Αλλαξε η πίστα

Αλαζόνας άλλη µια φορά ο πρωθυπουργός από το βήµα της Βουλής. Με ύφος «τα θέλατε να σας τα ψάλλω», ο Κυριάκος Μητσοτάκης αφιέρωσε µια υποκριτική στιγµή ότι νιώθει τους γονείς των θυµάτων του εγκλήµατος στα Τέµπη. Επικαλέστηκε το συναίσθηµα επιχειρηµατολογώντας περί του αν θα πιστεύαµε ότι θα µπορούσε να µοντάρει συνοµιλίες και µάλιστα τη βραδιά του πανελλήνιου σοκ. Ιδια ακριβώς απάντηση για την ευθύνη του στις υποκλοπές στην τηλεοπτική συνέντευξή του µετά τις αποκαλύψεις του Documento. Ποτέ δεν έπεισε.

Ο Μητσοτάκης δεν είπε τίποτε καινούργιο και αναµάσησε την προπαγάνδα της Οµάδας Α(λ)ήθειας. Τσουβάλιασε ως «συνωµοσιολογία» τα πάντα, κάλυψε απολύτως τον Καραµανλή και επιτέθηκε στους πολιτικούς αντιπάλους του χρησιµοποιώντας επιχειρήµατα του 2019. Το κοµµατικό ακροατήριο καταχειροκρότησε όρθιο το µπαράζ ψεµάτων. Στην κοινωνία όµως σχεδόν εννιά στους δέκα πιστεύουν ότι δεν έχουν αποδοθεί ευθύνες και ούτε τώρα πήραν απαντήσεις στο σόου της αµετροέπειας και της χυδαιότητας.

Τα δύο τρίτα των πολιτών που στενάζουν από το ριφιφί στο πορτοφόλι τους και την αλαζονεία των κυβερνώντων πιθανόν θα µιλήσουν στις ευρωκάλπες, όµως καθηµερινά σιχτιρίζουν πριονίζοντας την ηγεµονία του άνιωθου γόνου. Συν-κινήθηκαν όχι από τα κόµµατα που στόχευσε στην οµιλία του ο Μητσοτάκης αλλά από τους γονείς που αναζητούν απεγνωσµένα την αλήθεια για το έγκληµα. Ηταν θαµµένο πολιτικά το «κωλοτρένο» και µόνοι τους ένα χρόνο µετά το µετέτρεψαν σε µοµφή κατά της συγκάλυψης. Ακόµη δεν γνωρίζουµε τι προκάλεσε την έκρηξη που σκότωσε τα παιδιά τους.

Μόνοι τους εναντίον µιας πανίσχυρης εξουσίας, που την έβγαλαν νοκ άουτ στη συνείδηση των πολιτών. ∆εν µπορεί να τους µοιράσει pass ο Μητσοτάκης, δεν καταλαβαίνει ότι άλλαξε η πίστα, ενώ επιπλέον αποφάσισε τη σύγκρουση µε τον οµοτράπεζο επιχειρηµατία Μαρινάκη. Πολλά τα µέτωπα, πολλές οι παραιτήσεις, το µέλλον απρόβλεπτο.