Μια ομάδα φανατικών του Μεξικανού σκηνοθέτη Alfonso Cuaron στο Facebook, μια κόντρα με τους λανθιμικούς, μερικά Οσκαρ που ζητάνε νικητή
Οι νύχτες στην πόλη έχουν γίνει πολύ άγριες από τον καιρό που στο Facebook ξεμύτισαν οι ομάδες Λάνθιμος Χούλιγκανς και Alfonso Cuaron Ultras. Σύνδεσμοι παθιασμένων σινεφίλ που τα μέλη και των δύο τα τυφλώνει η λάμψη των Οσκαρ. Αναζητήσαμε και βρήκαμε στα σκοτεινά σοκάκια της πόλης πίσω από τα σινεμάδικα τον Χοσέ και τον Πάκο, τα δυο ηγετικά μέλη των κουαρονιστών. Διαβάστε τη συνέντευξη που ακολουθεί με δική σας ευθύνη.
Δημιουργήσατε την ομάδα στο Facebook για να αντιδράσετε στην ομάδα Λάνθιμος Χούλιγκανς;
Χοσέ: Στάκα, ψηλέ, με καλείς και ακυρώνω τον φλωράκο τον Κουτσοτζονμπέρντ για να τα πούμε για την καψούρα μου και με ξεκινάς με τους ντεκαβλέ, τους ανύπαρκτους, τους δεύτερης διαλογής που βγαίναν τριτοτέταρτα τα βιντεοκλίπ τους στα MTV Awards πριν από πέντε χρόνια και το γυρίσαν στην κουλτούρα; Πάρ’ το αλλιώς γιατί δεν σε βλέπω να βγάζεις ούτε ημίχρονο.
Πάκο: Εδώ με τον αδερφό Χοσέ από μικρά παιδιά στην αλάνα σινεφίλ αλητείες νιώσαμε στο πετσί μας την αδικία να υπάρχει γκρουπ Λάνθιμος και να μην υπάρχει του μεγάλου γητευτή της μπομπίνας Κουαρόν. Μιλάμε για ταινίες «Τσίλτρεν οφ μεν», «Λαβύρινθος Πάνα» («Λαβύρινθος του Πάκο» ήταν το αρχικό όνομα σαν τρίμπιουτ για το τριπλ νταμπλ σε χαστούκια – κλοτσές – ψείρισμα που είχα στο Σάντανς το 2006), «Γκράβιτι», «Μεγάλες προσδοκίες», Χάρι Πότερς (όλα), «Ρόμα» και «Θέλω και τη μαμά σου» που ήταν αφιερωμένο στον Λανθιμάκο αλλά η αφιέρωση κόπηκε από τη λογοκρισία των μίντια – ακούς Λάνθιμε; Με τους οπαδούς του Λάνθιμου –θα σε ξαφνιάσει αυτό που θα σου πω– δεν έχουμε κανένα πρόβλημα. Να σου πω γιατί; Γιατί δεν τους βλέπουμε πουθενά. Γιατί ξέρουμε ότι όταν τους πετύχουμε θα στολίζουν ανάποδα τους κάδους του Ελέι όπως έγινε κι επί «Κυνόδοντα» που ήμασταν πιο αντεργκράου και λιγότεροι αλλά λιοντάρια…
Ποια είναι η ταινία του Κουαρόν που ξεχωρίζετε;
Χ.: Ρε μάγκα, τι μας ρωτάς τώρα; Θα σου πω εγώ τι ρωτάς και κάνε μόνος σου την αυτοκριτική σου. Ρωτάς «Χοσέ και Πάκο, αλάνια μου, μάγκες μου παντοδύναμοι, ποια γεύση μπουρίτο προτιμάτε;». Ρε φιλαράκι, μου ζητάς να ξεχωρίσω μεταξύ τέλειων ταινιών, μεταξύ του αλάνθαστου, του επιστημονικά αδιαπραγμάτευτου για το τι είναι πιο τέλειο; Σαν να με ρωτάς ποια έχει πιο ωραίο πάτο, η Χάγεκ, η Κοντρέρας ή η Μαρία της γειτονιάς;
Π.: Προχωρήστε, μάγκες, παίζει να έχουν σκάσει τσέοι με εισαγγελέα στον σύνδεσμο για ψακτική. Πρέπει να κάνω κάτι τηλέφωνα.
«Ρόμα» Vs «Ευνοούμενη»: αρετές και μελανά σημεία των ταινιών.
Π.: Δεν υπάρχει σύγκριση, φίλε μου. Δεν μας επιτρέπουν οι καταβολές μας να μπούμε στη διαδικασία. Τα αγαλματάκια θα μιλήσουν από μόνα τους κι αν μπορούσαν να μιλήσουν από πριν θα είχαν ξεκινήσει να το παίρνουν με τα πόδια προς Μεξικό. Πας να μου συγκρίνεις, ρε γκεμπελίσκε, τον μέγα θηριοδαμαστή τον Αλφόνσο που θέλει να δώσει Οσκαρ στην πρώτη ιθαγενή, να πούμε, στην Απαρίτσιο, σπάζοντας όλα τα ταμπού του Χόλιγουτ με μπαγκράουν τις μεγάλες σφαγές φοιτητών στο Μεξικό γιατί εμείς δεν είμαστε τίποτα τσουτσέκια νο πολίτικα και παίρνουμε θέση και μουτόνε συγκρίνεις με τη μοδίστρα του Σάκη του Ρουβά που έβρασε ένα διπλό κο και πάνω στα σκασίματα του ήρθε να τραβήξει δυο πλάνα χωρίς νόημα, τα κόλλησε χωρίς μοντάζ, έβαλε και τα μπλούπερς μέσα και δυο κιλά φέτα και αυτό τώρα το λέμε ανταγωνιστικό κινηματογράφο και προτάθηκε για Οσκαρ και στον «Κυνόδοντα»;
Κρυφοβλέπετε Γιώργο Λάνθιμο;
Π.: Προτιμώ να δω είκοσι φορές σερί κουμπωμένος τον μονόλογο του Λίτση στο «Σπιρτόκουτο» παρά να παίξω κορόνα γράμματα τα εγκεφαλικά μου κύτταρα με αυτό τον εγκληματία που έχει ξεκωλιάσει την έννοια του σύγχρονου ελληνικού σινεμά.
Χ.: Πάκο, ρε μαλάκα, είπαμε να μιλήσουμε ανοιχτά. Γιατί δεν λες για το γκομενάκι το λανθιμικό απο Κηφισιά που είχες ρίξει και σε είχε πάει στον «Αστακό» νταβατζιλίκι, μωρή κουφάλα, και δεν είπες και κουβέντα και έφαγες στη μάπα μονόπλανο χωρίς νόημα επί δυόμισι ώρες μήπως καταφέρεις και μπεις;
Π.: Συνεχίστε, πρέπει να πάρω κάτι τηλέφωνα γιατί κάτι έχει παιχτεί στον σύνδεσμο, μάγκες.
Οφείλετε να ομολογήσετε, πάντως, πως ο «Κυνόδοντας», η πρώτη ταινία που έδειξε στον Λάνθιμο το μονοπάτι των Οσκαρ, είναι ο ομφάλιος λώρος του σκηνοθέτη με το Μεξικό και το σινεμά του Αρτούρο Ριπστάιν.
Χ.: Πάκο, μην ψαρώνεις, ρε μαλάκα, με τον κουλτουριάρη τον τρόμπα. Μιλάει έτσι για να μας μπερδέψει. Εχω φέρει λεξικό, εγώ δεν την ξαναπατάω ύστερα από ’κείνη την πουστιά που μας είχε κάνει ο Δανέζης σε μια συνέντευξη στα «Νέα» το 2012.
Π.: Πω πω, πού το θυμήθηκες, ρε αδερφάκο; Ολο οσάκις αυτό και οσάκις το άλλο και οσάκις παραπέρα μου ήταν ο Δανέζης που την έχει δει Μπαμπινιώτης. Λέμε και ’μείς σίγουρα μας σιγοντάρει για να κράξουμε Ρουβά και Λάνθιμο. Επεσα κι εγώ στην παγίδα, «τι ο Σάκης του λέω» ρε Δανέζη, «ο Σάκης και ο Ψινάκης πλακοπληκτρολόγια με Λάνθιμο κάνουνε». Ε και μας ξεφτίλισε ο τύπος, τα έβγαλε έτσι στα «Νέα» και γελάνε ακόμα με την πάρτη μας.
Θα απαντήσω όμως και στην ερώτηση γιατί είμαι λαϊκός σινεφίλ εγώ λέγοντας πως σεβόμαστε Ριπστάιν, αλλά ο «Κυνόδοντας» είναι τόσο ό,τι να ’ναι ταινία που έβλεπα σερί Αγγελόπουλο «Ταξίδι στα Κύθηρα» 3 ιν ε ρόου με μεγάλο Μάνο Κατράκη μετά για να ισιώσω από το κακό που με βρήκε. Αλλά να σου πω και το άλλο. Οχι, διαφωνώ με το τελευταίο σκέλος: ομφάλιο φλώρο δεν μπορώ να πω κάποιον χωρίς να τον ξέρω προσωπικά.
Ο,τι και να πιστεύετε, ο Λάνθιμος ήδη κατάφερε το στιλ του να έχει απήχηση σε Αγγλοσάξονες κριτικούς που κάνουν λόγο για «Yorgosian dystopia».
Π.: Δεν το ’πιασα καθόλου αυτό. Χοσέ, τον δέρνουμε ή απαντάς γιατί με έχει στραβώσει ο παπάρας. Τι του κάναμε, μωρέ, του μαλακισμένου και ειρωνεύεται με ψεύτικες λέξεις;
Χ.: Ρε είρωνα δημοσιογράφε, ρε Σρόιτερ των Οσκαρ, άμα θ’ αμολήσω τον Πακίτο, δεν θα προλάβεις να μετράς χαστούκια, θα χάσεις τον λογαριασμό, μπέσα σ’ το λέω. Και πάρε χαμπάρι σ’ εμάς για κριτικούς δεν θα λες γιατί όποτε έχουμε κατέβει για πρεμιέρα Κρήτη όλο το νησί είναι μαζί μας· ειδικά Ρέθυμνο που είχαν πετύχει και την Ερμιόνη διακοπές ένα καλοκαίρι –νομίζω το 2009– και την μέθαγαν τα παππούδια στα καφενεία μήπως πηδήσουν. Και τη «Ρόμα» οι κριτικοί την υποδέχτηκαν με μπαλοθιές και ντάκο – να το ξέρεις αυτό.
Τι προσάπτετε στον Λάνθιμο και τι στους χούλιγκάν του;
Π.: Φίλε μου, με τα παιδιά δεν έχω κάτι να χωρίσω· ούτε εγώ ούτε ο στρατός που ετοιμάζεται για Ελέι… Ραντεβού στα σινεμάδικα όσοι είναι μάχιμοι για να πέσουν κορμιά… Αλλά είναι σαν να μου λες αν έχει κάτι να χωρίσει η Νοτς Κάουτι με τη Μάντσεστερ Γιουναιτετ και ας μην ξέρω από μπάλα αλλά για να καταδείξω και στον πιο απλό σινεφίλ την ποιοτική διαφορά! Θυμάσαι, Χοσέ, που τους πετύχαμε να ξεσκονίζουν αφίσες ταινιών και κάδους… Οι μηχανοκινητές μας, μάγκες, θα βρεθούν Χόλιγουτ και θα τα δούμε όλα και μη θεωρήσεις ότι προάγω τη βία γιατί πρώτα και κύρια δεν ξέρω τι σημαίνει η λέξη προάγω και δεύτερον εμείς για την καψούρα μας θα τραγουδάμε αλλά αλίμονο σε όποιον μπει στο διάβα μας όπως προσπάθησαν να κάνουν στις Κάννες το 2016 και ανοίξαμε τρεις αντιπροσωπείες με μηχανάκια για να ξεπουλήσουμε τα λάφυρα που άφησαν πίσω.
Τι περιμένετε για τη βραδιά των Οσκαρ;
Χοσέ – Πάκο (εν χορώ): Κι ας με λεν φανατικοοό/ θα σηκώσω Αλφα και Βήτα αντρικοοό/ κουστουμιών – φωτογραφίας/ μα και σκη-νο-θε-σί-ααας.
Ο Αλφόνσο Κουαρόν έχει το απωθημένο του Οσκαρ καλύτερης ταινίας και ο Γιώργος Λάνθιμος του Οσκαρ γενικά. Τη βραδιά των βραβείων ποιος από τους δύο θα τελειώσει με το απωθημένο του;
Χ.: Δεν ξέρω, ρε κουλτουρόμαγκα, μιλάμε για σκηνικά και εκδρομές και μου το γυρνάς συνέχεια στα κωλομπαρίστικα. Να στο πω κι αλλιώς, δημοσιογραφάκο, εγώ ήδη έχω τελειώσει με το απωθημένο μου που είναι το πληκτρολόγιο της μητρός των λανθιμαίων και έχω τελειώσει πάνω στο απωθημένο μου στρέιτ θρου χερ άιζ.
Π.: Πολύ Λάνθιμο δεν ρωτάς, ρε φιλαράκι, τι μας νοιάζει εμάς, δεν τον βλέπουμε καν… Ξέρει αυτός τι θα πάρει; Ο Κουαρόναρος θα πάρει της καλύτερης ταινίας, κάτι που δικαιούται από καιρό με τόσα μάστερπισιζ – ακόμη και η Ρόουλιν που ’γραφε τα Χάρι Πότερ λέει πως ο «Ατσκαμπάν» είναι η αγαπημένη της. Τι να λέμε τώρα; «Ρόμα» και τα μυαλά στα κάγκελα… Είδες νταρκ φιλμ, ρε φίλε; Μιλάμε για κοινωνικό έπος. Μέσα από μια οικογένεια αστική πλούσια και τις δυο κοπέλες από την εργατική τάξη. Καθημερινότητα – βιοπάλη. Ουσιαστικά σκιαγραφεί την ενηλικίωση – ωρίμανση της χώρας (με τις μεγάλες ταραχές στο μπαγκράουν) μέχρι να φτάσει στη σύγχρονη μορφή της νεοαστικής παρακμής.
Χ.: Πάκο, μωρή κουφάλα, πάλι τα ίδια; Ε πάλι μου ξεσήκωσες παπαγαλία τον Τιμογιαννάκη μήπως ρίξεις κάνα γκομενάκι κυριλέ, καμιά αναγνώστρια των παιδιών; Μια ζωή ο ίδιος Πάκο, ρε φίλε. Χαχαχα αδερφός είσαι (γελάνε και οι δυο και κάνουν χάι φάιβ).
Ακολουθούν προειδοποιητικά υστερόγραφα των Alfonso Cuaron Ultras
ΥΓ.: Μη δούμε φωτογραφίες ανεβασμένες με φάτσες και οι 20 από κάτω είναι δικοί μας με τα παπιά –να ξέρεις– και περιμένουν ένα απλό σφύριγμα για να το κάνουν «Oντεόν “the remake”» το γραφειάκι σου, γραφιά.
ΥΓ.2: Μια βδομάδα εγγραφών ακόμα για το πειρατικό. 425 ευρώ μαζί με τα εισιτήρια προβολών για πέταλο και εξώστη. Πληροφορίες στον σύνδεσμο Βικτώριας.
ΥΓ.3: Αποδειχτήκατε για άλλη μια φορά κότες, λανθιμάκια, και επίσημα πλέον… ξέρετε εσείς.
