Αλί Μπαμπατζάν: Ο «τσάρος» του «σουλτάνου» θέλει να γίνει πατροκτόνος

Αλί Μπαμπατζάν: Ο «τσάρος» του «σουλτάνου» θέλει να γίνει πατροκτόνος

Μια_x000D_
πολιτική εκτίμηση που κυκλοφορεί τα τελευταία χρόνια, ας πούμε μετά το ορόσημο_x000D_
της απόπειρας πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 2016, είναι ότι η λύση για τη_x000D_
μετά τον Ερντογάν εποχή θα έρθει από τα δεξιά – αλλά πώς και με ποιους; 

Πόσο μάλλον που ο πρόεδρος της Τουρκίας κλονίζεται μεν, όπως κατέδειξε η εκλογή του κεμαλικού Εκρέμ Ιμάμογλου στον θώκο του δημάρχου Κωνσταντινούπολης, αλλά ακόμη καλά κρατεί, έχοντας στα χέρια του υπερεξουσίες που συναντώνται σε απολυταρχικά καθεστώτα και ασκώντας ασφυκτικό έλεγχο στα ΜΜΕ.

Οσο η τουρκική οικονομία καταρρέει, όσο τα νοικοκυριά των συντηρητικών ψηφοφόρων του ΑΚΡ βλέπουν να τα αγγίζουν η κρίση, η ανασφάλεια και η ανεργία τόσο θα δίνουν το παρών οι μνηστήρες της εξουσίας. Ως αυτόκλητος σωτήρας εμφανίστηκε τις προάλλες ένα από τα άλλοτε αγαπημένα παιδιά του Ερντογάν: ο 52άχρονος σήμερα Αλί Μπαμπατζάν, άλλοτε «τσάρος» της οικονομίας (όταν… φούσκωνε), πρώην υπεύθυνος για τις παγωμένες –πλέον– σχέσεις Τουρκίας – Ευρωπαϊκής Ενωσης και πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης.

Ο Μπαμπατζάν ονειρεύεται να γίνει πατροκτόνος. Βλέπει ότι η άνοδος του Ερντογάν ανακόπτεται και κάνει ένα βήμα μπροστά. Τα τελευταία χρόνια περισσότερο σιωπούσε και λιγότερο ασκούσε κριτική. Τώρα μιλάει με παχιά λόγια του τύπου «υπό τις παρούσες συνθήκες η Τουρκία χρειάζεται ένα νέο όραμα για το μέλλον της. Υπάρχει ανάγκη για ορθές αναλύσεις σε κάθε τομέα, νέες στρατηγικές, σχέδια και προγράμματα για τη χώρα μας».

Η παραίτησή του σηματοδοτεί τη διαθεσιμότητα πρώην στενών συνεργατών του Ερντογάν να συμπαραταχθούν στις τάξεις μιας θολής ακόμη διάδοχης κατάστασης όπου θα συνυπάρχουν μετριοπαθείς ισλαμιστές όπως ο πρώην πρόεδρος της χώρας (2007-14) Αμπντουλάχ Γκιουλ, ο πρώην πρωθυπουργός (2014-16) Αχμέτ Νταβούτογλου, ο οποίος διστάζει να εκτεθεί, εθνικιστές με προσωπείο ψευτοδημοκράτη όπως η Μεράλ Ακσενέρ με το Καλό Κόμμα, κεμαλικοί του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP), ακόμη και συντηρητικοί Κούρδοι. Χτίζουν γέφυρες με τη Δύση και «φυσικά» αποκλείουν το φιλοκουρδικό Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών (HDP).

Documento Newsletter