι τα σχολεία, τα πανεπιστήµια και γενικότερα οι κλειστοί χώροι όπου συνωστίζεται πολύς κόσµος είναι εστίες υπερµετάδοσης και πολύ περισσότερο όταν οι άνθρωποι δεν φορούν µάσκα και δεν τηρούνται οι αποστάσεις.

Επιπλέον η µη διενέργεια διαγνωστικών τεστ θα δηµιουργήσει επιπλέον πρόβληµα και η πραγµατική εικόνα δεν θα αποτυπώνεται σε καµιά περίπτωση. Ερχόµαστε λοιπόν στην ατοµική ευθύνη και σε αυτά που ακούγονται καθηµερινά, όπως ότι είναι καλό να κάνουν τεστ όσοι γυρίζουν από διακοπές για να προστατεύσουν το ευρύτερο οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον τους και σε συνθήκες συνωστισµού να φορούν µάσκα.

Αυτό που βλέπω και γνωρίζω είναι ότι οι φετινοί καλοκαιρινοί µήνες και ειδικότερα ο Αύγουστος ήταν οι πιο επιβαρυµένοι σε αριθµό κρουσµάτων, ότι υπάρχουν παντού συνωστισµός, νυχτερινή διασκέδαση, πανηγύρια, κανείς δεν φορά µάσκα, κανένας έλεγχος δεν γίνεται κι όλα αυτά επειδή η οικονοµία δεν αντέχει άλλο την πίεση και τους περιορισµούς.

Μέχρι ενός σηµείου είναι κατανοητό, αλλά η πολιτεία οφείλει από εδώ και πέρα να ελέγξει την κατάσταση, επειδή είναι γεγονός ότι όλοι στον περίγυρό µας έχουµε κρούσµατα και δεν είναι όλα απλά και ανέµελα. Πιστεύω ότι τα σχολεία πρέπει να ανοίξουν µε διαγνωστικά τεστ στους µαθητές και τους εκπαιδευτικούς, η χρήση µάσκας σε εσωτερικούς χώρους να είναι αναγκαία και ακολούθως η ατοµική ευθύνη όλων µας, συµπληρωµατικά στα µέτρα που υποχρεούται να λάβει η κυβέρνηση. Επιπλέον, για τις περιοχές που βρίσκονται στο κόκκινο θα πρέπει να εξετάζεται αν χρήζουν µέτρων τοπικού χαρακτήρα.

Αρκετά µε τα λόγια, µε την επίπλαστη εικόνα που καταντά επικίνδυνη και µε την ατοµική ευθύνη που κοντεύει να αντικαταστήσει τις κυβερνητικές ευθύνες και υποχρεώσεις.

Η Ευαγγελία Μανιτσούδη είναι εκπαιδευτικός

Documento Newsletter